10 Centimeter
Tien centimeter
Eén decimeter.
Meer scheelde het niet om toch een grafrede te schrijven.
Maar neen! Er zou slechts een oor geraakt zijn.
Het rechteroor. Tien centimeter verder naar rechts zit het voorhoofd met daarachter het verstand, normaal gesproken.
13 juli 2024.
Amerika, Amerika! Wat was er aan de hand?
Amper een dag na de aanslag komt het “slachtoffer”, de “martelaar”, met een pleistertje op zijn oor doodleuk vertellen dat zijn politieke opponenten achter de aanslag zitten.
En Amerika pikt dat allemaal.
Ongezien en ongehoord. Hier in Europa zou de persoon in kwestie al een tijdlang achter de tralies zitten en zou er dus niet op geschoten kunnen worden.
Tenzij door de cipiers, ocharme!
Dus… nog geen grafrede.
Tien centimeter. De afstand tussen de aanzet van je duim en de top van je wijsvinger. De afstand tussen onbegrijpelijk narcisme en normaal gedrag.
Althans, volgens de wereld. Niet volgens Amerika.
Of is het anders. Twee uur voor de aanslag zou de “dader” reeds een drone hebben laten overvliegen. Om het terrein te verkennen?
Ook twee uur voor de aanslag zou de Secret Service de dader al gespot hebben op het dak van een aanpalend gebouw. Voor proefschoten?
Het lijkt wel een slecht scenario voor een “Amerikaanse” film. De film zou zeker geen Oscarnominatie halen of misschien toch wel, omwille van zijn ongeloofwaardigheid (komt wel vaker voor in Amerikaanse films) of omwille van het narcisme van het “slachtoffer”.
3,94 inch. De lengte van een normale penis, naar beneden afgerond want de meeste mannen spreken over het dubbele.
Wat een begrip, tien centimeter. Veel voor stalagmieten en stalagtieten om te groeien in de grotten van Han, weinig voor een deelnemer aan de 100 kilometer van Bornem. 10 Centimeter erbij zal hem niet doden na de “dodentocht”.
Zou een kabouter of een elfje tien centimeter groot zijn? In mijn verbeelding wel, al zijn die van de Efteling véél groter.
Voorlopig geen afscheid dus van nummer 45 (of het moet democratisch verlopen), geen grafrede over wat een goed en groot mens hier verloren zou zijn gegaan. Over de doden niks dan goed toch, hoe moeilijk het ook zou zijn om in dit specifieke geval iets “goeds” te schrijven.
Niet aan het einde van dit leven dus, wel aan het begin van elk leven.
Want alvorens een kindje op onze wereld kan komen is er een ontsluiting van 10 centimeter nodig.
Ook in Amerika.
It’d be such an ignorant thing to do
If the Russians love their children too.
How can I save my little boy from Oppenheimer’s deadly toy?
(Sting 2010 – Russians)
“Het zou ondoordacht zijn om te doen
Als de Russen ook van hun kinderen houden.
Hoe kan ik mijn zoon redden van het dodelijke speelgoed van Oppenheimer”
Groetjes vanuit mijn hart dat alleen nog angstig naar de toekomst én de verkiezingen in Amerika op 5 november uitkijkt;
vanuit mijn ziel dat weet dat zelfs een schot 10 centimeter meer naar rechts niets zou hebben uitgehaald want er zou niks vitaals geraakt zijn, alleen een stoffige en lege holte
en vanuit mijn buikje dat uitkijkt naar de verkiezingen van 5 november want er zal gedronken worden: champagne bij goed nieuws, pastis om een eventuele wrange nasmaak weg te spoelen.
Hoe dan ook, de uitslag zal wel weer gewraakt worden.
Laat ons nog eens naar het Capitool marcheren!
Beter kan niemand het verwoorden denk ik. En ze zijn dan ook niet slim die Amerikanen. Zelfs mijn zoon zegt dat en die moet er elke dag mee werken. En schieten gaat ze ook niet goed af. En we kijken allemaal angstig naar de verkiezingen daar. Pamela doe a.u.b. je uiterste best.
Fingers crossed. Voor de intelligente Amerikanen. Hoe langer hoe minder lijkt het me helaas!
Alle goede dingen bestaan uit drie. Dus: de eerste schiet 10 centimeter fout, de tweede vergeet te schieten, de derde…?
Dank je voor je reactie zus!
Hallo beste vriend,we moeten voorzichtig zijn met narcisten…die liegen en maken al wat goed is kapot.Het enige wat bij zo’n narcist helpt is carma inschakelen.die doet haar werk goed en grondig..en ze heeft daarvoor geen kogel of 10 cm. voor nodig. we moet gewoon aan carma vragen om hem te doen stoppen.en bidden vragen die narcist op een deftige manier uit te schakelen.Geloof mij of niet…het werkt .maar we moeten met veel goedhartige mensen in een gebed vragen aan carma. ik hoop dat we met velen gaan bidden,om narcisten uit de wereld te helpen.groetjes en succes
Dank je wel Ingridje!
