#200
Tweehonderd. Deux cent. Zweihundert. Two hundred. Duecento. Doscientos. Dvesti. Iki yüz….
Zoveel manieren om tweehonderd te schrijven en dat mag ook want ik ben er trots op dat het stukje dat jij nu leest, lieve lezer, het 200e “zjoetje” is dat ik schreef. Nooit had ik gedacht dat ik zover zou geraken. En toch…
Oprechte dank ben ik verschuldigd aan mijn in-lezers Nelly en Lisette, mijn corrector Anna-Simone en mijn webmaster Tom.
Maar ook dank aan jullie, mijn lezers, met de motiverende commentaren en de steun die ik ontving.
Als ik reken met een gemiddelde van ongeveer 20 stukjes per jaar moet ik dus nu ongeveer 10 jaar bezig zijn. En of ik er nog eens zoveel kan bijschrijven…? Wie weet?
Jan, mijn vriend die op tweede Kerstdag overleed, is maar 75 jaar mogen worden. Als ik zijn weg volg heb ik nog een kleine drie jaar om te produceren, dus 60 stukjes maximaal en klok ik af op 260.
Maar als ik mijn vriend Henri zal volgen – hij overleed op 3 augustus op 94 jarige leeftijd – dan heb ik nog 22 jaar te gaan. Dus even rekenen: nog 440 zjoetjes!
Met de teller op 640!
Het exacte cijfer zal er wel ergens tussenin gaan liggen. “On vera”, zei de blinde, en hij viel in de gracht!
Maar laat mij maar bescheiden, nederig blijven en zeker niet lijden aan het “dikke-nek-syndroom”.
Want het tegenovergestelde van “nederig” is “hoogmoedig”, synoniem va“arrogant”. En zo wil ik zeker niet gekend zijn. Nederig mag wel al is het moeilijk nu, bij het schrijven van dit tweehonderdste stukje.
Ik moet nu spontaan denken aan het mythische verhaal van Icarus en zijn vader Daedalus.
Icarus zal sterven door zijn hoogmoed en zijn overmatige trots.
De jonge Icarus wil graag vliegen en vraagt zijn vader Daedalus om vleugels voor hem te maken en dat doet de man dan ook, met veren en was… en met de waarschuwing om niet té hoog te vliegen. Maar Icarus luistert niet naar de wijze raad van zijn vader en vliegt te hoog en te dicht bij de zon. Daardoor smelt de was van zijn vleugels en stort hij in de zee waar hij jammerlijk verdrinkt.
De vader moet nu alleen en gebroken verder, dolend in het door hem ontworpen labyrint van Knossos op Kreta.
Was het de hoogmoed of het hunkeren naar de zonnewarmte, zoals wij nu?
Het zal wel een mysterie blijven. Een mythe.
Ik blijf wel met mijn voetjes op de grond. Werken aan de volgende tweehonderd!
Groetjes vanuit mijn zieltje dat nu de winterse kilte en nattigheid grondig beu is en “reikhalzend” uitkijkt naar de warmte van het nakende voorjaar in steeds langer wordende dagen;
vanuit mijn hartje dat trots en fier dit tweehonderdste exemplaar boven de doopvont houdt maar toch bescheiden het verhaal van Icarus in gedachte houdt
en vanuit mijn buikje dat, ondanks de overdaad aan “bubbels” van de laatste weken, beseft dat deze gelegenheid toch dwingt tot het heffen van het glas!
Tot slot een toepasselijk gedicht van H.J.C. Obdeyn:
Als ik er niet meer ben,
Dan zullen er anderen wezen.
Wie zal dan nog voor hen
Mijn “zjoetjes-teksten” lezen?
Nu denk ik dat ik wat ben,
O ijdele nietigheid!
Ik, die mijzelf niet ken
Verwaai door de Eeuwigheid.
‘t Oneindig jarental
Wist elke gedachtenis.
Niets wat nog groeien zal
Van hetgeen nu bloeiend is!
Ik neem een hand vol as
En strooi die op mijn hoofd.
Zoals die as, wordt alras
Ook mijn leven uitgedoofd.
(Nvdr: Regel 4 van dit gedicht is niet van de Heer Obdeyn maar werd lichtjes aangepast aan de context)
Proficiat Broer. Je mag terecht fier zijn op je prestatie. Ik weet dat het niet altijd makkelijk voor je was. Maar ik geniet nog altijd van je schrijfsels en als je er al de verslagen die je voor mij schreef bij de voordrachten van Neos, kom je al een heel eind richting 300 ! Doe a.u.b. zo voort. ❤️
Dankjewel Zus!
Ik doe het graag en hoop nog wel wat vol te houden, ook voor Neos!
Bays
proficiat!
wat een prestatie!
Dankjewel Christine.
Ik doe mijn best hé!
proficiat pap met je 200ste Zjoetje en het bijhorende 10-jarig jubileum. Ik hoop dat we nog veel van je Zjoetjes mogen lezen!
