Geld

Na de liefde is geld het meest bezongen item, ook net als de liefde het grootste motief voor moord.

Je merkt aan mij, alleen zitten op een hotelkamertje in een godvergeten hoek van de wereld, werkt erg filosofisch op mijn gemoed, zelfs aan de “East pole”!

Dan zal ik het maar in een verhaal smelten, dacht ik. Tijd genoeg.

Ik had wel gezorgd voor muziek, een IPod, volgeladen met échte klassieke muziek. Daar word ik rustig van. Maar mijn geest niet.

Ken je Johan Sebastián Bach? Jo voor de vrienden van toen, nu zou hij waarschijnlijk JS genoemd worden.

Precies op 2 februari, of all days de dag van mijn aankomst in Hongarije, maar dan in 1727, schreef JS een cantate die later gecatalogeerd werd als BWV nr. 82a. Eén aria daarvan staat beter bekend als “Ich habe genug”.

Stel je voor: bijna driehonderd jaar geleden schrijft Bach een aria, in een cantate, over het “genoeg hebben”. Het gaf me zwaar te denken. Wie zou vandaag de dag “genoeg” hebben? Genoeg geld, of bezit, of macht, of kennis, of vrienden, of … Wie?

Want met geld hebben we allemaal te maken, daar doen we een heleboel dingen voor, al is er meestal niet genoeg van. 

Zie je wel !!!

Wim Sonneveld, Nederlands cabaretier van enige decennia geleden, heeft er nog een fraai lied over gemaaakt: POEN !!! Ken je het ? You Tube het maar eens op. Erg mooie tekst: …wat je allemaal met poen kan doen…

Er zijn weinig woorden waar zoveel synoniemen voor bestaan, afhankelijk van de persoon die het geld ontvangt.

Bijvoorbeeld: een arbeider krijgt “loon”. Dat is zowat het minste wat je kan krijgen als je er voor werkt tenminste, anders zijn het “uitkeringen” en dat is nog minder, meestal amper het vermelden waard.

Bediendes krijgen een “wedde”, en dat scheelt toch al snel een slok op een borrel. Dokters krijgen een “honorarium”. Dat is natuurlijk nog meer, ze hebben ervoor moeten studeren, zeggen ze. In het woord “honorarium” zit “honor”, in de betekenis van “eer”. Maar als je ziet wat vele dokters durven vragen aan zieke mensen is er van “honor” weinig sprake, veeleer van “horror”!

Bij de advocatuur spreekt men van “ereloon” en dat is zo mogelijk nog meer geld, minder eer. Bestaan er tarieven voor ?

Terug naar minder dan maar: het “inkomen” van de bescheiden rentenier, de “soldij” van de militairen, het “pensioen” van de senioren …

Industriëlen doen dan weer aan “winstafname”, ik noem dat afromen, en handelaars zitten met hun “winstmarge”. Mooi toch, alles is goed als het woord “geld” maar vermeden wordt.

Weet je trouwens hoe het loon van de vorsten genoemd wordt?

De “Civiele Lijst”. Top.

Maar ver over de top zijn de lonen van de politici ! Weet je hoeveel?

Wel … veel te veel!!!

Beginnen deed ik dit stukje met JS Bach, eindigen doe ik, voor mezelf, met Guiseppe Verdi.

In 1871 schreef hij zijn “Aida”, de opera die hem onsterfelijk maakte, die trouwens al eerder onderwerp in Zjoetjes was. Lees “Do you like the opera”, in Zjoetjes.be er maar op na. 

Als je de muziek niet kent: youtube !!! Maar wist je dat in de tweede acte er een lied gezongen wordt met vol koorbezetting, genaamd: “Gloria all‘Egitte”.

Je ziet: ik ben al met weinig tevreden: een voornaam als Egide, vanuit 1871 overgedragen via de Aida van Guiseppe Verdi. Mooi toch, al verdien ik er geen cent mee …

Groetjes vanuit mijn fier muzikaal zieltje, wiens naam werd er nog vermeld in een aria van Verdi, vanuit mijn hartje dat sneller slaat van mooie klassieke muziek van zowel Bach als Verdi en vanuit mijn buikje dat argwanend kijkt naar de spreekwoordelijk slok op een borrel, zoals hierboven geciteerd bij het loonsverschil tussen de wedde van de bediende en het loon van de arbeider, als het maar niet met pernod, pastis of ricard gebeurt. Afblijven !!!