Paarden
Elke morgen realiseer ik me hoeveel geluk ik heb!
Als ik door het raam van mijn bescheiden slaapkamer kijk zie ik … geen enkele auto staan.
Ik denk dat weinig mensen in onze wereld die luxe kennen want overal waar je kijkt staan auto’s. Bijna elk landschap wordt ermee ontsierd.
En er zijn mooie auto’s hoor, zeker weten, maar géén auto’s zien -elke morgen opnieuw- is een voorrecht.
Bovendien zie ik, in de weiden aan de de overkant van mijn straatje, paarden!
Soms één, meestal twee, maar vaak ook drie en vier. En paarden zijn mooi om naar te kijken.
Oud en nieuw dus, oude PK volop aanwezig, nieuwe PK fijn afwezig.
En daar ben ik elke morgen weer dankbaar voor.
Hoewel ik vrijwel niets heb met paarden.
Ik ben er zelfs bang van en zal ze ook nooit alleen benaderen. Mijn zoon en mijn kleindochtertje wel, die berijden paarden alsof het in hun DNA geschreven staat. Niet via mijn genen dus!
Ik werd als jonge tiener behoorlijk bang gemaakt door iemand met een paard. Een vriend van school nog wel, een paar jaar ouder dan ik, deed me vluchten terwijl hij zijn paard, nog amper onder controle, achter mij aanjoeg.
Ik heb dan mijn heil gezocht in een betonnen elektriciteitspaal, zo ééntje met van die klimgaten erin, om te ontkomen, hoog en droog!
De dader: “Zjang”, Lommels voor “Jan”. Bijnaam “Kappestrang”. Lommelaren van mijn leeftijd zullen nu wel glimlachen …
Goed om te lachen natuurlijk maar het trauma is nooit meer weggegaan. Het zit nog onderhuids. Wat niet wil zeggen dat ik niet van paarden hou. Ik vind het prachtige dieren en bovendien … lekker!
Misschien halen nu enkelen onder jullie de neus op, of een wenkbrauw, maar in mijn glorieuze dagen van weleer werd er regelmatig paardenvlees gegeten. Biefstuk van het paard was niet alleen erg lekker en gezond maar bovendien goedkoper en dat telde toch destijds. Van die tijd herinner ik me nog een diepvriesbedrijf, avant la lettre, (Soep Van Boom) dat paardenbiefstuk aan huis leverde.
Ik weet niet meer of het nu nog verkocht wordt, ik kom nog zelden bij slagers!
Maar de slagers die ik gekend heb hebben er allemaal bloederige verhalen over verteld; niet geschikt voor publicatie hier.
Hoewel, misschien krijg ik zo mijn reputatie van “softy” van de baan!
Laat me dan nu op een midweek vakantie in Reims (Frankrijk) van de sokken geblazen worden door een ruiterstandbeeld van Jeanne d’Arc, de maagd van Orléans.
Ben je al eens aan en in de kathedraal van Reims geweest? Zeker doen, een aanrader!
Als je met je rug naar het fraaie portaal van de kerk staat, juist op het plein en je kijkt dan lichtjes naar rechts, dan zie je daar op de rand van het verhoog, op ongeveer twee uur, het standbeeld staan:
Jeanne, in vlekkeloos harnas, het zwaard parmantig geheven, voor of na God-weet-welke slag!!! Zinnebeeld van de Franse strijd!
En haar paard heeft één voorbeen geheven!
En ook dat gaf me dan weer te denken. Ooit heb ik gegevens verzameld van paardenstandbeelden die ik zag omdat daarin een wetmatigheid schuilt. Ik heb wat moeten delven in mijn archief maar ik heb wat gevonden. Goddank!
Als de ruiter op een steigerend paard zit wil dat zeggen dat hij/zij gesneuveld is in de strijd! Ik noteerde het beeld van Koning Filips IV van Spanje op zijn steigerend paard gemaakt door Pietro Tacco, te bewonderen op de Plaza de Oriente in Madrid. Filips IV was de zoon van Filips III, zoon van Filips II, zoon van Philips I, zoon van Keizer Karel, dezelfde die in Olen uit de drie-orige pot kwam drinken.
Kleine wereld hé!
Raar, want ik vind nergens een uitleg over de strijd waarin hij zou zijn omgekomen.
Ik heb er mijn kleindochter voor geraadpleegd: een notoire geschiedenis freak/student. Zij vond wel wat meer hoor: Philips IV heeft vele oorlogen gevochten, veel tegen Lodewijk XIV. Maar sterven deed hij aan een ziekte, vermoedelijk kanker.
Hij streed ook tegen de ketterij, misschien daarom dit stijgerend paardenstandbeeld, voor zijn moed!
Een paard met één been omhoog dan. Gemakkelijker.
