Valentijn
Ik zou hier een verhaaltje over “Valentijnsdag” willen schrijven.
Maar gaat dat zomaar?
Wie ben ik om over de hoogdag van de liefde te schrijven?
Ik begrijp er trouwens ook niets van. Waarom is er één bepaalde dag in het jaar nodig om iemand waarvan je oprecht houdt te verwennen?
Commercie!
En natuurlijk weer overgewaaid vanuit de US, net als de kerstman, Halloween…
Naar wie zouden de opbrengsten van die merchandising gaan? Naar de “Heiligen” zelf? Ik denk het niet.
Naar hun werkgevers, de Religie, de Kerken?
Ook dat denk ik niet.
Naar China vermoedelijk, of toch veel ervan! Zeker weten.
En wij, Westerlingen, laten ons dan vangen. Bloemen, snoepgoed, lingerie, etentjes, citytrips, … en allemaal plots ruim 50% duurder dan een week ervoor of een week erna.
Raar. We maken eerst anderen rijk om een teken van liefde te geven aan onze geliefden. Lynn Anderson had destijds al een hit met dit gegeven:
(Vrij vertaald: als ik geschenken nodig heb om jou liefde te winnen, dan laat ik je liever gaan…)
En toch … Sint Valentijn.
Sint Valentijn was, volgens mijn bronnen, een martelaar/priester in de derde eeuw na Christus die door de Christenvervolging van de Romeinse keizer Claudius II jammerlijk gedécapiteerd aan zijn einde kwam.
En waarom dan wel? Omdat hij verliefde christenmeisjes trouwde met verliefde heidense soldaten van de keizer en dat mocht niet.
Getrouwde soldaten waren niet zo goed op het slagveld…
En dat is nu nog steeds zo: liever vrijgezellen in de legers van de wereld!
Maar Valentinus trouwde hen toch! Omdat hij vond dat de liefde doorweegt op de wetten van de keizer. En daarom, verloor hij zijn hoofd op 14 februari.
En dat vieren wij met bloemen, kaartjes, lingerie …
Wie ben ik om hier kritiek op te geven? Zal ik er het hoofd bij verliezen?
Ik, die alléén door de herfst van mijn leven stap. Maar niet zonder liefde, hoor!
Toch zijn dagen als deze Valentijnsdag dikwijls pijnlijk voor eenzame mensen… en daar ken ik er wel een paar van!
Een dierbare vriendin stuurde me onlangs een mooi liedje door. Een parel!
Luister eens naar “The road ahead is empty!” Van de groep “City to City”.
Ontroerend mooi, tranen… De weg voor ons is leeg …”!
En kunnen of willen we daar wat aan doen? Geen evidente vraag!
Valentijnsdag… Voor wie? Voor wat?
Laat me hier niet preken in de woestijn of in het Latijn zeggen “Canere Surdo”!(zingen voor een dove).
Valentijnsdag valt dit jaar op een maandag, één dag na het verschijnen van dit tekstje.
Jammer! Ik had het graag op donderdag gehad want dan heb ik een date, een rendez-vous, een afspraakje… en nog wel met een héél mooi en héél lief meisje.
Trouwens, als het weer en de agenda’s het toelaten hebben wij elke donderdagmorgen een date.
Haar naam? Zabel, de lieve viervoeter van mijn BBBV die ik elke donderdag mag lenen om een lange wandeling te maken en te dromen… samen in woordeloze conversaties.
Ze loopt steeds voor mij … dus geen “empty roads ahead” als zij erbij is!!!
Héérlijk!
Groetjes vanuit mijn zieltje dat weet dat “amor omnia vincit”, de liefde alles overwint;
vanuit mijn hartje dat stilaan wel went aan de lege weg voor mij maar ik probeer om die leegte zo mooi mogelijk in te vullen
en vanuit mijn buikje dat wel wat protesteert bij het herlezen van deze tekst omdat taartjes en pralines vergeten werden als Valentijn geschenkjes. Niet erg, ik ga mezelf wel verwennen.
Dictum Sapienti Sat Est!!!
Een goede verstaander heeft maar één woord nodig.
Zjiet,
bedankt om mij attent te maken op dit wondermooie liedje van City to City.
Groetjes
Theo
Graag gedaan Theo. Kende jij het al van vroeger? Ik niet. De YouTube beelden erbij zijn trouwens in Schotland opgenomen, in een stukje ervan dat wij héél goed kennen.
En de symboliek erbij van beeld én tekst…
Héérlijk!
Dank je wel Theo.
Het wordt toch steeds moeilijker om mekaar te plezieren met cadeautjes….. mijn vriendschap is zomaar gratis voor jou…
Een fijne Valentijn !
