Flower of Scotland

Oh Flower of Scotland …

Met deze woorden blijft een oud Schots volkslied mijn gedachten beheersen in de laatste dagen van mijn bezoek aan dit wondermooie land.

Oh Flower of Scotland, when will we see your likes again ?…

Een hymne is dit aan de roemrijke en trotse geschiedenis van dit stukje Verenigd Koninkrijk. 

Deze reis werd er een vol herinneringen aan het verleden waarin we eerder hier waren met vele vrienden, waarvan wij (mijn zusje en ik) er velen hebben verloren…

Daarom is het moeilijk voor mij om dagdagelijks, als een verslag, te berichten over onze uren hier. Ik heb daarom dus gekozen voor een reflectie, over mijn gevoelens voor dit mooie land; het mooiste ter wereld (voorzover ik tot nu toe kan beoordelen); en waarvan ik ooit zei; “hier zou ik kunnen wonen”.

Nu niet meer.

Er is iets gebeurd hier, zowel met mij als met dit land. Mijn eenzaamheid? De Brexit?

De whiskey is nog wel voortreffelijk en de landschappen adembenemend, maar toch. 

Ik heb het land gedeeld met mensen die mij daarin begrepen en met hen is ook een deel van mij gestorven, door te veel, te vaak ? …

De schoonheid is hier nog steeds hoor, voelbaar in bijvoorbeeld de prachtige eeuwenoude bomen zoals eiken, berken, beuken, kastanjes… die fier alle stormen in eenzaamheid gelaten, de schoonheid van de landschappen dragen, in oorverdovende stilte.

Het woeste en onbestemde is er ook nog, in elke draai van de veel te smalle wegen, in de kleine steden en dorpen, slapend in een tijdloze vormgeving die nooit veranderen mag en nooit veranderen zal.

De mensen zijn er ook nog steeds niet op veranderd, stug maar vriendelijk en goedlachs, hulpvaardig en gastvrij, koppig en politiek verdeeld … volhardend in hun collectieve spookrijderij.

Het zal dus waarschijnlijk aan mij liggen!

Hun taaltje en uitdrukkingen zijn zo bizar, ik zal je wat voorbeelden geven.

Ethel is de zus van onze gastvrouw en wij zouden haar een “spraakwaterval” noemen, maar hier zeggen ze:

She can talk the back legs of a donkey …

Humor hebben ze ook hoor, overal aanwezig:

A balanced diet is a chocolate in each hand !!!

Mooi toch. 

Een titel van een boek:

Carpe that f*cking diem!!!

Een prent: Be the person your dog thinks you are.

Drie tea tassen met teksten:

-I’m the FIRST CHILD, I make the rules.

-I’m the MIDDLE CHILD, I am the reason why we have the rules.

-I’m the LAST CHILD, the rules don’t apply to me.

Grappige dingen, die het afscheid dragelijk zullen maken, hopelijk.

Brexit voor ons: uit het Verenigd Koninkrijk (waar ze een prinsje Archie durven noemen en vergelijken met een aap) en in de Europese Unie, waar wij (en zij) eigenlijk thuis horen.

Geloof het of niet: ik begrijp nu nog minder van deze Brexit, temeer omdat vele mensen hier niet eens begrijpen wat er met het woord “Brexit” bedoeld wordt, dus ….

Tot slot misschien een eigen tekstje dat het meest benadert wat er met mij en Groot Brittanië aan de hand is, zonder dat één van ons beiden er iets kan aan doen:

I leave pieces of my life behind, 

Everywhere I go …

It is easier to feel the sun without them !!!

Groetjes van een zacht nostalgisch treurend zieltje, vanuit een hartje vol van liefde voor dit prachtige land en voor deze mooie mensen en vanuit mijn buikje dat, ondanks overtuigende diëten, nu al weet dat ik heel erg de typische Schotse gastronomie zal missen. Vaarwel “Haggis”, goodbye “Arbroath Smooky’s”, Turnips, Scottish Eggs, Giggets, Broth, Stew, Steak and Kidney Pie, Triffle, Fudge, Spam, Cheddar, …. en natuurlijk WHISKEY !!!

Schol.

Recente Reakties