Zeker voor je lovende woorden maar ook voor de gevoelige snaar die je laat blijken en waarmee ik je raakte.
Jouw “Carma” gaat nog veel werk hebben, nog veel gebeden nodig hebben om alle narcisten te nivelleren en terug te brengen op leef vaar niveau.
Maar het is een warm idee. Ik volg je en ik bid mee!
Amerika is een prachtig land qua natuur, maar de mensen en hun keuzes kunnen soms verbazen. Er lijkt iets fundamenteel mis te gaan wanneer zoveel mensen blindelings geloven wat de Republikeinse Partij hen voorschotelt, en vooral Trump heeft hen in zijn greep. Het gevaar bestaat dat dit hele land meegesleurd wordt. Ik vrees dat hij na de verkiezingen zelfs een burgeroorlog zou kunnen ontketenen. Elon Musk zou nog wel eens gelijk kunnen krijgen, al hoop ik van niet.
Als Europeaan moeten we ons realiseren dat we niet altijd op Amerika kunnen blijven rekenen. Ook in Europa zijn er immers mensen die autocratie boven democratie verkiezen. In België alleen al denkt zo’n 30% van de bevolking er zo over, en we staan hier niet alleen in Europa. De vraag is: wat drijft hen hiertoe, en wat kunnen we ertegen doen? Ingrid, ik vrees dat alleen vertrouwen op karma niet genoeg zal zijn.
Dag Marc!
Het is inderdaad zo dat wij moeten loskomen van de US en voor eigen winkel moeten spreken. De aard van de Amerikanen is zo verschillend en onvoorspelbaar dat het risico’s inhoudt voor Europa, zelfs voor de wereldvrede. Hopelijk werkt de Karma van Ingridje op 5 november bij de verkiezingen daar. Er zullen toch zeker wel nog Amerikanen zijn mét voldoende verstand om narcisme te herkennen en het gevaar daarvan op het hoogste niveau te bestrijden.
Fingers crossed.
Dom is 1e trap, dommer de vergrote trap en Amerikanen de grootste trap.
Maar vergis je niet ook aan deze zijde van de Atlantantische Ocean zijn er blinden maar maak ik mij daar zorgen over????
Of ik mij daar nu zorgen over maak of niet verandert niks aan de zaak daarom laat ik het los en probeer iets aan die dingen te doen waar ik wel vat op heb.
Maar toch wel weer prachtig schrijfsel en ik kijk weer uit naar het volgende.
Hallo Frans.
Altijd fijn om reactie van jou te krijgen. Dankjewel!
En inderdaad zijn er hier en elders in de wereld nog meer oelewappers en volksmenners die domme mensen nodig hebben om hun machtswellust te ontplooien.
Veranderen kunnen wij dat niet, misschien helaas, maar doen wat we kunnen heeft wel zin.
Daarom dit stukje.
Helemaal akkoord Zjiet, dat is wat ik ook altijd heb gezegd dat ik het zal blijven herhalen en misschien (?) toch iemand kan wakker schudden.
Goh, wat kan ik op reply-en. Ik kan weinig aan toevoegen. Alle gekte bestaat in Amerika! Het land waar bijna alles kan. Mooi land, grote steden. Hoewel het verschil tussen het noorden en het zuiden immens groot is. Diezelfde gek wou daar een muur laten bouwen. Amerika… ik wil er graag naartoe. New York, New Jersey, L.A. , de Route 66… ik kan wel een rondje Amerika doen. Enkel weet ik niet wat me daar te wachten staat… Er gebeurt veel in the United States… Ik snap nog steeds niet dat er zo weinig jongere mensen een gooi doen naar de titel van president. Nu met Harris valt het nog mee. Er zijn in het verleden vele voorgangers geweest die elk hun stempel (good or bad) gedrukt hebben op dat immense land. Desalniettemin zal het weerom de kiezer zijn die ervoor gaat zorgen welke richting er uit gegaan wordt. De keuze van het volk! Of het nu goed is of niet… Daar wordt er gevolgd wat de meerderheid kiest…. Zoveel anders als in dit nietige land. Zonder enige voorkeur uit te spreken… Hier worden coalities gevormd zodat we partijen kunnen uitsluiten en ervoor zorgen dat die geen meerderheid krijgen. Pas op ! Nogmaals, ik promoot niemand he. Verder ga ik over die hele politieke rompslomp geen woord reppen. I don’t give a shit! Ben wel benieuwd hoe het in Amerika zal aflopen… Trump 2? Of Harris? We ‘ll see next month! Have a nice day!
Hoi Alex.
Je moet eens opzoeken hoe de presidentsverkiezingen georganiseerd worden in de VS. Weinig democratisch hoor.
Twee partijen, twee kandidaten. Niet het aantal stemmen maar het aantal kiesmannekes telt en dat aantal verschilt van staat tot staat. Het is niet niet diegene met de meeste stemmen van het volk die wint maar hij of zij die de meeste “kiesmannen” achter zich krijgt.
Hilary Clinton had meerdere miljoenen stemmen dan Trump… en toch…
Het is en blijft een raar systeem.