Dag Willy.
En ik, ik hou ook van jou! Zomaar, gratis maar niet voor niks!
Wij hebben geen geschenken nodig hé!
Er zijn voor elkaar, je afvragen “Waar blijft hij?”, gewoon verlangen om elkaar weer te ontmoeten…
Dat is pas een Valentijn, zonder commercie, zelfs tussen twee broers….
Onvoorwaardelijke liefde…. die fluffy vriendin van jou! Ik wens jullie nog vele dates vol van dromen, ieder op zijn manier!
Ja Christel, onvoorwaardelijk. En we communiceren woordeloos! Ongelooflijk en bovendien weet ze niets van Valentijn af, niet eens van welke dag van de week het is. Alleen weet ze dat de donderdag haar “Zjiet”dag is. Kwispel, kwispel, kwispel en een wandeling om van te dromen… weer of geen weer!
The road ahead!
Dank je voor je wens!
Je slaat weer de nagel op de kop: inderdaad commercie en ik heb er persoonlijk de buik van vol! Altijd maar krijgen, krijgen en krijgen…is een knuffel of een kus niet méér waard? Als ik door de winkelstraten loop dan denk ik altijd: “Wat is er toch veel dat ik niet nodig heb.” De groeten aan allen op een dag zoals alle anderen. Sint Valentijn kan mij persoonlijk de boom in 😉
Ho ho Jason, wat negatief! Je kan het ook positief bekijken: een herinnering aan de tijd dat geen geschenkjes hoefden, dat jou aanwezigheid voor haar alleen al genoeg was.
Dat zou dus de “St. Valentine spirit” moeten zijn, toch… alle dagen! En wat is er veel wat we niet nodig hebben in de winkelstraten… inderdaad maar toch wordt het allemaal verkocht.
Ik neem bijvoorbeeld zo weinig mogelijk koolhydraten in mijn voeding. Als je zo gaat winkelen naar de supermarkt dan ben je op de helft van de tijd klaar voor de helft van de prijs.
Maar het is moeilijk, erg moeilijk…
Reclame maakt ons alleen maar duidelijk welke rommel we niet nodig hebben. En ze maken het waar want waar anders zouden ze het geld halen voor bv 3 miljoen dollars voor een halve minuut reclame op de “SuperBall” uitzendingen in de US. Rare jongens….
Wat een verhaal! Fantastisch verwoord. De commerce, the money rules on this day! Geen Valentijn ten huize Herrijgers. Toch niet met dure juwelen, een etentje, een ander kado…. nee zelfs geen bloemetje. We hebben het vroeger als prille 20-gers wel “gevierd” hoor. Zonder twijfel. Maar nu schrijven we elkaar gewoon een kaartje met een lief tekstje. Want liefde geef en krijg je niet alleen op 14 februari. Dat gebeurt 365 dagen lang, in vreugde en verdriet, in goede en kwade dagen, … zo heb ik beloofd aan onze Heer … God de Vader. Maar voor verliefde koppeltjes is dit natuurlijk wel leuk als ze hun liefde bezegelen met iets kleins of iets groots. Maar dat moet ieder voor zich maar uitmaken. A diamond ring? I beg you pardon?? I never promised you a rose garden 🙂 Nu moet ik wel zeggen , de linken die je legt naar de liedjes van weleer. Die teksten, daar zit meestal een boodschap in en ik was direct mee met wat je bedoelde. Zeker zeker. Ondanks dat dit als een hoogdag wordt bezien, wordt hier toch minder aandacht aan gegeven dan vroeger. Draai het en keer het zoals je wil. 14 februari blijft de dag van de geliefden. Bedankt om me de geschiedenis mee te geven. Zelfs dat heb ik vroeger nooit mee gekregen. Bizar want dit geeft toch weer van hoe dit tot stand kwam? Niet? Vieren terwijl iemand dit met zen leven heeft moeten bekopen. Das toch de omgekeerde wereld. Maar in die tijd werden er wel meer van die dingen gedaan. Veroordelingen met de dood tot gevolg. Speciale tijd toch wel. Ma goed, so be it! Genoeg gezeverd over de geschiedenis. Rustig genietend in men luie zetel, tas koffie in de hand. Werkend op de PC om dit liefdes stukje te voorzien van de nodige reactie. En driewerf hoera. Ik ben een keer op tijd met lezen en beantwoorden. Verdient dat nu geen medaille? Of in dit geval….. een hartje? (L) En desalniettemin ….. uiteindelijk overwint de liefde …. alles. L’amour toujours. Love is all around! (Wet Wet Wet) . Een liefdevol dankjewel!
