STRAFFE MADAMMEN.
Wie mij kent, weet dat ik erg vrouwlievend ben en respectvol voor alle dames.
Gedurende mijn leven heb ik oprecht bewondering gekoesterd voor de grote, sterke vrouwen die we in de geschiedenis hebben ontmoet.
Vrouwen die hun mannetje kunnen staan en meer dan dat!!!
En nu kwam ik alweer een schokkend bewijs tegen!!!
In het zuidoosten van Zweden, in Birka meer bepaald, bevindt zich een heel oud vikingengraf, meer dan 1000 jaar oud. Er is altijd aangenomen dat hier een hoofdman begraven lag, gelet op de vele wapens waarmee hij begraven is,samen met zijn twee paarden. Of deze paarden waren om te gebruiken voor de lange reis naar het Walhalla, of voor proviand onderweg, ik weet het niet. Wel weet ik dat er alleen wat knookjes van over waren…
En net die beenderen, van de begravene, niet van de paarden, brachten ene Anna Kjellstrom, onderzoekster aan de universiteit van Uppsala aan het twijfelen. Zij bewees door de vorm van bekken en voorhoofd dat er een vrouw in het graf lag en ook bij DNA onderzoek werd geen enkel Y chromosoom aangetroffen: dus, een VROUW, een Viking hoofdVROUW !!!
Straffe madam.
Maar verder terug, van in de tijd van de Romeinen kennen we de Amazonen,
een bloeddorstige stam van vrouwelijke krijgers die mannen lokten voor de fok en hen dan doodden en ook de jongetjes doodden die dan geboren konden worden.
Fabeltjes van Romeinse geschiedschrijvers ja, die graag wat sexy prenten zagen van deze vrouwelijke ruiters!
Maar toch een bodempje waarheid: Scytische vrouwen zwierven en plunderden toen door Europa en Azië, tot China toe, samen met hun mannen. Zij waren de beste ruiters en boogschutters, én bloeddorstig. Het woord “Amazonen” zou komen van de naam Amezan, hun Scytische koningin/strijdster, al was “Amadochters” hier beter gekozen.
Straffe madammen!
Om in dezelfde tijd te blijven: de gladiatoren!!! Jaja, er waren vrouwelijke gladiatoren. Je zou er maar mee getrouwd moeten zijn!
In een Vaticaans museum, de Galleria Ghiaramonti, staan fresco’s over zegevierende vrouwelijke gladiatoren. Wat er nog over is aan uitrusting na de strijd laat weinig aan de verbeelding over: het waren VROUWEN!!!
In de Middeleeuwen ook hoor: vrouwelijke ridders. Als een ridder stierf gingen hun plichten naar hun gezin: belastingen innen, orde handhaven, wegen herstellen, oorlogen uitvechten, etc … En als er geen zonen waren, dan was het de taak van de vrouwen van het gezin. Er zijn meerdere vrouwelijke ridders gekend, maar de beroemdste is Petronelle de Grandmesnil, die in 1170 de opstand tegen de Engelse koning Hendrik II leidde.
Straffe madammen.
Korter door de bocht: de Egyptische koningin AHHOTEP 1, 16e eeuw voor Christus; Jeanne D’Arc leidt de Franse troepen tegen Engeland in het begin van de 15e eeuw; de Nederlandse Hasse Simonsdochter vecht tegen de Spanjaarden in de 16e eeuw; de Spaanse Augustina Van Aragon tegen de Fransen in begin 19e eeuw; de Britse Flora Sands wordt officier in het Servische leger tijdens Wereld Oorlog I en in Rusland tenslotte zette men 15 bataljons vrouwen in, 6000 stuks, tegen “den Pruis”, in 1917.
Een greep uit een lange lijst van “straffe madammen”.
Respect !
Maar dan zijn er ook nog de vrouwen van het Koerdische “peshmerga” leger.
Ze zijn met velen -ruim 500- en bestrijden voornamelijk de IS (Islamitische Staat) en het leger van president Assad. En ze hebben er serieus de schrik in gebracht bij hun vijanden want gedood worden door een vrouw staat bij die Islamitische mannelijke strijders gelijk met de grootste oneer: regelrecht naar de hel met hen dus. Geen 72 maagden, die waren toch al op, en ook geen maagd van 72, want die zijn al jaren geleden door henzelf verkracht!
Hoe krijgen ze die vrouwen zover om de wapens op te nemen? Eenvoudig toch. Alle menselijke waarden worden kapotgemaakt door IS, de kinderen vermoord, de mannen gevangen genomen zonder retour en de vrouwen verkracht. De mooiste vrouwen worden dan in Syrië verkocht voor 75€, big business!
Je zou als vrouw voor minder de wapens opnemen …
Ook de vrouwelijke strijders van het FARC in Colombia krijgen aandacht, al is hun strijd niet altijd te rechtvaardigen geweest volgens mij.