Hoi zoon van mij!
Het is steeds erg motiverend om van jou feed back te krijgen.
Ik ben erg trots op jou en op je leven, maar hier merk ik dat jij ook trots bent op wat ik doe.
Een reden om door te gaan.
Dankjewel
200 – Tweehonderd dat schrijf je gemakkelijk. Het is maar een cijfer, het is maar een woord.
Maar wat er schuilt achter dit getal maak een wereld van verschil !
Besef je wel goed, dit zijn misschien wel 200 opinies maar ook duizenden gedachten die eraan voorafgaan.
Gedachten welke je prijsgeeft, gedachten die je bezighouden, gedachten welke je bestudeert vooraleer
ze ter “penne” gaan ! Bedoeld of onbedoeld, verhalen die je naar de lezer toe, omschrijven in wie je bent !
Ik kan me voorstellen dat je webmaster Tom zich keer op keer als eerste afvraagt, wat komt er nu op mij af??
Maar ook voor Tom een wel gemeende proficiat, de foto ter illustratie is steeds treffend en uitermatig, kunstzinnig
gekozen ! Soms lijkt het meer een prachtig schilderijtje ! Top Tom !
Doe zo verder Zjiet, je laat mijn brein telkens eventjes meedenken, eventjes verder denken want achter
elk verhaal vind ik er weer een nieuw !
Lucrèce!!!
Dankjewel voor je super reactie.
Het is weer echt aan jou gegeven om achter de schermen te kijken en te benoemen wat er allemaal aan zo’n schrijfseltje vooraf gaat. Want inderdaad met elk stukje geef ik mezelf iets meer bloot aan de wereld, of aan zij die het willen lezen. Dat besef ik van jou ook!
En je lof voor Tom, oprecht. Ook daarvoor mijn uiterste dank. Hij was pas nog hier in België en hij las ook jou reactie. Hij is een artiest hoor!
En… we houden van elkaar!
Dikke proficiat dat we nog vele zoetjes moge lezen kijk er telkens naar uit .veel grt louis en lena
Hallo Lena en Louis.
Vrienden van Olen, vrienden van Lisette, liggen mij erg nauw aan het hart!
En jullie twee… daar zijn geen woorden voor!
Dank jullie wel.
proficiat Zjiet voor deze Zjoetjes mijlpaal .
En zoals uw zus Nelly schrijft, uw verslagen van de lezingen bij Neos mogen hier zeker aan toegevoegd worden.
Hallo Lambert!
Dankjewel voor de mooie woorden. En reken er maar op dat ik zal blijven zorgen voor de verslaggeving van Neos Lommel.
Of, ik zou met eenparigheid van stemmen ontslagen moeten worden. Dan ….
Van harte oprecht PROFICIAT en verder volhouden nu, liefst tot….. je 94 !
Dankjewel Albert.
Ik ga door, zolang het kan en de muze mij blijft inspireren.
Ik mis wel mijn mentale mentor, jouw broer! En daardoor jou en Maria ook.
We zouden nog eens een avondje moeten filosoferen!!!
Van dichtbij is het leven soms een tragedie, van veraf is het vaak een komedie.
Dankjewel, mijn vriend dat je ons met je schrijven altijd terugbrengt naar het “ komediegehalte” van het leven.
Je mag me nog 1000 keer zjoetjes doen lachen.
Waar& wanneer is de receptie ook alweer ?
Bart
Bart, beste vriend!
Hoe mooi en treffend heb je mijn werkjes beschreven. Tragedie of komedie? Soms beiden maar inderdaad, je hebt gelijk: het is belangrijk om het “komedie gehalte van het leven” te blijven herhalen.
Dankjewel en tot gauw!
Proficiat met die 200ste! Dat er inderdaad nog veel mogen volgen, zodoende we iedere zondag met een lach weer iets van je wijsheid mogen bijleren !! Doe zo verder Zjiet!
Beste Broer. Dankjewel voor al dat moois. En dit al 200 keer. Je bent niet alleen een goede schrijver, maar ook een heel mooi mens.
Willy!
Te veel lof!!!
Maar het streelt mijn ijdelheid, dezelfde ijdelheid waar ik het in dit stukje over had.
En van jou, beste broer, aanvaard ik alle ijdelheid.
Ik hou van jou!!!
En daarom draag ik jou in mijn hart: You are not heavy, you’re my brother.
Dankjewel!
Ik bewonder jouw talent en dat al 200 keer! Was ik maar zo vaardig in het spelen met woorden. Dankjewel voor deze prachtige schrijfsels – ik geniet er elke keer weer van.
Hallo vriend.
Ik ben blij met jouw reactie. 200 is inderdaad wat indrukwekkend en ik hoop te kunnen doorgaan.
De muze en de onderwerpen moet ik bij jullie, de vrienden, ervaren en opslaan…
Dus ook wat verantwoordelijkheid bij jou!!!
Dank je!!!