Thanks Alex, altijd leuk om jou reacties te lezen!
Ook nu weer want het blijkt toch wel weer dat de “Amerikanisering” terug loopt. Goddank.
Misschien zit de politiek, zoals die van Trump, er wel voor iets tussen. Steeds vaker hoor je nu kritiek op de agressie van Amerika, nu ook weer in Oekraïne. Ze matigen zich de functie van politie voor de wereld toe maar het ware beter dat ze eerst eens hun eigen dorpels afkeerden. Werk genoeg!
Eerst vriendjes worden met China en Rusland! Voor een betere wereld!!!
Weg met de opgeklopte commercie, maar wie ben ik.
“Who am I to blow against the wind! (Paul Simon)”
En de liefde van je zus is toch ook wel een dikke knuffel waart niet ?
En om de commercie lachen we maar eens. Ooit, lang geleden kreeg ik een valentijnskaart je van een onbekende en ik ben er nooit achter gekomen van wie wel. Spijtig. Gewoon uit nieuwsgierigheid.
Hoi Zus,
Een dikke knuffel is jou liefde zeker waard! Maar je zit altijd zooo ver weg! Tenerife nu weer.
En van die kaart die je kreeg zonder afzender weet ik niks. Ik zweer het! Hoewel ik moet toegeven dat het een leuke grap zou kunnen zijn, toch?
Neen, ik heb het (nog niet) gedaan!
😘
Moeilijk deze keer !
Wij zijn daar niet mee opgegroeid, ‘k was al een twintiger toen die man plots opdook..🤔
Maar vandaag vind ik het zo spijtig in de krant te lezen dat ”verliefde kleuters” Valentijn mogen vieren in de kleuterklas…
Zo zie je maar, alle kleuters die geen liefje hebben worden hier al op hun zieltje getrapt. Staan onze opvoeders daar nu helemaal niet bij stil ???
Of ben ik te kortzichtig…..jong geleerd is oud gedaan, denkt de generatie na mij wellicht…
‘ k ben ook niet altijd nog helemaal mee met de logica in onze maatschappij.
”The Road is empty” is nochtans heel empathisch, een prachtige gevoelige song !
Weet je, voor mij, een Valentijn met uitbreiding….
Ik hou van al mijn Valentino’s ..mijn kids, mijn kleinzonen en vooral al mijn vrienden en vriendinnen die me regelmatig een smsje of een mailtje sturen, alsof ze willen zeggen ”hey, ik ben je niet vergeten hoor !’.
Die eens aan je denken en je dag goedmaken. Een onbetaalbaar warm cadeau !!
😘
Mooie woorden Lucrèce. Ik begin eraan te wennen. Dankjewel daarvoor.
You made my day! We vergeten je heus niet, ondanks de afstand.
Dat van die kleuters wist ik niet! Het is zwaar overdreven of zou het onderwijs gesponsord worden door … ja door wie eigenlijk! En dan zou ik het nog kunnen begrijpen gelet op de financiële toestand van de meeste scholen. Maar of Ben Weyts zover kan doordenken? Ik betwijfel het.
Geen empty roads ahead voor ons dan… plannen genoeg!😘🍾
Ge hebt het weer mooi samengevat dat heel Valentijnsgedoe.
Rosegarden van Lyn Anderson, inderdaad een dikke hit in mijn jeugdige jaren. Ik heb het,misschien een beetje onder invloed, dikwijls meegezongen.
Ik heb de voor mij tot nu toe onbekende song “The road ahead is empty” van City to City beluisterd.
Prachtig lied om bij weg te dromen, om te beluisteren met gesloten ogen.
Groetjes, Lambert
Dankjewel Lambert.
Waar een regendag al niet goed voor is! Ik ben blij dat de geciteerde muziek je bevalt. Ik had er zelf nog nooit van gehoord maar het werd me aanbevolen. (Met dank aan Liliane)
Er staan stormen gepland voor deze weken, dus… droom maar en geniet van je eigen cirkels.
Lezen is ook ideaal nu!
Al die dagen waarop er geschenkjes worden gegeven zijn voor mij een marteling. Steeds diezelfde vraag wat zal ik kopen. Zal men het leuk vinden, hoeveel mag het kosten. Het bezorgt mij “koppijn”. Afschaffen die dagen!!!. Een knuffel, een lach, een kus er voor elkaar zijn zijn dingen die onbetaalbaar zijn en meer zeggen.
Maar die kudde geest om eraan mee te doen is een venijnig iets
Zo is het Marc: menselijke warmte is het mooiste geschenk!
En net als zonneschijn en échte liefde gratis. En niet te verpakken en niet te dateren…