Het mooiste voorbeeld is natuurlijk het ruiterstandbeeld van Lodewijk XIV, de Zonnekoning, vlak voor het kasteel van Versailles. Op de zeedijk in Oostende staat nog zo een beeld: Leopold II, een beeld uit 1931 door de gebroeders Courtney, gecontesteerd maar mooi.
Maar het mooiste standbeeld van een paard op drie benen staat in Florence, op de Plaza della Signora gemaakt door Giambologna in 1594. Ik hoop dat het er nog staat want ik zag het in 1968 op mijn humaniora-Romereis. Een beeld van Cosimo I de Medici en paard, de naam alleen al! Je zou voor minder historische romans beginnen lezen!
Allemaal paarden met één voorbeen geheven! De betekenis hiervan zou zijn dat de ruiters gestorven zijn aan kwetsuren opgelopen in de strijd.
Hier heb ik mijn twijfels over want de dood van Lodewijk XIV heb ik pas horen bespreken in de gelijknamige “Klara”-podcast van Johan Op De Beeck en … nou ja, luister zelf maar eens!
En dan blijft er het paard met de vier benen op de grond. Paarden hebben geen poten maar benen. Wat voor betekenis zouden de geschiedkundigen daaraan geven? Ik heb niks gevonden maar ik kan er zelf wel wat bij bedenken.
En ik heb zelfs respect hoor voor deze ruiters van paarden met alle benen op de grond want ikzelf zou zelfs niet durven op het zadel te zitten. Maar ja, ik hoef ook geen standbeeld als ik kom te gaan. Of misschien toch, ééntje met een rollator in plaats van een paard, met de twee voorwieltjes in de lucht! Gesneuveld op mijn eigen veld van eer! Zou mooi zijn.
De rollator, niet ik!
En voor het mooiste ruiterstandbeeld, volgens mij althans, verwijs ik naar het Ambiorixplein in Brussel. Daar heeft Constantin Meunier in 1899 een beeld neer gezet genaamd “Ruiter bij de drinkplaats”. De rust zelve, alsof paardrijden een “Piece of Cake” is.
Mooi!
“A thing of beauty is a joy forever”!
Groetjes vanuit mijn hart, nog steeds zwaar door het “Zjang Kappestrang”- syndroom;
vanuit mijn ziel dat de schoonheid van het paard waardeert en mij daarom nog onlangs dwong tot het tekenen van een paardekop in Zentangle techniek -voorwaar niet gemakkelijk-
en vanuit mijn buik die spint bij de herinnering aan de paardenbiefstukken van weleer!
Don’t tell my British friends!
Ik denk dat ik morgen nog eens wat “paarden gerookt” ga kopen voor bij een schaarse boterham! Mager én gezond!
Hoe kregen we jou ooit op dat paard in Spanje ? En wat was je blij toen je eraf kon want het liep altijd op de rand van de sloot en ik hoor je nog lief zeggen ‘ loop toch een beetje naar links ‘ ! Weet je dat nog ? Het waren wel paarden die toeristen over een voor hen welbekende weg voerden, tegen een slakke gangetje tot de trein langskwam. Toen waren ze rap wat we helemaal niet leuk vonden. De begeleider wist hen snel te kalmeren. Ik had ook wel wat schrik toen.
Paarden zijn niet echt onze vrienden eh.
👍👍👍
Nee zus, paarden, das niks voor ons. Dat jij nog weet hebt van die paardentocht in Spanje! Ik was dat zeer zeker vergeten, anders had een zeker een onderdeel van dit stukje. Zeker geen fraaie dag was dat, zweet, bloed en tranen.
Misschien zal Mongolië onze grenzen verleggen.
Fingers crossed!!!
Ook ik heb een beetje bang van paarden. Elk jaar was er in oktober Congo kermis in Balen Wezel. Dat waren toen dagen waarnaar we uitkeken. Al bij de voorbereiding van de fooropstellingen waren we erbij. Nieuwsgierig als we waren lokte een aantal pony’s mijn aandacht. Wat waren ze lief. Die moet ik aaien, dacht ik. Zo geschiede het ook. Bij het eerste lukte dit vrij aardig. Maar bij de tweede liep het mis. Plots knelde deze duivel het vel van mijn armpje tussen zijn tanden. Nooit om te vergeten was deze ervaring. Vanaf toen blijf ik op een veilige afstand van paarden en pony’s.
Oei Marc! Café Congo kermis! Bestaat dat nog?
En zeggen dat die paardjes er waren voor het plezier van de kinderen, niet om ze op te eten!
Het zijn en blijven gevaarlijke dieren. Iemand zei me ooit: van voren bijten ze, van achteren stampen ze en daar tussenin zijn ze hoogst ongemakkelijk.
Maar geef toe: een lekker stukje vlees op het bord!
Sorry for this to all my “stiff-upper-lips-friends”.
