Nieuw Leven!
Lente!
Bijna elke morgen ga ik de hof in, tenminste als de regen mij doorlaat!
Ik heb aardappelen gepland! Voor de eerste keer in mijn leven!
En ik ben er trots op!
Ines had nog een stukje tuin over en dat heb ik omgespit en bemest! Helemaal alleen! En ik heb er 150 zetpatatten op verdeeld.
Nu ga ik elke morgen piepen of er al iets van leven, nieuw leven, boven de oppervlakte te bemerken is. Maar nog niets hoor. De specialisten zeggen me dat ik geen geduld genoeg heb en de natuur de tijd moet gunnen.
Ja! De nachten zijn nog erg koud. En ook veel regen, héél véél regen. Ik weet het!
Maar toch! Ik heb mijn best gedaan om ze alle 150 zo voordelig mogelijk in de putjes te leggen, met de scheutjes naar boven! En daarom verwacht ik wel wat resultaat. Ik wil me niet laten verrassen.
Ik kijk. Niets. En ik spreek. Tot niets.
Goeiemorgen aardappeltjes! Ik zie dat jullie scheutjes nog niet genoeg gegroeid zijn om al boven het veld uit te komen.
Dat is niet erg hoor. Ik heb geduld!
Morgen kan het ook nog!!!
Zo geef ik hen de ruimte om op eigen tempo naar het zonlicht te dringen maar aan de andere kant geef ik ook mee dat ik sta te popelen…
Nieuw leven.
Mocht ik slakken kweken, naaktslakken, dan zou er geen probleem zijn. Die zitten er genoeg. En blijkbaar immuun voor mijn dure blauwe korrels.
Ze hebben al ruim voor tien euro aan koolplanten en rucola verorberd.
Kervel en selder lusten ze blijkbaar niet dus ga ik me daarop concentreren.
Nieuw leven.
Hopelijk droogt het snel op en komt de natuur tot nieuw leven. Bij de vogels gaat het alvast de goede weg op. De koolmeesjes in mijn vogel-loft zijn al aan een tweede gezinsuitbreiding bezig. De duiven roekoekoeren al reserve partners op.
En ook bij de mensen rondom mij zijn er ontluikende tekens van nieuw leven.
Ashley (de dochter die ik nooit had) heeft een meisje op de wereld gezet.
Nomée. Op 3 april, twaalf minuten voor middernacht was ze er: ruim 3,5 kg zwaar en 51 cm lang. Een schatje!
En Christine is opnieuw Bonnie geworden, Oma voor de tweede maal.
Floris is zijn naam. Zo mooi! Hij kwam op 12 april zijn nichtje Hazel blij maken.
Trots en blij zullen jullie wel zijn.
Maar voor mij zijn het hoopvolle tekens dat de winter, de astronomische zowel als de winter in mijn hart, stilaan over is. Welkom lente! Welkom zon! Welkom nieuw leven!
Hopelijk gaat het met de wereldvrede dezelfde goede kant op!
Maar er is nog veel werk aan de winkel. Wereldleiders bijeenbrengen en laten praten over vrede en verzoening is een werk van lange adem. Zijn we daar al niet duizenden jaren mee bezig?
En de aardappelen? Tijd en warmte dat is er nodig, zeggen de specialisten!
Hopelijk zie ik snel resultaten van mijn noeste arbeid.
En de borelingen Nomée en Floris dan?
Daarvoor kan ik alleen de vingers maar kruisen. Ik ben geen specialist qua opvoeding maar als ik naar mijn zoon kijk, naar mijn kleindochter, ben ik terecht trots en besef ik dat ik het zowel goed gedaan heb als dat ik geluk gehad heb.
Want opvoeden is een kwestie van geluk hebben. Als winnen in een loterij!
Ik hoop het beste voor Nomée en voor Floris.
Omringd als ze zijn met liefde kan het haast niet mislopen maar … Fingers crossed.
Tenslotte, als we kijken naar het scheppingsverhaal, het verhaal van de nummers één en twee (Adam en Eva), zij hadden minder geluk want de nummer drie, Kain, sloeg nummer vier, zijn broer Abel, de kop in… met een afgekloven bot, restant van hun laatste barbecue.