Binnen de FARC strijdkrachten (Fuerzas Armadas Revolucionarias de Colombia) zijn 40 % vrouwen actief als strijder, al meer dan 50 jaar. In 2017 hebben ze nu de wapens neergelegd, eindelijk; niks te maken met pensioengerechtigde leeftijd.
Binnen dit rebellenleger zijn mannen en vrouwen volledig gelijk en krijgen ze dezelfde taken toegewezen.
Ver doorgedreven emancipatie !!!
Presidentskandidate Ingrid Betancourt is door Frac ontvoerd en gedurende zes jaar gevangen gehouden en zij getuigt van de solidariteit en de kameraderie onder de strijders en strijdsters.
Jammer dat er wapens aan te pas moeten komen … en bij het FARC zijn die wapens betaald met drugsgeld en losgelden van onschuldigen.
Sterke vrouwen, de geschiedenis heeft hen nodig, zeker op de voorgrond.
Ik hoop dat dit zo blijft.
Ik van mijn kant zal elke verkiezing resoluut blijven stemmen op alleen maar vrouwelijk kandidaten.
De mannen hebben het nu al lang genoeg verkloot…
Groetjes vanuit mijn vrouwenlievend zieltje, vanuit mijn hartje dat hoopt om ooit nog zo’n sterke vrouw te ontmoeten en vanuit mijn buikje dat dan daarbij stiekem een nestje vlindertjes wil huisvesten …
Niet gemakkelijk te vertalen voor onze Schotse vrienden maar toch was het echt de moeite. Ze verstonden op die manier zeker waar het om ging. We konden zelfs de humor erin vertalen, ook niet gemakkelijk.
Goed gedaan, we like your stories !
Zeker weten zus. Dank je voor de feedback.
Groot gelijk, laat die vrouwen het nu maar eens verkloten, het moeten niet altijd dezelfde zijn ! ☺☺☺
Mooi geschreven trouwens, je weet dat geschiedkundige weetjes mijn dada zijn hé
Dank je Bob, maar ik meen het echt hoor: ik wou dat iedereen koos voor de vrouwen op de lijst.
Misschien ….
Hoofd naar boven, borst vooruit !! Amai, ik ben onder de indruk van uw kennis van het verleden. Zo ver reikt mijn hersenmassa helaas niet terug. Ik ken natuurlijk wel diegene die in je cursief voorkomt, zijnde ene Jeanne D’arc. Of heb je stiekem gespiekt en het internet afgeschuimd 🙂 Meer bekender voor mij zijn vrouwengroepen zoals Femen (feministische protestgroep) die door de straten trekken met één of meerdere slogans op hun lichaam waarbij de meeste mannen toch even een blik werpen op de welvingen die dan in het oog springen. Ook de Dolle Mina’s ergens jaren 80, die protesteerden voor gelijke lonen. Ook straffe madammen. En dan natuurlijk die enige echte vrouwengroep: volledig 90’s. De spice gilrls! Schaars geklede dames, uitdagend, sensueel en stoer, opvallend! But no difference between black and white. Speciaal, dat wel, leuke nummertjes, dat ook. Maar helaas te weinig power! Zo zijn er nog. Call me Pink! Haar song “mr President” was een wereldwijd bekend nummer. Een regelrechte sneer naar de Amerikaanse president George W Bush. Prachtig maar ook nu weer te weinig om iets te kunnen forceren. Desalniettemin respect voor het vrouwelijk geslacht. Er zijn vele sterke en machtige vrouwen de revue al gepasseerd en ik hoop dat ze de revue blijven passeren. Het hoeft bijlange geen mannen wereld te zijn. Elk uniek op zijn/haar manier. Wat de toekomst brengt, weten we niet…. Yasmine zaliger zong het ooit nog…. Alle meisjes aan de macht! Zolang het maar politiek correct is! En nu is het wachten ….. wachten tot de Verenigde Staten van Amerika zijn eerste vrouwelijke president heeft. Daar ben ik voor! A woman, born in the USA…. for President! YES!
Heel leuk en goed geschreven . Vind dat een goed idee om België door vrouwen te laten delegeren , België gaat floreren als nooit tevoren 😁😅😂😆
Ja Alex, en dan ben ik er nog een paar vergeten, maar dan zouden de stukjes ook te lang uitvallen. Lange stukjes lezen niet zo vlot, heb ik gemerkt, alleen wel door de die-hards, als jij. Wanneer krijg ik nog eens iets van jou te lezen ,???
Hey, fijn om van jou ook een reactie te vinden. Moet je wat meer doen. En wat dat floreren van België betreft: ZEKER WETEN !!!
Jouw zjoetjes zijn boeiend om te lezen.
Ik neb ze leren kennen via Nelly, toe we samen naar Groenland vaarden.
Blijf zeker jouw schrijverstallent koesteren zodat we ook nog lang kunnen genieten van jouw originele stukjes.
Hallo Janine,
Ik denk dat wij elkaar ook al ontmoet hebben in Tenerife, is het niet.
Fijn dat je van mijn schrijverijtjes geniet. Daar doen we het voor.
Dank je.