Dank je Marc voor je “snelle” reactie!
Paarden, Horses. 7 horses? probably in the sky…. Maar goed. Paarden dus. Eeuwenlang zijn deze dieren ingezet ten dienste van de mens. In allerlei omstandigheden. Als werker, als pronkstuk, als oorlogstuig, …. noem maar op. In elke eeuw, in elke tijd …. North versus south. Civil American war. De soldaten die lagen te kermen in het veld. Zij werden over het hoofd gezien maar de paarden moesten mee. Voor de cavalerie. Stelen van elkaar. Borst vooruit. Ook in het wilde Westen. De Cowboys. Ook daar stond het paard centraal. De smidse had werk met hopen. Maar ja, ze kenden geen gemotoriseerde voertuigen. Dat paard moet een sterkt karakter hebben. Maar mooi zijn ze wel. Onlangs had ik een sessie met paarden bij een loopbaancoach. In het begin was ik er niet gerust in, geen schrik maar voorzichtigheid. En een paard voelt dat. Hij speelt dan met je voeten tot je kordaat de fakkel over neemt en dat prachtige beest onderdanig laat zijn zodat jij het laat doen wat jij wil. Toen ik die “macht” over het paard overnam, kon ik er alles mee doen. Mooie beesten. en met gevoel. Heel zeker. Geschiedenis. Jeanne D’arc. Kan ik ook. In het Engels, Joan of Arc. Ook hier is een prachtige song over geschreven. Orchesteral Manoevres in the Dark. Kortweg O.M.D. met hun prachtnummer “Maid of Orleans”. (https://youtu.be/vmwMhjbThKg) . Zalig. Maar het meest speciale beeld vind ik de “Engel van de Stad” van Marino Marini, In Venetië. (Angel of the city) Paard in horinzontale houding naar de zee gericht. onbeweeglijk, volledig gestrekt. Maar krachtig! Zeer mannelijkheid en seksueel, die zich nog meer manifesteert in zijn ruiter, rechtopstaande seks, armen en benen uit elkaar, zijn gezicht gestrekt naar de hemel, in extase. Duidelijk te zien… 🙂 Tot zover…. Paarden…. Mooie dieren, slimme dieren, gevoelsdieren, ….. Houden van…. Hopelijk geraak je ooit toch nog van je “zjang Kappestrang” symbool af…, mss is hier een therapie met ….. paarden wel dé oplossing! Wie weet !!! Thx
Ik neem je suggestie voor de “paarden therapie” in. Overweging Lex. Misschien reeds in Mongolië!
En inderdaad hoor, The Angel of the City is prachtig maar met een gans andere symboliek dan die van dit tekstje.
Joan of Arc! Leopold II … geschiedenis!!!
Blij jou en deze cursiefjes te leren kennen vorig weekend bij ons in Ard’envie.
Als ruiter deed het paardenvlees me natuurlijk wel even steigeren maar verder las ik met veel interesse over de standbeelden en meer.
Ik schreef me alvast in om de nieuwste zeker en vast te kunnen volgen en kijk er nu al naar uit. Vele groetjes en bedankt dat jullie er waren.
Best eigenaardig dat jij de benen van het paard benoemd, ik hield het liever bij de poten maar blijkbaar moet je dat edel dier benoemen met hoofd, benen en mond! Ook verrast van hoe je de heldheftigheid van de strijder beschrijft aan de stand van de benen op het standbeeld. Alle Franse koningen en hertogen die de bijnaam ”De Goede” ontvingen zouden zeker op een steigerend paard moeten afgebeeld staan. Teveel om op te zoeken.
Maar zeer verwonderd dat onze Zjiet hier geen vergelijking maakt naar een mooie gespierde vrouw, geassocieerd met haar lenden en lenigheid ! Of is het alleen in de uiterste Vlaanders dat ze deze vergelijking paard/vrouw zien ?
Droom eens weg en ik ben ervan overtuigd dat jij niet uitkomt bij je vergeten Albert I op zijn rotonde in het voor u verre Nieuwpoort. Ja waarachtig, zijn paard staat op zijn 3 benen, verwijzend dan naar de moedige strijd tegen de Duitsers tijdens de eerste wereldoorlog . Helaas, hij stierf wel degelijk in Marche les Dames in 1934 in de strijd met zichzelf. Of was het dan toch een gevolg aan de emotionele nastrijd van de slag aan de Ijzer….? Wie weet …
Correctie..De Goede..moet De Stoute zijn !!!!!! Efkes een dwaling !!!
Heel mooi en bedankt voor de geschiedenis les.
By the way Zhang is overgeschakeld naar het verzamelen, waarschijnlijk ook nuttigen, van whiskey en ik vermoed dat je dat ook wel mag.
Correctie..De Goede..moet De Stoute zijn !!!!!! Efkes een dwaling !!!
