Train World
Misschien dat niemand dit verhaal ooit zal geloven, maar ik zweer het: elk woord is waar. Ik heb getuigen.
In Schaarbeek (bij Brussel) bevindt zich het spoorwegmuseum. Echt een aanrader voor de liefhebbers van treinen. Dus eigenlijk niet voor mij.
Teveel slechte ervaringen met treinreizen en debacles van afgelaste laatste treinen, gemiste aansluitingen en immense vertragingen maakten mij nu niet direct fan van dit museum en van de NMBS in het algemeen.
Ware het niet dat nu een deel van de “Oriënt Express” getoond werd in dit museum in het station van Schaarbeek. De legendarische trein waar de moord gebeurde die Agatha Christie meesterlijk beschreef in haar boek “Murder on the Oriënt Express”. Theaterstukken en films maakten van de Belgische detective Hercules Poirot een legende. Wie herinnert zich niet de onvergetelijke Peter Ustinov in die rol. Heerlijke filmgeschiedenis!
De moeite waard dus om er een dagje aan te besteden.
Train World bracht ons een dag van tegenslagen en het begon in feite al de dag ervoor. Vertrekken per trein met een senioren ticket kan alleen NA 9 uur, dus werd beslist om een uur later te vertrekken, ik vanuit Lommel om 9u39, de rest van het gezelschap zou in Olen opstappen. Raar maar waar: verder dan Mol ging de trein niet en het werd overstappen met ruim 10 minuten vertraging. Niet erg, ik tekst het gezelschap in Olen dat ik in de derde wagon zit en in Olen stap ik uit om hen tegemoet te komen en samen verder te reizen. Ho maar, dat ging niet want … de deuren van de trein gingen niet open. Blijkbaar van binnen naar buiten wel – want ik was eruit gestapt – maar terug de trein in niet. Niemand van het perron van Olen kon op de stilstaande trein stappen. En de trein vertrok! Zonder iemand op te laden in Olen!
Geen treinbegeleider, geen NMBS personeel, niks! Alleen vergramde reizigers op een koud perron.
Ondertussen was het al ruim 11 uur en we besloten per auto, van één van dames, naar Lier te rijden (ongeveer 35 km) en daar de trein naar Schaarbeek te nemen. In de stad Lier was het een puinhoop met overal werken en omleidingen. Na behoorlijk wat zoekwerk vonden we een parkeerplek, niet ver van het station en waar niet betaald hoefde te worden, dubbel check! Trein in naar Mechelen. Overstappen want de trein naar Brussel waar we in zaten stopte niet in Schaarbeek.
Het stationsgebouw van Mechelen staat in de steigers en is … een doolhof. Enfin, met veel geloop en gemor raakten we op spoor 6 en in de trein naar Schaarbeek.
En het was koud in het midden van ons landje. Het sneeuwde, vroor en de wind was ijzig koud! Maar goed: het treinmuseum: TRAIN WORLD! Eindelijk om 14u25 ter plaatse!
Een reis van vijf uur, treinplezier!
En dan viel het museum eigenlijk nog tegen ook. Voor treinfanaten misschien niet hoor, begrijpelijk, maar wij kwamen voor de Oriënt Express en buiten wat fraaie affiches was er weinig van te vinden. Veel prachtige stoomlocomotieven (die vermoedelijk de Oriënt Express ooit hadden getrokken) en wat “wagons-lits” met mooie interieurs. Maar of die nu deel hadden uitgemaakt van de legendarische Agatha Christie trein, ik weet het niet.
Enfin we waren een desillusie rijker en gingen hongerig op zoek naar wat te eten want het was al van het ontbijt geleden dat we nog wat achter de kiezen kregen.
In Schaarbeek is, als het koud is en je niet te ver van het station wil weg lopen, niks.
We hebben wat gevonden – een kroeg het beschrijven niet waard – waar we wat te eten konden kopen… maar de kok had tien minuten pauze genomen. Sigaretje dachten we maar het zal een sigaar geweest zijn want ruim een half uur en een slechte koffie later moesten we vertrekken. Hongerig!
Terug naar Berchem (Antwerpen), overstappen naar Lier om de auto op te halen!
Jawel hoor, keurig netjes achter de ruitenwisser: een bekeuring van € 26,50, al weten we nog steeds niet waarom.
Dank je wel Train World.
Rijden naar Olen voor Tapas. 19u15 aan tafel, eindelijk! Lekker!
Liliane heeft me dan in Olen op het perron gedeponeerd voor het laatste stukje van mijn treinreis via Geel, Mol naar Lommel.
Ik stond daar helemaal alleen en toen de vertrektijd naderde hoorde ik NMBS omroepster zeggen:
De trein met bestemming Neerpelt (dus Lommel) wordt verwacht met een vermoedelijke vertraging van tien minuten…
Laat me positief eindigen, de vertraging werd ingekort naar negen minuten – waarvoor mijn dank – en dertien uur na mijn vertrek thuis was ik er weer!
