Paddestoelen
Ze zijn er weer!
Neen, geen maatjesharingen, geen nieuwe mosselen, geen Beaujolais Primeurs …
gewoon onze paddenstoelen.
Het volstaat om even de bospaden te verlaten en iets dieper te zoeken in onze herfst flora. Want ze zijn er weer, onze paddenstoelen.
Het zijn onmiskenbare tekenen van het sterven van de zomer en zo kondigen ze het mooiste van alle seizoenen aan: de herfst!
Tenminste, dat vind ik!
Ik hou erg van de zomer hoor, maar de herfst vind ik toch erg speciaal: alles in de natuur sterft in een kleurenpalet om van te dromen met een belofte van hergeboorte na de winter, de ingehouden gevoeligheden voor de toekomst, de nakende kersttijd, …
Prachtig toch!
En daar verschijnen dan de paddenstoelen: groot, klein, rond, groen, wit, bolvormig, parapluutjes, rood met witte stippen, alle soorten en vormen!
Ik las ergens dat ze allemaal eetbaar zijn maar de meesten slechts éénmaal. Doe het dus maar niet! (In verband met mijn lezersaantallen!)
En terwijl ik vanmorgen wandelde met Zanelletje, mijn trouwe wandelmaatje op vier voetjes, mijmerde ik wat over deze dingen: zo mooi, zo natuurlijk!
Alleen in de herfst zijn ze te bewonderen en toch zijn sommige soorten het hele jaar door te koop om bijvoorbeeld onze steaks te versieren!
Paddenstoelen!
Waar die naam ooit vandaan gekomen is weet ik niet want het slaat nergens op. Een stoel voor padden? Ik denk het niet want padden zijn dikke lelijke amfibieën, tenminste als ze nog niet gekust zijn door mooie prinsessen. En die kans is klein tegenwoordig, zelfs nu ze hier ene Delphine tot prinses gebombardeerd hebben. Bovendien lijkt ze te fel op haar vader …
Vreemd dat ze ook in de Engelse taal het jargon gebruiken van de interieurarchitectuur, namelijk « mushrooms », letterlijk: kamers voor brij!
Hoe komen ze erbij! Kamers voor kabouters was een betere benaming geweest want de kinderen die ooit met mij wandelden (en ikzelf) speuren nog altijd naar tekenen van kabouterbewoning!
De Duitsers noemen paddenstoelen pilzen ! (niet drinkbaar); de Fransen spreken van champignons, maar ze bedoelen niet onze champignons maar alle paddenstoelen.
Gevaarlijk!
De Scandinavische landen zijn het ook oneens: in Finland sieni, in Noorwegen sopp, in Zweden svamp!!!Alleen de eerste letter S is gemeenschappelijk.
Italiaans en Esperanto zijn het wel eens: fungo! Spaans: seta, Gri
Ééntje geef ik nog mee: Mongools , want ik hoop volgend jaar eindelijk naar Mongolië toe te kunnen: moor!Maar de twee oo’s moeten een streepje krijgen, helaas vind ik dat teken niet op mijn klavier. De uitspraak is echter zoals “meer” en dat vind ik goed want een extra portie is nooit weg!
Iedereen kent natuurlijk de mooie vliegenzwam, rood met witte stippen, waarop kabouter Spillebeen verwoed heen en weer zat te wippen, met alle dramatische gevolgen van dien!
De zwamvlok kennen julliemisschien ook nog, vanwege de “heksenkringen”. Fenomenaal! Wat een geschiedenissen zijn daarover geschreven!
De berkendoder is zeker gekend: op de stam van de berkenboom veroorzaakt hij meestal de dood van zijn gastheer! Deze zwam is gedroogd heel erg taai en werd vroeger gebruikt voor het scherpen van scheermessen. Hij heeft ook medicinale toepassingen. Ken je “Otzi” nog? De ijsmummie die in Oostenrijk gevonden werd in een gletsjer, 5300 jaar oud? Hij had gedroogde ‘Berkendoder’ op zak, mogelijk als medicijn!
Genoeg wetenschap nu, geniet van dit moois uit de natuur – het is het seizoen – en weet dat deze kunststukken eigenlijk het dode materiaal uit het bos opruimen.
Dubbele functie dus, mooi zijn en opruimen, dat doen slechts weinigen van ons de paddenstoelen na!
Groetjes vanuit mijn zieltje, oprecht verheugd bij elke paddenstoel die ik tegenkom;
vanuit mijn hartje dat het jammer vindt dat ik zo weinig kennis heb over de verschillende soorten paddenstoelen en het gebruik ervan;
en vanuit mijn buikje dat dan weer blij is dat ik zo weinig kennis heb over paddenstoelen want de meeste soorten veroorzaken alleen heel erge buikklachten!