Een mooi verhaaltje. Snugger samen gesteld. Paarden, daar ben ik in mijn jeugd op de boerderij opgegroeid. Zo ook nog ne Brabander. IK kon er goed mee op om te ploegen, eggen en zo meer. Aangename dieren als ge weet hoe ge moet benaderen. Rik…
Je hebt gelijk! Knal vergeten van de vrouwelijke sierlijkheid mee te betrekken in het verhaal.
Er zijn genoeg voorbeelden van, denk maar aan de Amazones.
Maar helaas, ik heb weinig of niks met paarden, ben er bang van, loop ervoor om…
Mijn zoon en kleindochter echter zijn verzot op ritten te paard.
Ik niet hoor, op mijn bord wel, verder wil ik niet gaan. Misschien verandert dit nog, bijvoorbeeld in Mongolië. Wie weet of die reis nog ooit zal doorgaan?
Maar als ik reïncarneer, dan maar als een mooi paard, sierlijk als een mooie vrouw.
Dan kan ik de softy’s van deze wereld de stuipen op het lijf jagen…😊😊😁
Beste Frans.
Dankjewel voor je reactie!
Onze vriend Zjang nu in de whiskey ? Welwel… hij had me daarmee destijds niet de paal in gekregen, zeker weten!
Ik zie ook geen auto’s als ik wakker word. Ik zie kippen, iets kleiner dan paarden 😉 voor mij geen vlees, te veel dierenleed 🙁 groetjes, Sabine
Fijn hé Sabine om niet al onmiddellijk met het verkeer geconfronteerd te worden. En of het nu kippen of paarden zijn… alles beter dan auto’s. Hoewel… auto’s kunnen we ook niet meer missen. Hoe zou ik anders in Grobbendonk moeten geraken en wat zou jij anders moeten gaan verkopen?
Eet jij nooit vlees dan? Daar ben ik jaloers voor hoor, ik kan het niet. Hoewel, met ouder te worden probeer ik ook vaak veggie en sowieso minder vlees.
☺️ Dankjewel voor je reactie.
Volgende week donderdag zijn we weer van de partij!
Beste Zjiet, je reist binnenkort naar het land van de blauwe lucht en vele sjamanen…. Jullie gaan vriendschap sluiten met het beste paardenvolk op de wereld…. Wees open-minded, laat je angsten maar thuis en je gaat een geweldige tijd beleven met de paarden! Ik duim alvast voor jullie! Groetjes
Hoi Christel!
Hopelijk gaat de reis door. Mocht het naar volgend jaar verhuizen, ga je dan mee??? Please!
Ik ga zeker open-minded maar of dat mij van mijn paarden-fobie ga zal helpen, weet ik nog zo niet.
Het zit diep.
Tot gauw want er is weer veel om bij te praten
Dank je voor deze reactie!
Ja we moeten in Grobbendonk geraken natuurlijk. Dat zou ik niet meer kunnen missen. Ik eet inderdaad nooit vlees, en ondertussen ook geen vis. Geen dieren eigenlijk. Na een tijdje mis je dat niet meer. Ik ben juist een weekje op Kreta geweest. Ik heb daar heerlijk gegeten, zonder vlees, én zonder vleesvervangers. Genoeg groentegerechten op de kaart daar😋 Fijn dat je af en toe ook eens veggie probeert. Groetjes, Sabine, en misschien tot donderdag
Beste Ann van Ard’envie!!!
Dankjewel voor je reactie.
Versta me niet verkeerd hé, ik vind paarden prachtige dieren, ik heb ze al vaker getekend maar die angst zit dieper dan ik besefte. Jeugdtrauma’s zijn de ergsten.
Het was fijn bij jullie in Houffalize, tot… wie weet!
Reactie voor Rik Mertens.
Hoi Rik!
Altijd weer ben ik blij met jou reactie! Jij bent met je 91 mijn oudste lezer en vriend! Dat is belangrijk voor mij, voor jou! En als ik de volgende keer bij jou ben zullen we samen nog eens naar deze site gaan… als we het niet vergeten zoals vorige dinsdag. Teveel bijkletsen hé!
Dank je wel Rik.
Mooi paarden verhaal Egide dank je wel.in Oost Berlin ben ik als 14 jarig meisje met mijn ouders op vakantie bezoek bij min Opa en Oma geweest in Oost Duitsland.daar waren ook veel van die stam beelden te zien.met blad goud afgewerkt die mooie paarden met ook 1 opgeheven been .
Ja Ingrid, je vind meer stenen paarden dan levenden, denk ik ooit.
Maar het is en blijft een héél mooi dier. En als veertienjarige naar Oost Duitsland reizen was zeker niet evident. Een heel avontuur. En het kan nog niet zo héél lang geleden zijn…😉