In de hemel.
’t Is daar dat de plannen over mij en mijn toekomst gemaakt worden. Ik ben ervan overtuigd. De moeite die daar gedaan wordt om mij daar te krijgen de laatste tijd is overweldigend. Even in herinnering brengen? Prostaat (3 maal), dikke darm (3maal), oor (3maal). Om een extra editie van de medische encyclopedie te verrechtvaardigen.
En nu dit weer. Aangetast in mijn diepste wezen: mijn eten !!!
Het verdict was andermaal niet mals: SUIKER.
De remedie ook al niet mals: DIEET. Dus om de suikerlast te vermijden eet ik nu volledig koolhydratenloos. Een rigoureus dieet is het, want je mag onder andere geen brood, geen aardappelen, geen pasta, geen rijst, geen fruit, geen bereide vleessoorten als worst, sosies … enfin wat schiet er nog over? Groenten en kip bv. om creatief mee aan de slag te gaan. Smakelijk. Maar het werkt. Ik ben nu, zegge en schrijve, reeds 5 à 6 kilo’s kwijt. Letterlijk. Ik weet niet waar ze gebleven zijn. Maar dinsdag aanstaande weet ik pas wat dit voor effect heeft op mijn te hoge suikergehalte en of het de moeite loonde. We zitten nu in het noorden van Duitsland op vakantie en mijn definitie van vakantie is helemaal verandert nu de wezenlijke onderdelen als eten en drinken zijn weggevallen, of toch zo goed als !!!
Wie daar in de hemel al die moeite doet om mij naar daar te verhuizen, ik weet het niet, want zoveel mensen ken ik daar niet, dus vermoed ik mijn vader. Waarom?
Maar ik heb nog weerbaarheid en als ik ook nu weer wil triomferen, moet ik diëten… Pa, nog even wachten, ik ben nog niet zover.
Raar dat ook mijn zoon hetzelfde dieet volgt, weliswaar om andere redenen, meer van sportieve aard maar met hetzelfde doel: het kwijtspelen van ons buikje en het daarbij horende vet. Ik heb dan wel wat remedies van hem overgenomen die hij vanuit zijn ervaring heeft, maar sommigen gaan mij te ver. Zo trapt hij zich de pleuris op zijn mountain bike om zijn hartslag tot 150 kloppen per minuut te krijgen en daarna moet zijn hartritme terug naar normaal niveau vallen in een afzienbare tijd. Onmogelijk voor mij met mijn elektrische fiets: de begrenzing van 25 km per uur.
Maar ik heb er wat op gevonden. Ken je de film “Licht !!!” met Francesca Van Tielen ?
Bekijk deze film maar eens: je hartritme stijgt gegarandeerd tot boven de 150. Je moet alleen goed opletten of de terugval naar normaal ritme tijdig gebeurt nadat je het scherm uitschakelde. Dank je wel Francesca, waarom schreef jij mijn dieet niet?
Francesca als Hannelore, de onderzoeksrechter van “Aspe”, lukt ook, maar helaas niet hoger dan 125.
Pa, kom ons Ma maar halen. Ik weeg nog te veel…
Groetjes vanuit mijn hoopvol hart, mijn afslankend lijf, mijn gewitwassen ziel, mijn dalend suikergehalte.
Recente Reakties