TO BE OLD AND WISE …

TO BE OLD AND WISE …
You got to be young and stupid first !!!

Ze schuiven onder me door, de jaren, zesenzestig al op mijn teller.

Maar ik voel me jonger en met mijn memorie is er niets mis, al moet ik zeggen dat voor dit cursiefje het internet een aardig hulpje was.

Weet je nog, dat toen wij nog piep waren, mensen van 66 oude zakken waren?

En misschien klopte dat ook. Qua uiterlijk, qua kleding, qua levenswijze is er enorme vooruitgang gemeten bij ons, de “senioren” van vandaag in vergelijking met onze grootouders. Oma en Opa hebben natuurlijk veel harder moeten werken, hebben véél meer meegemaakt, onder andere twee oorlogen, ze hebben voor ons op de barricades gestaan. Dus was het écht een goede oude tijd? Ik weet niet.

Ik tik deze tekst op een IPad en verstuur hem met één muisklik de wereld rond.

Vroeger was een ratelende schrijfmachine mét correctieband, een stapel enveloppes, postzegels en hopen geduld en geluk nodig voor hetzelfde resultaat. Toch?

Dit is alvast beter.

Retro is ook wel mooi hoor, maar toch, voor ons was dat dikwijls het leven zelf. Ik zag onlangs een fiere jonge moeder haar spruitje vervoeren met een retro kinderwagen uit de jaren 50, een beauty van een wagen. Alleen, het kind was té klein om over het comfort te klagen, maar gebruikers van old timers die weten het wel, diep in hun binnenste, comfort is er alleen maar op vooruit gegaan sindsdien.

Vader had een grote groentetuin, kweekte dieren als konijnen, kippen, kalkoenen, schapen, bijen … om te voorzien in de dagelijkse behoeften van een mondiaal gezin met vier kinderen. Nu is er één of geen kind, maar ook geen groentetuin, geen dieren, tenzij honden of katten, waar de grootwarenhuizen rekken vol verwennerij voor aanbieden.

Water kwam uit een pomp, meestal in de hoek van de keuken, of uit de regenput buiten. Eten koken, afwassen, wassen, gewassen worden, alle water moest met “manpower” gewonnen worden op de zwaartekracht. De zinken teil was de badkamer en de kookketel de wasmachine. Eéns per week dan toch. Maandag was wasdag, zaterdag gingen we in de teil, (voor ons was dat een zinken basseng) één voor één, klein eerst, groot laatst. Ikke had geluk, als benjamin van de familie, vader had meestal vuil en koud water. 

In onze kleine woongemeenschap waren er één of twee telefoons voor vijfhonderd mensen, met telefoonnummers van twee cijfers. 

Auto’s waren zo zeldzaam dat wij de schapen konden “tuieren” midden op onze Dijkstraat. 

TV was er, bij verre vrienden, daar gingen we soms heen, bij speciale gelegenheden, kijken als in een soort van bioscoop avant la lettre. De radio stond centraal, maar weinig gebruikt wegens te hoog stroomverbruik. Maar dat amusement was ook niet nodig, iedereen had wat te doen en wij, wij speelden buiten, samen, in weer en wind. ‘s Zomers zwemmen en ‘s winters op het ijs, schaatsen hadden we niet, maar “slibberen” was ook leuk. Fietsen waren afdankertjes van grotere broers of zussen, zo ook de kleren. 

Handelaars kwamen aan de deur, per fiets, kar of paardenwagen. Slager, bakker, kolenboer, ijsco venter, visboer, brouwer … wekelijks kwamen ze langs. Voor het overige was er de kruidenierswinkel om de hoek. Het aanbod was nog geen fractie van wat een kleine supermarkt nu aanbiedt, en zeker geen honden- of kattenvoer. Op school was er tucht, daar werd geleerd, nonnen en pastoors hadden het daar voor het zeggen. 

De kachels, de melkbedeling, de posters over de gewijde geschiedenis aan de muur. Schoonschrijven als vak met lei en griffel. Spelen: vangerke, piepke bergen, knikkeren, schipper mag ik over varen, hofdam, hinkelen, … Heerlijk.

In de vakanties waren we thuis: geen reisjes naar zee, tenminste wij niet, er was bij ons maar één verdiener! Maar geen erg, zwemmen konden we in het zandkot, en dat was van ons allemaal. De badmode was van geen tel, geen naijver of jaloezie. Ik heb nog gezwommen in een gebreide zwembroek !!!

Was het toen beter? Is het nu beter? Wie zal het zeggen? 

Ik weet dat er weer een jaren 50 tijd komt, honderd jaar na de onze, en misschien is er dan een schrijvertje als ik die vergelijkinggetjes maakt. Vul zelf maar aan wat je het beste vond, vroeger of nu !!!

Ik, voor mijn part, hou van een telefoon in mijn achterzak, van een reisje naar zee, van supermarkt aanbiedingen, van wasmachines, afwasmachines en water koud of warm uit één kraan, van een douche of bad, van mijn comfortabele auto en van TV kijken, van IPod, IPad en IPhone, van mijn e-bike, in het kort: ik hou zelfs mét 66 jaren op de teller van NIET oud te zijn. 

Maar bovenal hou ik van het leven !!!

Groetjes vanuit mijn antiek hartje, mijn retro zieltje en vanuit mijn buikje dat hoopt dat alles, ook mijn kilo’s, nooit zullen terug komen maar dat er voldoende plaats blijft in mijn lijf voor mijn talenten ! (Grapje)

Recente Reakties