Het zal een slag recht op zijn fontanelleke geweest zijn!
Adam en Eva hadden niet de luxe van een voorbeeld of van het geschreven woord in boeken over opvoedkunde.
Hun loterijbiljet is verkeerd uitgepakt!
Jammer! Ik had anders graag in een aards paradijs geleefd!
Of leef ik nu al in een aards paradijs?
Ik denk het, toch zeker in vergelijking met ruim 90% van de wereldbevolking!
Groetjes vanuit mijn hartje dat verlangt naar de zon en naar de warmte van de natuur, naar nieuw leven;
vanuit mijn zieltje dat blij mee geniet van het geluk van kersverse ouders, grootouders, ooms en tantes, nichtjes en neefjes
en vanuit mijn buikje dat, vol culinaire fantasie, al volop aan het plannen is met recepten voor aarappelgratins en ovenschotels en foert zegt tegen de hoeveelheden koolhydraten die mijn nog steeds niet ontloken aardappelen beloven.
Nou Zjiet het is aan jouw schrijfsels duidelijk te merken dat er veel lente groeit in jouw hart.
Hou de vlam levend want daar ben je tenslotte zelf voor verantwoordelijk.
Samengevat heerlijk schrijfsel ik heb ervan genoten.
Je weet het toch Zjiet : “de lompste boer heeft de dikste patatten.” Het zal dus zeker goedkomen met uw oogst!
Hoi Frans!
Dankjewel voor je lovende woorden.
Ik was de winter en het wachten op “nieuw leven” meer dan beu!
En eindelijk, daar was ie dan de zon, zong Gerard Cox enige decennia geleden. Het is nog wel wat kwakkelig weer maar we doen het er mee.
Mijn volgende tekst is een vervolg op dit.
Technische problemen hebben ervoor gezorgd dat er uitstel volgde.
Leuke lentebeschouwing! Ik wens je veel nieuwe patatjes!
PS: toch een klein suggestief Spellingsvraagje: heb je de patatjes eerst gepland en daarna geplant?
mooi verhaal en zo’n willen wij allemaal groetjes en hopelijk zien we ons nog eens.?is al te lang geleden hé. groetjes aan Ines xxx
Hallo Ingrid en Ronnie!
Dankjewel voor je leuke reactie!
Te lang geleden. Ik sla deemoedig op mijn borst: Mea Culpa!
Ik maak het goed!!!😘
Mooi mooi . wens je veel geluk met je nieuwe patatjes 😘
Weeral genoten van je verhaal en hopelijk zien we elkaar wel eens. groetjes . Karin en (Theo )
Hallo Karin en Theo!
Deze lompste boer heeft wel twee ervaren raadgevers in dienst… en mijn rug zal het geweten hebben!
En voor de dikste patatten moeten we nog wachten tot…
Hopelijk geen “water”patatten!
Dankjewel voor je reactie!
Hopelijk worden ze heel dik eb vraag je mij later om er frietjes van te komen eten. 🥰🥰🥰
Deal!
We spreken nog verder af!
Als ze dik worden hé… ik denk van wel want het loof is al zo hoog dat ik me erachter kan verstoppen!
En zo ziet ge maar, Zjiet, elke nieuwe lente geeft “nieuw leven”, Een mooi verhaal en u hebt er iets van bijgeleerd. Dat is niet alleen met jouw patatten maar zo is het met elk zaadje of plantje in jouw tuin bij een nieuw voorjaar. ” Altijd nieuw leven.” Maar als je een echte tuinier wil worden zult u nog veel moeten bijleren. Maar uw goesting daartoe is er. Doe zo voort.
Hallo Henri,
Af en toe moet jij maar eens komen controleren hé! Ik leer zoveel van jouw rijke ervaring!
En als het nog ooit eens zomer wordt dan mag je ervan proeven ook!!!
Dankjewel!!!!
leuk verwoord! Ik duim mee voor de patatjes en denk maar zo: kleintjes hebben meer smaak 😁
Dankjewel zoon!
Het gaan reuze patatten worden als ik de belofte van het hoge loof mag geloven.
