Muziek
Ken je het gevoel van het wegsmelten bij muziek?
Ik wel.
Noem me sentimenteel, noem me zwak … ik vind het niet erg, au contraire, ik ben er trots op!
Als ik op stille momenten, alleen met een boek, een glas Pernod, onder de leeslamp geniet van mediterende muziek … vaak rollen dan de tranen over mijn wangen!
Ik vind het niet erg, ik veeg ze niet weg, het zijn de rimpels van mijn ziel.
Muziek als “Glassworks” van Philip Glass bijvoorbeeld, “Spiegel im Spiegel” van Arvo Pärt, verstilde Gregoriaanse klanken, …héérlijk!
De stilte van die muziek is oorverdovend voor zachte zielen… daar hou ik van.
Als in intimiteit omwikkelt muziek mijn emoties, zo mooi!
Is dit het leven waard? Ja hoor, het mijne toch!
Ik hou er echter niet van dat meesterwerken vertaald worden, meestal is dat voor mij gelijk aan creatieve moord en ik predikte meer dan eens dat dit bij wet verboden zou moeten worden …. tot ik Lieven Van Vaerenbergh hoorde zingen!
Ik stel Lieven even voor! Hij is een gevierde artiest plaatselijk in Mol Gompel. Zijn liefde voor muziek is zo groot en zijn creativiteit met woorden zo meesterlijk dat hij beslist verdient om in de kijker gesteld te worden.
Alleen van Lieven aanvaard ik de vertalingen die hij maakt van Franse chansons, omdat hij de teksten zo meesterlijk ombuigt dat je nauwelijks van vertalingen kunt spreken. Als je daarbij zijn enthousiasme ziet en het elan waarmee hij zijn eigen “vertalingen” brengt dan is je avond geslaagd, gegarandeerd.
Zo mocht ik onlangs, omringd door drie lieve vriendinnen, van de muziek van deze grote kleinkunstenaar genieten.
Het decor: de voorgevel van het Gompelse Casino, een bouwval maar ééntje met een toekomst: het “geklasseerde” gebouw gaat helemaal opgeknapt worden en gaat een reuze toekomst tegemoet. Karakter!
Voorlopig is alleen de voorgevel van enige decoratieve waarde, en daar trad Lieven op met zijn gitaar en zijn vertalingen van Franse liedjes. Voor de gelegenheid had hij zich omgedoopt tot “Le Cher du Mont Fougère”. Spitsvondig!
Zijn vriend Marrek contrabass-te heerlijk de deuntjes van Lieven mee.
“Je viens te chanter la ballade, la ballade des gens heureux!!!”
Gezellig in open lucht. Wijntje, sfeer, goed gezelschap …
Maar dat was buiten onze heerlijke zomer gerekend.
Blij toch dat onze VRT de reeks van “FC De Kampioenen” opnieuw uitzendt, zo weten we tenminste dat het zomer is!
Enfin, de dreigende wolken en wat verdwaalde druppels noopten de organisatoren om de watergevoelige elektrische apparatuur van de artiesten veilig te stellen en dus verhuisden podium, artiesten én genodigden, met stoelen en tafels, naar de binnenkant van deze puinhopige bouwval naar wat eens een fraaie zaal was en het ooit weer zal worden. En daar, te midden van steigers en gereedschap, vol kabels en onvoltooidheden, daar hebben we genoten met volle teugen en ik met natte wangen.
Ik dacht hierbij aan de gedichten van Toon Hermans, positieve spitsvondigheden, die ook vaak mijn ziel beroeren.
En daar ook heb ik mijn eigen muze terug ontmoet, degene die me verlaten had. Woorden smeden tot gedichten -zoals Lieven- kan ik niet, maar mensen blij maken met mijn eigen tekstjes wel en dat ga ik opnieuw proberen.
Het einde van mijn creatieve constipatie?
Maar ik waarschuw: bij de eerste tekens van falende creativiteit koppel ik los en ga, free wheelend, in pauze.
Ik ga mijn best doen want de vele, warme en oprechte reacties op mijn retraite hebben me deugd gedaan.
Dank jullie daarvoor.
En dit zeg ik terwijl tranen over mijn wangen lopen.
Dankjewel Lieven, Le Cher Du Mont Fougère, voor de terugkeer van “mijn” muze!
Geen gevoelens zijn intenser, geen intimiteiten groter, dan die die je delen kan.
Quand on a que l’amour …
Groetjes vanuit mijn ziel, verwarmd door de stilte van mooie muziek;
vanuit mijn hart, blij met de wederopstanding van mijn eigen creativiteit;
en vanuit mijn buik, verlangend naar de rust van leesuurtjes mét muziek, niet voor de literatuur, maar voor de begeleidende pastis.
