KUS
De liefde kent haar eigen diepte niet …
tenzij in het uur van de scheiding!
Sta me toe om poëtisch te beginnen.
Want ondanks het feit dat de twee lockdowns (volgens de nieuwsdiensten) een babyboom zouden hebben veroorzaakt denk ik toch dat eerder het negatieve in de relaties naar boven kwam in deze periodes van gedwongen samenzijn.
Cijfers over geboortes scoren beter dan cijfers over scheidingen, over huiselijk geweld!
En daar kan geen vaccin, geen medicijn iets aan doen!
De politiek moet zoiets voorzien hebben in het voorjaar van 2020 want zij lanceerden de term “knuffelcontact”.
Als vrijgezel klonk dat me destijds als muziek in de oren: een bubbel (ik alleen) en daaraan toegevoegd een aantal “knuffelcontacten”. Het aantal knuffelcontacten varieerde nog al eens, in functie van dalende of stijgende besmettingscurves.
Maar laat je niet misleiden: fake news!
Niks knuffelen, niks contact! Niks, nada, nougabollen…
Mondmaskers ja en gelaatsschermen, vinyl handschoenen, blauwe schorten, …
En in de mooie lente, de prachtige zomer en de fraaie herfst ging het nog om alleen te zijn, maar deze winter … ho maar!
Mist, regen, koude, storm … je zou kunnen stellen dat de natuur zelf ons naar een knuffelcontact dreef. Want geef toe: wat is er fijner, warmer dan elkaars slaapplaats te verwarmen, chocomelk te maken voor elkaar, samen glühwein te slurpen, samen TV kijken onder één fleecedekentje. Dat is pas knuffelcontact, geen coronavirus bij nodig, zelfs integendeel!
En nu de vaccins elkaar beconcurreren voor de ereplaatsen en dus het virus weldra de doodsteek zal ervaren, hoopt iedereen dat het “knuffelcontact” zoals we het kennen van vóór de pandemie in al zijn glorie hersteld zal worden!
Denk het maar niet.
We hebben het afgeleerd, ik toch, eenzaam in mijn bubbeltje!
Het is al zo lang dat al het warme en innige verboden werd zodat dat we niet meer weten wat we missen.
Maar er is hoop! Het “nieuwste” woord van 2020 is “huidhonger”!
Voorwaar een mooi woord dat aangeeft dat ik niet alleen ben in mijn hunkeren naar menselijk contact. Ik mis het om de vrienden een hand te geven, een klopje op de schouder! Alle mannen met mijn naam – zoon, broer, neef … – kregen van mij een omarming en een kus op de wang! Warm, teder, teken van waardering en liefde!
Ook sommige vrienden, niet allemaal want we wonen niet in Brussel of in Franstalig België, daar kust iedereen iedereen. Wij niet, wij kussen de vrouwen – graag – en de intimi.
En dat zal dan pas de overwinning zijn op de pandemie: dat we elkaar weer vrij kunnen omarmen, kussen, knuffelen, dicht bij elkaar zitten! Dat is wat ik mis, meer nog dan dat ik bioscopen, kappers, festivals, bars, restaurants… mis!
Huidhonger! Een woord van deze tijd, terecht als woord van het jaar 2020 benoemd!
Op TV hoorde ik hoe Martin Heylen er nog een zelfverzonnen woord aan de lijst van corona-woorden toevoegde : “Zwartzoenen”!
Ook mooi als je de context kent: een jongen en meisje, beiden mét mondmasker, die even, vlak voor het afscheid, hun mondmaskers optillen om vlug elkaar een zoentje op de lippen te drukken. Mag niet maar o zo mooi, zwartzoenen!
Dank je wel Martin, filosoof van het kleine scherm.
Over Stijn Meuris aan de andere kant kan ik niet zo lyrisch spreken hoor.
Hij heeft al vele jaren een megahit te pakken met “Ik Hou van U”.
Iedereen kan het meezingen van begin tot einde, de tekst is niet bepaald van een hoog poëtisch gehalte. Eén van de meest herhaalde zinnen is “Geef me een kus …”. Ik weet zeker dat je nu bij het lezen automatisch in gedachte verder zingt van
“ … en vlug, voor de laaaaatste bus!”
Zit in het collectieve geheugen van de Vlamingen, zelfs de koning en de koningin hebben het ooit meegezongen, zelfs zonder autocue.
Maar Stijn o Stijn, hoewel hij – net al ik – een positief ingestelde Noord Limburger is, hij heeft zich door COVID 19 laten misleiden en heeft zijn song omgevormd tot
“… geef me GEEN kus!”
Hoe dom van Stijn. Het liedje werd zelfs in de warmste week geprofileerd!
Niet goed: warmste week – geef me GEEN kus!
Ik kan bij een warme week wel andere songteksten verzinnen!
-Don’t talk, just Kiss …
-A Kiss on the cheeck may be quite continental …
-Do that to me one more time…
-Kiss when the sun don’t shine.
