Windenergie
De man die voor mij fietste in de groep ging recht op de trappers staan en hief pijnlijk zijn achterste op van het zadel… en liet een luide scheet!
Was het een krachtige zucht van opluchting vanwege zijn getergde onderkant?
Of meer een onderdrukte knal?
Het gebeurde net toen we onder een Hollandse windmolen doorfietsten. In mijn verbeelding leek het zelfs alsof de wieken eventjes iets sneller gingen draaien. Ik verhoogde, kwestie hygiëne, de afstand tussen mijn fiets en die van mijn voorganger.
Winderigheid!
Het zal je maar gebeuren, zo’n intense inbreuk op de etiquette, gewild of ongewild!
Of was het een nevenverschijnsel van een medicijn waarvan de bijsluiter niet of onvoldoende gelezen werd. Is het geoorloofd om deze knallen te produceren? Of juist niet? Ik zou zeggen: hou het fatsoenlijk.
Vroeger was dat zeker niet aan de orde want toen ik nog klein was, waren luide broek-knallen gebruikelijk om conversaties kracht bij te zetten. Wij hadden er eigenlijk alleen maar dialectwoorden voor, een hele resem. De mooiste was “parfum d’ajuin”. Er was natuurlijk ook nog geen milieubewustzijn toen. Stankoverlast of geurhinder kenden we nog niet.
Ik herinner me zelfs vaag dat er eens iemand op TV was die met zijn winderigheid een deuntje kon spelen: Twee ogen zo blauw…
.
Dergelijk volksvermaak zou nu vast en zeker blauwe ogen opleveren.
We catalogeren deze gasproductie onder “Bio”. Dan klinkt het al een héél stuk aannemelijker.
Las ik niet ergens dat er boeren zijn die de winden van de koeien opvangen en met dit gas hun boerderijen verwarmen?
Mijn gasproductie zou hoogstens een waakvlammetje kunnen bevoorraden, een héél kleintje. En er zit dan bovendien nog een reukje aan!
Of kunnen we het “groene” energie noemen. Duurzame energie.
Zoals de elektriciteit dus!
Laat de molens maar draaien en de zon maar schijnen! Maar duurzame energie is nou net dé contradictie van dit decennium.
We lezen en horen er zoveel tegenstrijdigheid over, dat we niet meer weten wat te geloven. Zonnepanelen die té veel energie produceren worden meedogenloos belast door de regering die destijds panelen voor zonne-energie promootte. Versleten panelen recycleren zou duurder zijn dan de aankoop van nieuwe. Elektrische auto’s zijn levensgevaarlijk in het gebruik: onverklaarbare spontane ontbranding waardoor ze in ondergrondse- of parkeergarages niet gewenst zijn, terwijl je in Antwerpen bij wet wel overdekt moet parkeren. Blussen van brandende elektrische auto’s kan alleen door onderdompeling in een container water. Dus sowieso een perte-total!
Om van de prijzen nog maar te zwijgen: praktisch alle elektrische auto’s worden bedrijfswagens dus!
Dan blijft nog over: windturbines! En ik dacht dat we hier safe zaten wat betreft
“duurzame” energie. Niet dus!
Wie regelmatig “De Standaard” leest kent ongetwijfeld de foto’s die Michiel Hendryckx op de voorlaatste pagina van de weekendbijlagen publiceert.
De bijhorende teksten zijn altijd erg waardeerbaar en vaak confronterend.
Een aantal jaren geleden, midden Corona tijd, zag ik een foto van Michiel van een dieseltreinlocomotief in Montana USA die een 200tal wagons door de Rocky Mountains sleepte. Meer indrukwekkend nog was het feit dat op elke wagon een gigantisch windturbineblad lag.
Versleten wieken? Een technologie op de rand van een nieuw tijdperk? Is wind werkelijk de nieuwe revolutie in energie-land?
Er wordt hevig over en weer gediscuteerd over de toekomst van de windturbines en voornamelijk over de wieken want die blijken snel te verslijten.
Windenergie wordt dan wel als “duurzaam” bestempeld maar de molens zijn dat niet. Zeker de wieken niet. Twintig jaar zou de maximum leeftijd zijn.
Gewicht, beweging en inwerkende krachten maken dat alleen composiet materiaal geschikt is. Composiet is oké, zowel qua gewicht als qua materiaalmoeheid.
Maar deze composiet materialen zijn zeer moeilijk te recycleren. Daardoor groeit de afvalberg jaarlijks tot enorme proporties. En in Amerika begraaft men de oude wieken gewoon. Simpel.
Daar was de trein die Michiel fotografeerde naar op weg, naar een massagraf voor de reuze grote bladen van windturbines.
Maar dat mag niet in Europa.
Wat dan?
Ik las wat over deze problematiek en er zouden oplossingen in de maak zijn voor de volgende generaties wieken.