Ik zal het dus maar bij de gecultiveerde soorten houden!
Deal!
Smakelijk!
We hebben samen echt wel dezelfde genen. Ik zoek ook altijd paddestoelen, niet om op te eten maar om te bewonderen en te fotograferen. En de kabouters hebben er echt wel iets mee taken. Lees het boek van Riet Poortvliet maar eens. Dan geloof je dat ze bestaan en zorgen voor de paddestoelen. Mooi beschreven broer.
Ik geloof het niet, het bestaan van de kabouters, ik weet het zeker, maar het zoeken naar bewijzen duurt erg lang. Ze zijn zo schuw!
Aan alle kinderen van vorige, huidige en komende generaties: blijf zoeken! Ooit zal het bewijs geleverd worden!
Dank je zus, voor je lovende woorden.
Beste Zjiet, wat een woordenschat, zoveel kleur, zoveel verbeelding, zoveel ideeën om doen !!
Die korte tekst laat zoveel indrukken na ! Dat allemaal door die veelal ‘giftige’ paddenstoelen…
Had je er nog de bosbes, patrijs en fazant bijgebracht…. dan werden we niet alleen zacht
vanbinnen maar liep het water uit de mond………
vele groetjes Crèce
Dank je wel Crèce!
Ik heb altijd een fijn gevoel gehad met de herfst! Zelfs dat deel van de “Vier Jaargetijden” van Vivaldi draagt mijn voorkeur. Bovendien geloof ik in kabouters … bekijk het boek “De Kabouter” van Rien Poorvliet maar eens, je zal het je nooit beklagen!
Seeing is beleeving! Geef een seintje als je er ééntje spot!!!
Los paddestoelos! Zo had het in een strip van Jommeke kunnen heten. Heerlijk om te lezen hoe je van iets gewoons toch iets spectaculairs kan maken. Hoe een gewone paddestoel omgetoverd wordt tot bijna één van de zeven wereldwonderen. Maar mooi zijn ze. Dat staat vast. In elke kleurprent die over de herfst gaat, vind je ze terug. Meestal de rode met witte stippen. Dat zal de mooiste zijn zeker. Maar tijdens onze herfstwandelingen komen we ze weer tegen. Niet speciaal op zoek, maar gewoon als het oog erop valt. Prachtig, kleurrijk, ook wel sober en soms lelijk. Maar goed. Elk seizoen heeft zijn mooie en donkere kanten. En zoals dat volgt komt de herfst steeds weer na de zomer. Jaar na jaar. Maand na maand. Eerlijk? De mooiste foto’s stitueren zich in deze periode van het jaar. Rood, geel, bruin zijn dan de “main colours”. Mooi tijdens een wandeling, het vallen van de bladeren, het gekraak van afgevallen denappels en eikels onder je voeten, bladeren die aan je schoenen kleven. Zeker! Maar ook zo gevaarlijk, op de baan. Fietsend of auto rijdend. Al eens over een bladertapijt gereden ?
Dangerous! Slippery when wet! Maar ondanks alle pro’s en contra’s in dit seizoen, schieten deze wonderen der natuur als paddestoelen uit de grond. En zelfs dan…. weerklinkt de roep naar de winter. Waar in een normaal seizoen als dat kleurrijke wordt ondergestopt door dat maagdelijke witte …. En wie weet ….kunnen we misschien in dit kl**** jaar spreken van een witte Kerst. Het mag, veel te lang geleden.. Hopelijk heeft ons kindeke Jezus dan voldoende schapenwol en linnengoed om zijn blote lijf mee te bedekken. Bedankt alweer voor dit schrijfstukje. En btw… voor de eetbare champignons ga ik passen. Bah! Ik dank u! Grt Lex
Dank je wel Alex, voor je mooie reactie!
Ik leer er altijd van bij, vooral je afkortingen: BTW, geen belastingen maar by the way!!! Mooi!
Ik ben fier om jou bij mijn vaste lezers/reageerders te mogen rekenen!!!
Geniet van deze herfst, ondanks …
Goed zo broertje ,,, met de inhoud ben ik het volkomen eens maar ik bewonder vooral je schrijfstijl… literatuur… Proficiat!!!
Waaw, Willy, wat een lof!
Ik word er stil van, ontroerd … té veel eer!
Dank je!
Uit een wetenschappelijk standpunt vind ik het toch raar dat er geen woord bestaat dat een “paddenstoel” beter omschrijft.
Het zijn wel telkens benamingen die mooi klinken. Paddenstoelen zijn geen gewone planten in de natuur. Ze verschijnen op momenten dat er veel moet opgeruimd worden. Sommige zijn niet allen lekker maar dus ook nuttig.
Leuk weetje wat de naambeschrijving betreft. Nooit heb ik een paddenstoel op deze manier bekeken.
Mooi geschreven Zjiet.