Home sweet home !!!
Als deze dag niet snel uit mijn geheugen wordt gewist denk ik niet dat ik nog ooit een trein zal betreden. Maar ja… zeg nooit nooit!
Groetjes omdat we het niet aan onze “hartjes” hebben laten komen en de moraal steeds hoog hebben gehouden, al was het vaak met de moed der wanhoop; vanuit mijn “zieltje” dat niet vlug nog blij zal worden als er een trein bij te pas gaat komen maar misschien wel voor miniatuurtreintjes ook al werkten zelfs die niet in het museum (defect?) en vanuit mijn “buikje” dat eerst kwaad was om de lange periode van vasten – en het was niet eens maandag – maar dan verheugd de tapas-menukaart keurde en uitstekend bevond.
Met “dos cervesas por favor”!
Waauw Zjiet, wàt een verhaal vol met tegenslagen maar toch een beetje happy end door de tapas. Trouwens, waar kan je in Olen tapas eten?
Ik heb ook vele jaren met de trein naar Àntwerpen gespoord zonder enige leuke belevenis trouwens.
De treinen van destijds hadden bovendien nog houten zitbanken en vertragingen en afschaffingen waren toen ook al aan de beurt. Ik ben dus evenmin een treinliefhebber zoals jij.
Niettemin schreef jij een aangenaam verhaal, vooral voor zij die geen deel uitmaakten van jouw gezelschap. Eigenlijk niet te geloven dat een mens zo’n treinpech kan meemaken op één trip maar achteraf wel een mooi (???) verhaal om te vertellen.
Hou het dus bij je fiets en je auto!
Zonnige en zelfs wat té warme groetjes uit zuid Frankrijk.
De trein is altijd een beetje reizen Zjiet.
Hoi Suzy en Hereman.
Iets bracht die rotdag dus wel op: een leuk verhaal!
Maar de Kempen is en blijft een achteropgestelde regio voor Brussel én voor de NMBS!
Ik heb nog niet anders geweten.
En oh ja! Jullie hoeven niet in Frankrijk te blijven: de wegen‹erken aan de Neerbuul zijn afgelopen.
Welkom thuis!!! Want ik heb groot nieuws mee te delen… 😘
Echt een pechdag maar wel een straf en grappig verhaal om te lezen. Ongelooflijk!
Dank je wel Bob. Jij kreeg denk ik dit verhaal als eerste te horen en je vond het toen al ongelooflijk.
Maar goed : het was weer stof voor een verhaaltje. Was jij het niet die zij: leg klacht neer bij de NMBS, dat geeft gegarandeerd weer stof genoeg voor een nieuw “Zjoetje”!
Avontuur na NMBS sturen… Als ze het geloven. 😉
Misschien moet ik dat doen Hugo. Maar dan krijg ik een antwoord als: Als gevolg van de administratieve beslommeringen voortspruitend uit de onintentionele uitspattingen van de kommer rond de huidige begrotingsperikelen lijkt het momenteel onmogelijk om Uw brief in overweging te nemen. We zullen echter wel de nodig administratieve wegens bewandelen om dergelijke getuigenissen verticaal te klasseren…
Misschien had ik zelfs een tegoedbon gekregen van €1,50, te consumeren binnen de 24u.
En ik heb de dames van het gezelschap gesproken die alles keurig bevestigden. Ze konden de stoom uit uw oren zien komen. Maar je zou voor minder overkoken eh. Kwam er nog bij ( en dat heb je niet beschreven ) dat het geplande bezoek aan de tentoonstelling van de Lommelse Kasper Bosmans in Brussel door al de vertragingen niet is kunnen doorgaan. 😩😩😩
Ja Nelly! Ook jij was één van de eersten die het verhaal te horen kreeg, met getuigenissen van Maria en Liliane. En Kasper Bosmans, dat zal voor een andere keert zijn!
We waren al héél content met de tapas!
Egidius, beste Zjiet, … ik heb van je cursiefje genoten … Je reactie was wel te vrezen. En nog van een aantal “rijpe” burgers? “Der Starke ist am mächtichsten allein”… Als nu eens al die grijsaards die klacht doorstuurden, in groep. Zo is het dus gekomen. Aan de toog verhalen vertellen, instemming en applaus zoeken, en vervolgens het “zo” laten. De Oeigoeren zullen ons dankbaar zijn, net als onze kleinkinderen. Ik wil niet “boomer” genoemd worden. En maai ondertussen mijn perceel met de zeis. Een moordtuig dat al eens voor iets anders dan gras zou mogen toegepast worden. Maar ik heb teveel mededogen voor… de kleine mens. Reken niet op een “kleine” tegoedbon… Alles gaat voorbij., . vooral wij…
Tapas in Olen ?