In België staan ongeveer 780 windturbines volop te verslijten. Drie wieken op elke turbine maakt 2340 wieken die we bijna niet kunnen recycleren. Of toch?
Toevallig las ik van een Nederlandse firma in Gelderland die van oude wieken stoeptegels maakt. Goed hé?
Één wiek zou voldoende zijn voor driehonderd vierkante meter bestrating!!!
Lovenswaardig? Ik denk het wel… voorlopig althans want wat als die tegels ook maar twintig jaar meegaan?
Fingers crossed en hopen maar, hopen dat de regeringen het niet aandurven om ook hierover weer torenhoge belastingen te heffen.
Kwestie van stimuleren van lovenswaardige milieu initiatieven.
Voor één keertje dan toch!
please.
Groetjes vanuit mijn zieltje dat al langer met deze problematiek worstelt nadat Marc J. (een goede nieuwe vriend) mij op andere gevaren wees in verband met de elektrische auto’s omdat ze met hoogspanning werken en letterlijk stukken van mensen (vingers, handen,…) kunnen kosten;
vanuit mijn hartje dat eigenlijk het liefst van al per fiets verder gaat, ook als de fietser voor mij (zie de eerste alinea van dit tekstje) met zijn “bio”energie de natuur toch geweld aandeed
en vanuit mijn buikje dat toch echt wel kiest voor fossiele brandstof. Elektrisch barbecueën is écht “not done”!!!
Gerookt spek is ook écht lekker maar moeilijk zonder rook te produceren.
Ongeacht hoeveel uren je het vlees aan de wieken van eender welke molen hangt.
Ja Zijet ik begrijp jou helemaal dat je met dit vraagstuk in de maag zit. Het enige positieve eraan is dat je hiervan geen gas gaat produceren.
En ja er zijn heel veel vragen en nergens een eerlijk antwoord want altijd zijn de reacties gekleurd door voor- of tegenstanders.
Mijn wetenschap is deze dat er niemand het perfecte antwoord heeft want aan alles zijn er voor of tegenstanders.
Daarom zeg ik wil diegene opstaan die voor iedereen goed kan doen maar dan wordt het STIL.
Hoi Frans.
Je hebt gelijk. Er is altijd voor en tegen. En dat diegene die geen fouten maakt opstaat. Alleen als je niks doet maak je geen fouten. Ik ben blij dat ik niet in het beleid zit en dus mijn hoofd niet moet breken ver goed en slecht. Maar het dumpen in de natuur, zoals in Amerika, en het vooruitschuiven van de problemen naar volgende generaties is ook geen oplossing.
Hopelijk…
Dankjewel Frans.
We kunnen ons over dit onderwerp veel vragen stellen en dat kunnen we nu donderdag zeker doen bij de voordracht over Duurzaamheid. We zullen dan best wel zwijgen over het fiets incident niet ?
Maak maar een lijstje met de vragen voor de expert ter zake ! Ik zal het ook doen.
Prima verwoord !
Ja zus, duurzaamheid!!!
Vooruitstrevende senioren van Neos houden daar een lezing over. Goed!!!
En een fietsincident kan het nauwelijks noemen. Laat de wind maar blazen, buiten dan toch!!!
Ik ga wel geen vragenlijstje maken vooraf want vaak heeft de spreker de meeste vragen van je lijstje al beantwoord in zijn betoog!!!
Dag Zjiet. Er gaat nog veel inkt vloeien over dit onderwerp. Of energie in gestoken worden. Ik hou het liever bij het liedje van B.Kaëll:
Zeil je voor het eerst
Dan sla je een flater
Trek het je niet aan
Ga door, want later
Geniet je des te meer
Van wind en van water
Van wind en van water
Van water en wind.
Dus jouw volgende cursiefje kan over WATER gaan!
Hoi Christeltje.
Een leuke reactie. Hopelijk gaat daar ook nog wat inkt over vloeien.
En dan. Je tekstje van Bart Kaëll. Mooi! Iedereen kan het meezingen maar als je het zo geschreven ziet staan is het toch mooier.
Dankjewel.
Voorlopig raak ik niet “getriggerd” over onderwerp “water”. Misschien… als er nog een droge zomer komt!!!
Hier dicht bij de kust is het vandaag heel winderig !
We worden er horendol van op zo’n dagen. Ja, wij kunnen er hier van meespreken.
Dan zitten we nog niet toevallig op onze fiets, op de pure polders op de vlakte,
al duwend tegen de wind in… pfff. Inderdaad, al puffend en zwetend, al duwend
op onze trappers maken wij gratis, noodgedwongen ”energie”.
Hiervoor hebben de windmolens wind nodig, wij produceren en kunnen wind missen als
kiespijn !!!! Sterke spieren, sterks karakters, het enige dat we daarvan kweken.