-I wanna kiss you all over.
-Fire (Pointer skisters)
-Till I kissed ya
-Kiss me honey honey Kiss me …
-Kiss (Prince)
-All my lovin…
-Save all you kisses for me …
En zo kan ik nog wel een paar A4tjes doorgaan.
Hoop doet leven, zong Will Tura, en zo is het ook.
De coronawoorden gebruik ik in één adem in mijn slotzin:
Laat onze huidhonger dwingen tot zwartzoenen met een knuffelcontact en leiden tot een weekend-effect!
Groetjes vanuit mijn zieltje hunkerend naar het einde van de pandemie;
vanuit mijn hartje dat blij trilt bij de verwachting van huidcontact om de huidhonger te stillen;
en vanuit mijn buikje dat vooral de heropening van de horecazaken toejuicht.
Tenslotte is mijn kookkunst erg éénzijdig en rekende ik steeds op uitjes met vrienden en vriendinnen om variatie in mijn dieet te brengen.
En juist die variatie wordt bij mij inwendig sterk gemist!
Geschreven zoals ik jou ken met de nodige humor maar ’to the point’. Blij dat ik jou in mijn vriendengroep heb maar het mag idd wat meer worden dan onze digitale ‘ontmoetingen’.
Idem dito Frans. Hopelijk kunnen we de banden wat strakker aanhalen!!!
WAAR BLIJVEN DIE VACCINS? Jammer dat het zo langzaam gaat. Hopelijk komt samen met de lente ook weer wat zon in ons hart.
Hoop doet leven!
Dank je voor je reactie.
hoe mooi en zeker waar kijk al uit naar de volgende grt
Dank je wel Lena en Louis. Ik was juist nog in Olen voor alweer een triest afscheid.
Dank jullie om me op de hoogte te brengen.
Heerlijk om te lezen dat jullie mijn geschrijf waarderen…
Zo waar en zo zwaar. Niet de tekst, mooi geschreven maar wel het verwerkingsproces. Maar we komen er wel. Ik bedoel dat knuffelen en zwart kussen zal niet meer hoeven. 🤗🤗🤗
Dank je wel zus! Wat heeft je zoon het weer mooi gemaakt.
Wat zou ik toch zijn zonder jullie!
Love you …
Mooi om lezen maar in feite in triest….en ik maak het in techt mee…. moeilijk om het positief te bekijken….foert covid zoveel met al zijn varianten…we missen elkaar!
Welwel grote broer! Inderdaad erg triest om mee te maken. Ik had er een quarantaine voor over om jullie te bezoeken en met eigen ogen te zien hoe het nu met jullie gaat!
Ik mis jullie, jullie allemaal!
Spartel en sta weer op, asjeblief, en blijf dan gezond…
Heel
Mooi en o zo waar
Dank je wel zus!
Ik ben steeds erg blij als ik merk dat jij ook nog meeleest!
Reacties verheugen mij altijd, hoe kort ook!
Ik probeer het altijd een reactie te geven maar soms lukt hé is
Zo is het.jammer.maar alles komt goed.😍😘🎷🎹🎶🎼groetjes van Ingrid en Ronnie 😘
Dag Ronnie en Ingridje.
Ja jammer, we zijn een dik jaar van ons leven kwijt.
Met geen geld kunnen we tijd terug kopen. Maar ik ben wel blij dat iedereen rondom mij, jullie ook, er goed doorgekomen zijn tot dusver. Volhouden hé!
Van gradaties gesproken !
Van onbekend naar kennis, naar vriend(in), naar lief.
Van social distance, naar huidhonger, naar knuffelcontact, naar zwart zoenen.
Van koud naar warm, naar warmer, naar heet. Top !!
Goed gezien van jou !! De politiekers vulden inderdaad direct de Dikke Van Daele aan.
Ongelooflijk, van bij de start waren ze mee met de essentie van het fenomeen..
De strijd van de mens naar een draaglijk bestaan, is de noodzaak van het virus om te blijven bestaan.
Doe maar verder .. vele groetjes, Crèce
Hey Lucrèce. Vanuit de sneeuw in Zedelgem … toch nog de tijd gevonden! Dank je.
Wat zou “zjoetjes” arm zijn zonder reacties als die van jou.
To the point, zoals jij bent maar mét diepgang: de strijd van de mens als bestaansrecht van het virus …
Een doordenkertje!
Mooi geschreven pap. Ik hou van de grappige ondertoon, al ben ik, zoal de meesten, de Corona ook grondig beu. Hopelijk is het snel voorbij zodat we weer voluit kunnen leven !
Dank je kerel. Fijn om jou hier weer eens te ontmoeten.
Ja, we zijn het beu. Hoe verlang ik ernaar om jullie aan mijn hart te drukken.
We hebben zoveel in te halen.
Hou vol!
Hou jullie gezond!