Goed gedaan broertje….je zet de deur van je ziel op een kier…. Nog eens je maakt in dit leven een gevarieerde reis !
Goed gedaan broertje!
Dank je wel grote broer! Maar het zou beter zijn om de deur van mijn hart op een kier te zetten, makkelijker voor de cardioloog! Maar daarmee loop ik vooruit op volgend tekstje van 24 oktober.
Wait and see!!!
LU
Hoi. Back on track! Er zijn mensen die het gewoon in hun vingers hebben. Die muziek kunnen lezen en dan ook nog kunnen uiten en brengen op hun eigen manier. Das sterk. Das een talent! En als ik je zo hoor heeft Lieven dit talent. Il est un genie!! Prachtig. Fijn om te horen dat je kan weg dromen in deze eigenste versies van een bestaand , vertaald nummer. Dat maakt emoties los, dat doet muziek nu éénmaal. Er bestaat geen slechte muziek, wel muzieksmaken die ervoor zorgen dat ieder op zen eigenste manier voor zich uitmaakt welk soort , welk tijdperk, welke interesses, welke teksten iemand aanspreken. En dat maak het nu zo mooi. Waar de 1 kan van genieten, is voor de ander een doodgewoon , nietsbetekenend …. nummer. Maar als je teksten erbij neemt , deze ontleedt en de muziek probeert te begrijpen… dan pas weet je wat een nummer zo speciaal maakt, een vertaling in de mooiste zin van het woord. Een genre, dat op een andere manier gebracht weer een andere inkijk geeft zodat het wel kan bekoren. Zodat je de zin van het lied, de emotie die men erin legt, het gevoel dat je probeert te delen met degenen die luisteren naar fantastische versie , remake misschien, van de pracht en de kracht van dat nummer. Een nummer, niet zomaar 1…. Het verleden in deze muziekbusiness bewijst dat de classic songs van de 70s en 80s een comeback maken van wat er nu allemaal uitgebracht wordt. Daarin speelt het gevoel dat men in dit nummer steekt. Maar das voor iedereen anders …. So be it! Ik ben verheugd dat je eer de spirit hebt gevonden om de pen weer ten hande te nemen en ik ben er zeker van dat je de inspiratie zal blijven vinden. En dat hoeft zeker niet elke 14 dagen te zijn. Je kan schrijven over ervaringen in het leven, over de kleinste dingen die je kunnen beroeren, over vriendschappen die je ervaart, over de warmte en de kiltes in je leven, over 1001 dingen…. En dat mijn vriend, dat maakt dat je bent wie je bent. You are you. En dat blijft zo. Met inspiratie, zonder inspiratie, met gevoel, zonder gevoel, …. En als je een keer “A Bad day” hebt, zal niemand het je kwalijk nemen. Het komt zoals het komt. “” Vandaag is de dag, hij komt maar één keer, morgen dan is het vandaag al niet meer…. Niet zeuren, geniet van het leven, het mag… maar doe het vandaag want vandaag is DE dag!”” – T. Hermans…. Dank je… Lex
Dankjewel Alex voor je fijne reactie! Je uitbenen van muziek als begrip is weloverwogen. Weinigen kunnen zo goed een eigen muziekdefinitie neerschrijven. En je hebt gelijk, volgens mij, de nagel op de kop. Net zoals met je voetbalverslaggeving, duidelijk en to the point.
Ik had ooit een spreuk hangen: “Morgen is drukste dag van de week” en daaraan moest ik denken bij jou slot. Dank je voor het vertrouwen!
Wat ben ik een analfabeet in de muziek. Ik ken er niets van. Eigenlijk ben ik een beetje jaloers op jou. Wat een creatieve gave als je muziek kunt maken op eender welk apparaat en je hiervan kunt genieten.
Het is nochtans simpel Marc: hoor je het graag? Dan is het goede muziek. Niet wat de anderen ervan vinden maar jou gevoel daarin is belangrijk. Recensenten zijn écht onbelangrijk.
Maar de gedrevenheid van muzikanten, hun vakmanschap, hun kunde, hun aanleg en hun passie …
daarvan kan ik genieten, met volle teugen!
Dat is waar Lieven Van Vaerenbergh, Le Chér Du Mont Fougère, mij steeds weer mee verrast.
Trouwens, hij geeft ook huiskamerconcerten en dergelijke… juweeltjes.
Iets voor jou, mijnheer de voorzitter???