Leuk verhaal maar niet voor herhaling vatbaar.
Ach maat!
Al te jammer gebeurt dit zeer vaak. Ondanks de statistieken waarmee de NMBS uitpakt. De procedure voor klachten is bovendien zo ingewikkeld dat het aantal klachten automatisch mindert!
Dank je voor je reactie.
Het loopt als een trein zeggen ze dan…wie heeft dat uitgevonden ??
Het enige voordeel is dat je je terug in Cambodja of Vietnam waant. Jaren geleden want nu zie ik het daar al niet meer gebeuren.
Maar hier in België wel ! Verleden week vrijdag zelfs nog ! Na een werkdag en een tweetal uurtjes genieten van het gezellige, zonnige Antwerpen trok ik naar de trein van 18u. Nipt op tijd, hup de roltrap op…en wat staat op het bord ”Deze trein rijdt niet vandaag”’. Zo plots, uit de lucht gevallen. De conducteur raadt aan in Gent te geraken, alhoewel.. .en een grote twijfel op haar gezicht.
Gent 18.37, ok wat wachten en dan zien we wel. Na een klein halfuurtje, waarachtig wat flopt er op dat bord ”Deze trein rijdt niet vandaag”’.
Terug van af. Op internet werd ik niet veel wijzer. Gelukkig kwam die conducteur terug. Zal de trein van 19u wel rijden? Ze steekt haar schouders op, wat geduld vraagt ze.
Uiteindelijk is om 19u een trein voor Oostende binnen gerold. Geen dubbeldek, geen airco, zoals gewoonlijk. Alle wagons super beschilderd met graffiti.
Onze NMBS problemen zijn de wereld niet uit hoor!
Groetjes!!
Hoi Lucrèce!
Alweer een getuigenis a charge! Hoe lang blijven ze daar mee wegkomen bij de NMBS; Toestanden die inderdaad alleen nog toe te schrijven zijn aan ontwikkelingslanden, of toch niet? Inderdaad.
We zijn thuis geraakt, maar hoe! Neem in het vervolg pyjama en tandenborstel mee, dat ga ik ook doen!😁
Dank je wel voor je mooie reactie!
Als midden veertiger kijk ik met lede ogen toe naar al de chaos en het gebrek aan coördinering, inzicht en vooral kwaliteit rondom. Jouw verhaal bevestigd het alleen nog maar eens Zjiet. Alles wordt vandaag de dag op zijn ‘photoshops’ of ‘TIK TOKs’ verbloemd en opgeblazen: maar als puntje bij paaltje komt is het tweemaal niets. Is er nog wel iemand die moeite wil doen??? Waarschijnlijk zitten die mensen niet op de juiste plaats of worden ze tegengewerkt. Een uitstervend ras lijkt me! Op mijn werk (Openluchtmuseum Bokrijk) hoor ik vaak mensen opgelucht mompelen dat we het vandaag de dag toch veel beter hebben dan pakweg 100 jaren geleden – ik durf dan gerust al fronsend te vragen: is dat echt wel zo??? Ja, oké: we moeten vooruit…maar sommige dingen mogen gerust blijven zoals ze waren in de jaren ’80 en ’90 van de vorige eeuw. Misschien was ik toen nog wel jong, maar zaken leken toen toch wel simpeler en vooral beter georganiseerd…
Wijze woorden van een jonge kerel als jij Jason, maar ja, schrijvers hé!!!
Ik vrees dat er nog weinig beterschap te verwachten is om dat oppervlakkigheid en commercialiteit primeren. Decennia’s geleden telden de staatsbedrijven als sociale voorzieningen, maar dat is jammer genoeg verleden tijd. Geklasseerd en weggeborgen in Bokrijk, bij jou.
Koester deze mooie dingen vriend,… of schrijf er nog een boek over. Ik hoorde van Bob dat er weer een boek van jou boven de doopvont gaat hangen… Ik wacht geduldig!
En toch optimist blijven. We geraken er wel, niet vroeg maar laat.
Wijze woorden van een jonge kerel als jij Jason, maar ja, schrijvers hé!!!
Ik vrees dat er nog weinig beterschap te verwachten is om dat oppervlakkigheid en commercialiteit primeren. Decennia’s geleden telden de staatsbedrijven als sociale voorzieningen, maar dat is jammer genoeg verleden tijd. Geklasseerd en weggeborgen in Bokrijk, bij jou.
Koester deze mooie dingen vriend,… of schrijf er nog een boek over. Ik hoorde van Bob dat er weer een boek van jou boven de doopvont gaat hangen… Ik wacht geduldig!
Hoi Theo!!!