LU
Prachtig hoe jij van iets vervelends, verboden zelfs, toch een leuke anekdote kan maken. Met de humor en de vergelijkingen die je erin stopt. Telkens sta ik weer versteld! Maar ik begrijp je standpunt over de gehele situatie. Het is niet meer leuk. De fun is eraf. Het vertrouwen in mensen is omgeschakeld naar wantrouwen, angst ook. Als je , met masker, mensen passeert, zie je hun uitdrukkingen al. Je kan het van hun gezicht lezen. Zou die nu ….? Pas op dat je niet té dicht komt… !Een vriendelijke goeiemorgen is niet meer eigentijds in deze dagen. Die handdruk, die knuffel, die kus zelfs… Het is niet meer. Althans, voorlopig…. Maar wie zegt dat we dit nadien wel terug gaan doen? Blijft er niet een soort “onveiligheidsgevoel” hangen in deze periode na de pandemie? Ik weet het niet. Ik hoop van niet. Ik hunker echt naar het moment dat ik mijn intieme vrienden en familie weer tegen mijn grove borstkast kan trekken en een hartelijke plakkerd tegen hun wang kan geven. Het gevoel dat je laat zeggen “dag vriend, welkom in mijn hart, huis, …” Dit moment , wat een ontlading zal geven op alle vlakken. Kinderen die elkaar in de armen vallen, omhelsingen en felecitaties. Dat gloriemoment wanneer je een pracht van een goal maakt waarbij de hele meute richting jou loopt en de high fives weelderig weerklinken over de velden. Of met zen allen rond het kampvuur van een scoutskamp, lekker gezellig in een dekentje tegen elkaar met een warme chocomelk in je handen. Waar mopjes getapt worden en hartelijk gelachen wordt … Waar volwassenen gezellig samenzijn met de nodige hapjes en reagentia, met knuffels en aanrakingen, doorgeven van hapjes ” hey, dit moet je ff proeven” of “das een lekker drankje, neem ook is een slokje”… ja die dagen, die momenten …. Maar ook minder leuke momenten, momenten die troost bieden als mensen leed hebben, of een dierbare verliezen, Wat kan dat aanrakende schouderklopje of die knuffel troost en steun brengen. De bezoekjes die je brengt aan oma en opa. De warme knuffels die je van hen krijgt en ook geeft… Het zijn kleine dingen die nu niet kunnen maar toch altijd als normaal en gewoon gezien worden. Nee! Mag niet. Uitgesloten! De prille liefde tussen 2 tieners, die elkaar nu niet mogen kussen, tenzij het zwart is natuurlijk, maar ook dan moet je voorzichtig zijn. Wat Corona zit overal. En loert om de hoek. De schrik zit er toch in. Merkbaar! Voorzichtigheid geboden. Maar er komt een moment…. Dat deze hele shit onder de noemer “verleden tijd” valt en dat wij allen elkaar weer gaan en kunnen opzoeken om dan gezellig samen een pilske te drinken en bij te praten van al die verloren tijd, tijd die we onmogelijk kunnen inhalen… Wat voorbij is, is voorbij! ik kan nog uren doorgaan maar ik wil jou tijd niet langer dan nodig gebruiken. Dus, goede hoop. Op een goede afloop. When those things are over, we’ll meet again! Thank you very much! Someday, somewhere,….. Somehow !
Wauw Alex! Wat een mooie reactie!
Volkomen aan mijn standpunt gehangen, zo versta ik je.
Laat me inpikken op jou slotzinnen: we gaan er een goed glas op drinken, weldra!
Waar blijven die vaccins ????
Zjiet wat mis ik onze sauna uitstapjes, onze vreet momenten met Liliane en Maria. Wandelen komt mij ook al de strot uit. Je ziet ook ik ben het beu. Ik die nog elke dag mag en kan gaan werken. Dit schept toch nog ene variatie in mijn dagelijks leven. Maar zoals mijn buurvrouw van 93 jaar mij onlangs vertelde moeten we vooruit kijken en het positieve in alles zoeken. Ja die zijn er ook zelfs met Corona ook al moeten we er dieper over nadenken. We ontdekken dat een simpeler en minder gejaagd leven ons ook vreugde kan geven. De natuur heeft er zelfs voordeel mee. Minder vervuiling. Waarschijnlijk zijn er nog meer. oh wat is het zo gemakkelijk om enkel het maar over het negatief nieuws te hebben. Dat verkoopt als zoete broodjes.
Ik ben van overtuigd dat we met heel veel geduld weldra elkaar kunnen knuffelen, kussen en zoveel meer. Ik heb het nog niet verleerd. Fietsen e.d. verleert men ook niet!!
idd. Waar blijven ze!!!!!
Ik begin al serieus dorst te krijgen…. 🙂
Volhouden maatje! Het einde is in zicht! En zodra het kan/mag duiken we terug de sauna in!
God, wat gaat dat deugd doen.
We moeten wel volhouden Marc, voor die mensen waar we van houden en die van ons houden.
Plenty, legio …
Dank je voor je reactie!!!