Lap! Ik heb het weer zitten. 

Verliefd? Ja en neen. Je weet wel: dat onbestemde gevoel van iets groots te beleven. Ik ben steeds zwak geweest in de nabijheid van schoonheid.

Weak in the presence of beauty.

Niet zoals in de song van The Eagles: “Take it Easy”: I got seven women on my mind! Four that wanna hold me, two that wanna stone me, one cause she’s a friend of mine!

Maar het is geen vrouw dit keer en ik ben ook niet “ver-genderd”!

Schoonheid kan vele vormen hebben maar meestal is het de kunst, pure en machtige kunst, die me van mijn sokken blaast. Mateloos respect heb ik voor het kunnen van mijn favoriete artiesten.

Vincent Van Gogh,  Leonardo Da Vinci, Alphonse Mucha, Ernest Claes, Gustav Klimmt, … graag had ik ze ontmoet zoals ik Bart Van Loo heb ontmoet, of Aster Berkhof, of Cher Du Mont Fougères, of Jason St.Just, of George Bailleul.

Ik had, putje zomer, het geluk om Ann te leren kennen, Ann Dierckx, uit Beerse.

Een fijne ontmoeting, ook wel om Ann zelf maar zeker voor haar kunst: beeldhouwen! 

Mens, ik was écht ondersteboven, nu nog komt mijn weinige haar overeind als ik haar folder bekijk of aan die dag in juli denk. Er waren nog andere redenen die deze dag memorabel maakten maar ik hou het nu bij de kunst.

Respect voor Ann! Buitenaards respect! 

Wat die vrouw in haar kleine en volgens haar rommelige atelierke tovert is “niet te doen”! Zo mooi!

Er filosofie zit achter haar werken en de prijzen zijn verbazend laag! 

Echt: proficiat Ann.

Ann maakt de mooiste beeldjes, zo maar, in klei! Daarvan maakt ze dan mallen en die worden gevuld met hars en marmer gruis. Het resultaat is een mooi licht beeld dat tegen alle weersomstandigheden kan. Binnen én buiten, perfect bruikbaar!

Ze maakt busten, gebeeldhouwde portretten zeg maar, thema groepen van mensjes die iets samen doen: samen werken, samen rusten, samen genieten…

Maar het mooiste wat ze maakt, althans volgens mij, zijn haar Minimo’s.

Dit zijn beeldjes van ongeveer 30cm hoog van meestal naakte figuurtjes die zo’n positieve uitstraling hebben dat je er blij en vrolijk van wordt. Zo mooi dat Ann ze allemaal een naam geeft: Noah, Lotje en Jo, Lukas, Viktor, Fientje, Pallieter…

Hooguit een pet of een badmuts krijgen ze mee.

Als je in de buurt van Beerse bent moet je zeker eens langs gaan bij Ann. Na een telefoontje ontvangt ze je graag in haar tuintje en ik weet dat je dan een aankoop overweegt, ook al is dat geen verplichting!

De “vliegende” Pallieter verhuist deze week nog naar Turnhout en ik vrees dat ikzelf val voor de charmes van Viktor, het “Carpe Diem” figuurtje.

De prijzen schommelen naargelang de grootte en de afwerking. Zeker niet té veel want er zijn al verzamelaars van Ann’s minimo’s die er voor sparen. Hoe mooi is dat?

En Ann blijft dan een lieve vriendin van iedereen die bij haar weer buiten gaat.

Minimo’s: kleine mini mensjes die emoties losmaken bij iedereen die ernaar kijkt, daar heeft Ann ze voor gemaakt, dat is hun opdracht. En daarom zijn de prijzen zéér democratisch.

Het was mij een grote eer en genoegen om Ann te ontmoeten en met haar over kunst te babbelen. 

Ook al was ik weak in the presence of beauty!

Vriendin Liliane uit Olen heeft ook een minimo! Een levende poes met de naam “Minimo” van ruim 12 jaar en ook een lieverd waar je blij gezind van wordt.

Ik ga haar eens vragen waar zij die poezennaam vandaan heeft gehaald destijds.

Misschien kende zij Ann Dierckx wel!

Ann stelt regelmatig tentoon: in Ieper op 16 en 17 september en in Beervelde op 6, 7 en 8 oktober. 

Kijk eens op haar website: www.beeldhouwwerkenanndierckx.be.

Contacteer Ann: +32 486 039 224 of Dierckx.a@skynet.be
O-L-Vrouwstraat 27 in 2340 Beerse.

Een ongelooflijke ervaring.

En doe haar dan mijn groetjes, mijn zjoetjes!

Groetjes vanuit zowel hartje als zieltje die nog steeds jubelen bij de herinnering aan deze ontmoeting met een buitengewone artieste;

en vanuit mijn buikje dat weliswaar niks heeft aan marmergruis en kunsthars maar die heuglijke dag in juli niks tekort kwam: Caesar Salad, pastis, “Seef”bier en … Edamame bonen!