En als ze wat klein gaan uitvallen dan kan ik me altijd verschuilen achter het gezegde van Theo en Karin hierboven: de lompste boer heeft de dikste patatten!
Hoog tijd om over te schakelen op rijst en pasta…. Maar na regen komt zonneschijn we hebben nog veel trek dus maar niet alles ineens…. Veel succes!!!
Hallo broeder!
Wacht maar af: de aardappelen gaan duur worden deze zomer. En volgens Jos Beysen was vanmiddag de directeur van Farm Frites aan de deur geweest bij mij. Hij had al van mijn grote patatten gehoord.
Ik word nog een flexi-jobber!!!!😂
Het leven zoals het is! Het patattenveld. Knap dat je daar je energie in kwijt kunt. Ik heb die groene vingers niet. Nooit gehad. Hoewel ik wel een klein moestuintje heb met wat sla, tomaten, komkommer en boontjes. (Perfect voorbereid door mijn schoonvader) en als jonge planten verhuist naar mijne hof. Doch ik ben niet de man die elke dag een blik werpt op de tuin des heerlijkheden! Integendeel. Momenteel staat er ook wat onkruid te blinken tussen deze groenten. Het natte voorjaar heeft er geen goed aan gedaan. Bij momenten stond de tuin volledig onder water. Vandaar dat de sla zo waterachtig smaakt. 🙂 Maar kijk, het droogt al weer wat op. Van slakken momenteel weinig last, komt misschien door de gebroken eierschalen die ik errond heb gestrooid? Ik weet het niet. Ik ben de kippen dankbaar. Nieuw leven. Bij mens en dier. Elk jaar weer de koolmezen nesten zuiver maken zodat ze weer op nieuw kunnen beginnen. Het bijen hotel terug in orde brengen zodat er weer lustig kan gezoemt worden en de kieren, gaten en spleten netjes kunnen dicht gewerkt worden. Dat is zelfs netter gedaan dan de meeste stukadoors. Echt vakwerk. En dat ga ik dan van kortbij bewonderen. Mooi toch! Enkel de specht komt roet in het eten gooien en probeert het harde werk van de bijen stuk te maken. Dus vanaf nu staat er kippendraad rond. MAar dar deert de bijen niet. Zij zoemden verder. De koolmezen dan. 2 nestkastjes hangen tegen de garage. Al jaren gebruiken ze beide nesten maar dit jaar vond 1 mees het nodig om de middelste steunpaal van ons terras te gebruiken als nest. Lekker warm en droog. Zeker waar. Uiteindelijk zijn de jongen uitgevlogen en heb ik hun nesten weer kunnen reinigen. 2 Vervelende situaties ook ten huize Herrijgers. De ratten! en de mieren! Wat zijn dat vervelende rotdingen. De oprit vol zwarte mieren met hun gangenstelsel, de gazon vol rode mieren. Stevige hoopjes. Maar vernield door het grasmachien!! een kleine overwinning? Laat ik daar vanuit gaan. De ratten! Zij maken mest om en rond de compostbak. De teller voor 2024 staat al op 11 stuks die de klem des doods getrotseerd hebben en hun leven hebben gelaten. Geen nieuw leven dus. Helaas valt hier ook 1 merel onder die klem zat met zen bek en spijtig genoeg niet de kracht heeft gevonden om te kunnen ontsnappen. God hebbe zijn ziel. Dat is dan weer zuur… Maar zoals de natuur het weergeeft is er bij elk sterfgeval een nieuw leven ook. The rebirth. Leven en laten leven. Het was zo, het is nog altijd zo en het zal zo blijven! New life! Happy life! Tot zover …..Tot in de eeuwen der eeuwen….
Hallo Alex.
Toch fijn dat jij ook geniet van het herleven van de natuur bij droog zonovergoten weer.
Het kost evenwel veel tijd hoor en dat heb jij helaas nog niet. Later, als je gepensioneerd zal zijn.
Ik beveel het aan: het is een mooie hobby, je bent buiten bezig en de natuur staat centraal.
Ik kende er niets van, maar ik heb vele raadgevers: Henri Mertens, Kamiel Rubrechts, Rik Linsen, mijn broer Willy! Deze vier neem ik au sérieux, de rest met een korreltje zout (tegen de slakken).