Toeristen verwoorden het zo mooi, uitnodigend, lekker ”uitwaaien” aan de Belgische kust…..
Verder komt de waarheid nu ook aan het licht. Het natuur fenomeen ”wind” wekt wel energie,
maar de middelen zijn niet duurzaam, noch bestand tegen één generatie lang leven.
De huidige wetenschappers en ingenieurs, zullen die drie generaties verder, geschiedkundig omschreven worden als genieën ten top of als faliekante mislukkelingen???
Met hoop op zonnige groetjes !!! Lucrèce
Hoi Lucrèce.
Ik onthou vooral je laatste zinnen: faliekante mislukkingen! Misschien komt het daar wel op neer hoor maar alleen de tijd kan het ons laten beoordelen. Maar alles nuchter beschouwd, Van op een afstandje beschouwd lijkt het nu wel knoeiboel, Duurzaamheid is hét woord van deze tijd maar mij lijkt het vaak alleen te gaan over de de duurzame stroom van geld dat vloeit naar de banken, bedrijven en regeringen. En waar komt het geld vandaan? Van ons, de koulijders!
Je laatste zin is de mooiste. Ik hoop, samen met jou, op zonnige dagen. Snel!!!
Dankjewel voor je reactie.
Eguid, mijn tekst is verdwenen. k weet niet wat ik verkeerd heb gedaan.
Dank je wel Egide voor je hulp bij mijn moeilijkheden om te verzenden van mijn reactie. Ik hoop dat het nu in de toekomst wél zal gaan.
Argwaan tegenover nieuwe dingen is niets nieuw. Sinds de industriële revolutie zijn er vele nieuwe dingen uitgevonden. Stoom, auto, kernenergie en nog zoveel anders. Ook hier waren er voor en tegenstanders en brengt het afval met zich mee. Gelukkig is men tot het inzicht gekomen dat afval ook grondstoffen zijn en zoekt men naar alternatieven voor deze afvalstoffen. Meer en meer bedrijven doen dit. Men zou de producenten moeten verplichten om deze afvalstoffen terug te nemen en deze te hergebruiken. Vooruitgang hou je niet tegen. Zoals steeds is er aan alles een goede en slechte kant. Mijn vraag, moeten we daarom het kind met het badwater weggooien?
Groot gelijk Marc.
Voor en tegen ligt vaak, na een tijdje, erg dicht bij elkaar. Hopelijk heeft de aarde, de mensheid nog de tijd om het tij te keren. Komt tijd, komt raad. Misschien vinden we nog een oplossing voor alle afvalbergen maar de tijd dringt.
Ik weet dat jou werkgever ook ijverig meewerkt aan het recycleren van materialen in batterijen en dat jij daar – in het labo -ijverig aan meewerkt.
Hopelijk kan jij een doorbraak forceren nog voor je met pensioen gaat.
Dankjewel voor je reactie.
Iedere zen gedacht. Wind, zon en nog van dat. Energie is tijdloos en we kunnen de natuurkrachten goed gebruiken maar zoals je idd aangeeft … DE nadelen zijn er om U tegen te zeggen. Ik denk dat ik zelfstandig ga beginnen in het recycleren van oude windturbines en zonnepanelen. We gaan onzelf de dieperik insturen want ons landje, zeg ma de wereld , is nog niet klaar voor de volledige elektrificatie der dingen. Ik verkies nog steeds de diesel. Al kost het me een massa geld of ik in de LEZ kom. Maar als ik dan betaal, dan mag ik er wel in. Dan vervuil ik niet???? Dus beste regering, dit is gewoon een geldkwestie. Het perfecte voorbeeld hiervan is u mede gedeeld en mss best nog wat belastingen heffen op de belastingen die we al betaalden om ook daarop nog eens belastingen te betalen. Daar kan geen windje tegen op, toch??? Ik blaas deze uit! PFFF! 🙂
Ja Alex!
Wat is de waarheid achter het verhaal van de groene energie? Zoveel meningen, zoveel verhalen! En ze hebben allemaal een punt. Ik ben een mand van de praktijk en ik wil nog wel eens zien waar ze al die elektriciteit vandaan gaan halen. En als je dan al zo rijk was dat je jezelf een electro auto kon aanschaffen en je hebt een actieradius van 400 km, ga dan met je gezin een paar daagjes naar zee.
Je moet kunnen “tanken”of maw een paar uren aan de laadpaal hangen. Waar kan dat? Je kan aan de kust, in Antwerpen, Brussel, etc. niet eens je fiets kwijt op een behoorlijke parking. Ofwel MOET je, zoals in Antwerpen, betalend parkeren ondergronds of op parkeertorens. Maar daar mogen geen elektrische wagens op wegens brandgevaar. En ga zo maar door! Een kluwen waar zelfs een kat haar jongen niet in terugvindt.
Dankjewel Alex.