TO VACCIN OR NOT TO VACCIN …

… that is the question!

Het lijkt wel of de wereld op zijn kop staat.

Eindelijk is de nieuwsgolf vanuit de USA veranderd in de positieve zin. Geen presidentiële clown meer – voorlopig – en ook geen bestormingen en bedreigingen meer. Hoop voor de mensheid, voor het mens-dom?

De hoofdmoot van ons nieuws is en blijft “Corona”!

En of we dit item moe zijn of niet, we krijgen het dagelijks op ons bord met grote scheppen. Cijfers, statistieken, maatregelen, mogelijke versoepelingen, uitbraken, mutaties allerhande, complottheorieën … en ga zo maar door.

Zelfs de vriendelijkste virologen van ons land krijgen het steeds moeilijker om het nieuws positief te blijven brengen. 

Maar goed, hoe ons leven ook gekneed wordt, niet alles is in lockdown gezet.

Creativiteit bijvoorbeeld niet. Vriendschap en liefde ook niet.

Ook de tijd niet. 

En daar wringt het schoentje denk ik. Niet omdat voor wringende schoentjes de soldenperiode inmiddels alweer voorbij is maar omdat we al zoveel hebben gemist in de afgelopen maanden en omdat nog steeds het einde niet in zicht is.

Vaccinatie is het enige wapen waarmee de hoop terug aanwakkerde.

Dus vaccineren maar, produceer het goedje, biceps bloot en spuit … de volgende …

Maar het gaat zooo traag. Waar ze ons aanvankelijk met getallen met zes nullen om de oren sloegen – wat betreft de productiecapaciteiten – komen nu steeds meer berichten over het niet halen van die beloofde en bestelde getallen. 

Slechts fracties ervan, procenten, getallen met vier en vijf cijfers …

En de EU maakt zich zorgen daarover. Terecht, want de pharmaceutische bedrijven hebben torenhoge subsidies gekregen voor de ontwikkeling van de vaccins en nu het paybacktime is geven ze niet thuis. Vermoedelijk was het parttime voor de aandeelhouders.

En er is wrevel en ruzie over welke firma hoeveel vaccins zal gaan leveren. 

En welke landen krijgen de voorkeur voor de leveringen en wanneer?

Weet nu niet iedereen dat de hoogstbiedende het laken naar zich zal toetrekken? Is het niet altijd zo geweest? Zo draait toch onze wereld … om het geld!

Erg hé.

Maar veel erger nog is het voor die landen waar ze zelfs onvoldoende middelen hebben om de laagste tarieven te betalen. Daar is de volgorde van de vaccinaties niet eens aan de orde. Zij wachten op de overschotten van onze rijke tafels!

Hopelijk worden er van de producenten van de vaccins ook geen vijanden gemaakt.

Bijt niet in de hand die je streelt!

Dus blijven we in ons kot. Dat is ons enige wapen voorlopig, dat en het toepassen van de opgelegde regeltjes – afstand, handen wassen, ontsmetten. 

Geïsoleerd en wel dromen we maar verder van wat was en hopelijk weer komen zal.

Niets verandert.

Lees de ontstaansgeschiedenis van de begijnhoven er maar op na.

Reeds in de dertiende eeuw trokken een koningin, Béatrice, samen met haar twee dochters, Ghiselunde en Nazarena, zich terug uit het leven om in een gesloten gemeenschap hun dagen in gebed door te brengen in afzondering van de wereld rondom. 

Zeg maar in quarantaine! 

De virussen van destijds waren misschien wel dolende ridders of belagers van het ware geloof of de “belastingsgeldengaarders” van de hertogen.

En zo ontstonden de “begijnhoven” of zoals de middeleeuwenaren zeiden: “Béghina -hoven”.  De BE van Béatrice, de GHI van Ghiselunde en de NA van Nazarena.

Ik vermoed wel dat daar destijds ook fel gezocht werd naar licht op het einde van de tunnel. Niet in de vorm van vaccins, zoals nu, maar in de vorm van ridders in schitterende harnassen en op witte paarden. Tenslotte legden de begijntjes niet de belofte van kuisheid af. 

De deur op een kier houden … zeg maar!

Dat verklaart natuurlijk veel. Afzondering tegen de vijand in afwachting van betere tijden. 

Fraters, paters, begijnen en nonnen… 

Waar zijn ze in Gods naam aan begonnen?

Daarom gaan we door tot de ridders op de witte paarden zullen komen, in schitterende blauwe pakken/harnassen, met rubberen handschoenen en mondmaskers en in hun handen … geen lange lansen maar injectienaalden!!!

Ik zie het niet meer zitten. Ik ga vanmiddag een andere bril moeten kopen.

Hoop, hoop doet leven!

Groetjes vanuit mijn zieltje dat spontaan berekent dat met ouder worden mijn kansen op snelle  vaccinatie groeien. Bovendien sterven nog dagelijks mensen aan Corona dus wordt de wachtlijst steeds korter;

vanuit mijn hartje dat graag nog eens een wit paard zou willen berijden – ter bevrijding van maagdekes scone –liefst van al in een schitterend harnas. Maar mét lans, ik haat prikken!

en vanuit mijn buikje dat vreest d at met heel die handel in vaccins de rijken nog rijker gaan worden, de dikken nog dikker … dat ze door de omvang van hun buik zelfs hun piemel niet meer kunnen zien, zo dik. 

Ik bedoel de buik, niet de piemel!