TOEN DIK TROM EEN JONGEN WAS.

Geen transgender verhaal hoor, gewoon iets dat je nooit kan geloven en toch écht is gebeurd. Het is echt te ongeloofwaardig om verzonnen te zijn. Wie zei er ooit; de waarheid overtreft de fictie. Hiervan een voorbeeld:

Ik moet 10 à 12 jaar zijn geweest en ik had van mijn moeder een boek gekregen: “Toen Dik Trom een jongen was” geschreven door Cornelis Johannes Kieviet. Op de cover een dikke boerenjongen op klompen die achterstevoren op een ezel zat. Ik herinner mij het verhaal niet meer, maar destijds moet ik het wel tien keer gelezen hebben. Om zeker deze schat nooit kwijt te spelen had ik op het titelblad in het boek mijn gegevens genoteerd, met kwajongensgeschrift:

Egide Hanegreefs 
Dijkstraat zonder nummer
Stevensvennen
Lommel
Provincie Limburg
Vlaanderen
België
Europa
Wereld
Heelal.

Zo was ik zeker van behoud. Driewerf helaas, meer dan twintig jaar later miste ik het boek. Ik weet niet hoe ik het kwijtraakte of waar, uitgeleend misschien, meegegeven met het oud papier, je ne sais pas.

In de late jaren 80 dan, waren we op vakantie aan zee en wandelden door de duinen van Blankenberge naar de markt in Zeebrugge. Die keer was er ook een rommelmarkt aan verbonden en ik herinner mij nog levendig de reuze braadworsten die tussen broodjes werden gelegd. Er was vanalles tweedehands te koop, ook boeken. Als boek-o-fiel kon ik het snuffelen niet laten en geloof me of niet, mijn oog viel op het Dick Trom boek van Kieviet. O mijn hart smolt bij de herinnering.

Maar hoe groot was mijn verwondering denk je toen ik op het titelblad in het boek mijn eigen handschrift herkende en las:

Egide Hanegreefs 
Dijkstraat zonder nummer
Stevensvennen
Lommel
Provincie Limburg
Vlaanderen
België
Europa
Wereld
Heelal.

Ik heb er de verkoper bijgeroepen en hem gevraagd hoe hij aan mijn boek kwam.

Zijn antwoord:

-Mijn boek, mijn boek … als je 20 frankskes spendeert dan is het jouw boek.

En dus heb ik die investering gedaan en mijn eigendom terug gekocht. Met mijn jeugdherinnering en een ongelooflijke ervaring rijker, dwars door de duinen, terug naar Blankenberge gestapt.

Thuis heeft de verloren zoon een ereplekje gekregen.

Groetjes vanuit mijn boekenminnend hartje, vanuit mijn dankbare zieltje en vanuit mijn buikje dat grommend verteld dat ik met de helm op geboren ben!!!

Recente Reakties