Dichter Twee

Soms is één stukje niet voldoende, zoals nu!

In mijn vorige uitgave, over de verschillende poëzie vormen, heb ik mijn persoonlijke voorkeur al laten blijken: De Limerick!

Over Limerick het volgende: het is een Ierse stad, origineel Luimneach genaamd! Als sinds 1820 zingt men daar op bruiloften en partijen samen liedjes en iedereen die wil kan vrij een couplet toevoegen!

Na zo’n vrij couplet zong iedereen:”Will You Come Up To Limerick”.

Laat dit nou mijn favoriete poëzie zijn, luchtig en goedlachs, voor iedereen te begrijpen.

Ik ben dus zelf aan het “dichten” geslagen met versvoet AABBA.

Je mag me altijd lastigvallen met een leuke limerick, het is een plezier om te componeren. Doen!

Hier komt mijn eerste:

Er waren drie mannen in Balen
Ne lange, nen dikke en ne schrale!
Ze gingen op zwier,
Met héél véél plezier,
Want den dikke was ook nog ne kale!

Losjes bij de start. 

Er was daar een kerel uit Lommel
Die voer met zijn boot op de Dommel!
Maar hij had geen plezier;
Ge ziet het water “niemier”.
Den Dommel die drijft vol met rommel!

Internationaler en actueler.

Een terroristje uit Bagdad
Legde een bom en zei: “Mag dat?”
De politie zei nee
Ze namen hem mee.
Zo kwam hij toch nog in het dagblad!

Het kleine Chineesje uit Peking
Die at zich elke dag een haring!
Die visjes zijn zuur
Maar helemaal niet duur.
Want hij had er niet zoveel Ping-Ping!

Groot Brittanië kan ook niet achter blijven. Ten slotte is Limerick er een deel van!

Er was eens een meisje in Londen
Die had een kapotje gevonden!
Ze zei tegen een knul
Trek dat ding om je l…
Want weggooien dat vind ik zonde!

In de vierde regel, laatste woord, moeten de puntjes achter de letter L vervangen worden door twee letters die samen met de L rijmen op “knul”!

Dichter bij huis!

Een vrouwtje dat woont in Tervuren
Kreeg vaak van die heel rare kuren!
Ze ging dan spontaan 
naakt in de tuin staan!
Maar dat mocht weer niet van de buren!

Een andere kerel uit Balen
Die ging om zijn bloem te vermalen!
De molen was toe,
De mulder té moe!
Dus ga in den Alma bloem halen!

Een tuinder uit Kattenbos Centrom
Die draaide een tong altijd rechtsom!
Maar eens op een keer
Toen wist hij ‘t niet meer
Zijn meisje at veel liever kauwgom!

Niet altijd is er een plaatsnaam nodig in de eerste regel. Het kan ook zonder:

Een dokter die leed aan Corona
Die sjeesde toch fijn met zijn Vespa!
Ofschoon men ‘t verbood
Zo ging hij nog dood.
Men zei: ‘t was erger dan Astma!

Een mooie bibliothecaresse
Die toonde in mij interesse!
Ik vond mij te oud
Maar dat liet haar koud.
Om mee kajak te varen op de Lesse!

Dat was al een beetje persoonlijk en zo wil ik ook afsluiten, persoonlijk!

Ik tekende vogels en planten
En kerkjes uit vele landen!
Maar dat werd ik moe
En deed mijn deur toe,
En begon wat te lan-ter-fanten!

Groetjes vanuit mijn zieltje dat oprecht verheugd is met deze literaire opwaardering van mijn website; 

vanuit mijn hartje dat weet dat er geen toeval bestaat. Immers in Limerick, Ierland, werd Frank McCourt geboren. Hij is de schrijver van één van de meest aangrijpende boeken die mijn pad kruisten: “Angela’s Ashes”.

En vanuit mijn buikje dat met de keuze van dit boek niet zo blij is aangezien het gaat over honger en hongersnood waar kinderen van stierven en Ierse mensen dwong om te emigreren naar Amerika, het land van “milk and honey”;

zoals het er was voor men er van een idioot een  president maakte!

Recente Reakties