De trein is inderdaad altijd een avontuur. Maar tegenwoordig… ik weet niet!
Als ik even naar Antwerpen of Brussel ga voor een evenement of zo neem ik toch maar een pyjama en mijn tandenborstel mee…
Dank je voor je reactie.
Dag Lambert!
Ja, positief blijven, optimistisch… mar geef toe, op een dag als die hierboven beschreven staat is dat “wreed” moeilijk!
Het is wat ver naar Brussel maar ik ben er zeker van dat als jij voor mij een route uitstippelt met knooppunten voor de fiets dat er GEEN problemen zouden zijn!
Dank je voor je reactie.
Als leken, die nooit de trein nemen, dit lezen gaan ze het niet geloven maar ik en mijn metgezellen kunnen beamen dat het openbaar vervoer in België geen reizen is maar een avontuur.
En dan te weten Zjiet dat wij vroeger met de ouwe diesellocs nooit die problemen hebben gekend tijdens onze dagelijkse werkverplaatsing naar Antwerpen.
De jeugd ziet ons al komen met ‘vroeger was alles beter’ …….
Ja Frans, helemaal juist
Vroeger was alles beter… We hebben destijds ook onze zorgen gehad hé, stakingen en zo. Maar toch, deze memorabele dag was er ver over.
De trein nemen is dus inderdaad een groot risico. Weet dat hetzelfde gezelschap amper een week vroeger geconfronteerd werd en met een afgeschafte LAATSTE trein naar de Kempen vanuit Antwerpen.
We zijn tot Lier geraakt en daar ruim een uur gewacht, buiten in vrieskou, op een bus die ons met veel gemopper naar Herentals bracht waar gelukkig mijn auto stond, zonder parkeer bekeuring!
Één van de dames die deze beide dagen meemaakte is 85 jaar oud!
En probeer maar eens een klacht te formuleren “on line”! Veel succes.
Ik neem voortaan een pyjama en tandpasta mee.😁
Dank je voor je reactie maat!
Reizen met de NMBS is altijd een avontuur. Wat ik ook niet begrijp is dat er nog altijd een verschil wordt gemaakt tussen eerste en tweede klasse. Als je dan bekijkt wat het verschil is tussen het comfort dan moet ik ver zoeken naar het verschil.. Het enige wat je merkt is dat deze plaatsen bijna niet worden ingenomen. En die van tweede klas staan meestal dicht bij elkaar gepropt. Begrijpen wie begrijpen kan, maar ik vermoed dat er verschil moet zijn.
Zo zo zo. Tsjoeke tsjoeke tuut tuut. Met de trein naar Oostende was mss beter geweest. (Dan heb je ene rechtstreekse) maar goed dat was niet het plan. Reizen per spoor is altijd een uitdaging. Dat weten we zelf ook wel. Vanwaar die vertragingen steeds komen, is me ook een raadsel want je kan toch alleen maar rechtdoor??? Of stond de trein met een lekke band? Wss was de conducteur met zen GSM bezig achter het stuur waardoor hij nog een extra boete kreeg van de bevoegde instanties. Ik raad maar wat. NMBS en op tijd komen…. Het is geen match. NMBS… Nooit Meer Blijven Staan? Niet Met Beton Smijten? Niet Morren Bij Stilstand? Nog Meer Bijkomende Seconden? Enz…. Misschien moest er een wegomlegging gevolgd worden? Je weet nooit in dit België landje. Daar zijn we meesters in. En meestal staat de omleiding zowel naar links als naar rechts. Surprise!! Maar goed. Blij te horen dat je je toch geamuseerd hebt in deze Brusselse Gemeente. En gastronomisch kan dit ook wel tellen. Een culinair orgasme zal je niet beleefd hebben. Blijkbaar is er in het station van Oolen een goed klein restaurantje aanwezig. Kan je lekker , beetje prijzig, eten. Dit even ter info! Wel jammer dat je de Orient express niet hebt kunnen bewonderen. Interessant was het dus niet. Maar dat heb ik ook bij het Atomium en het bijhorend design museum vlakbij het atomium. Het enige interessante was dan toch wel mini Europa. Daar hebben we grotendeels vertoefd. Maar goed, we waren me de auto gereden. Mss wel een betere beslissing. 😉 Reizen per trein. Soms lukt het aardig. Hoewel je toch veel tijd verliest met al de stops. Begrijpelijk dat jullie meer het openbaar vervoer gebruiken. Het zal altijd wel wat goedkoper zijn dat steeds de auto te nemen. En zeker met de huidige brandstof prijzen. Desalniettemin is dit een dag om nooit te vergeten, hoewel je deze wel wil vergeten. Achteraf kan je er mss wel met lachten. “Wette nog? Toen? Die dag naar Train World?” Bij een goed portie mosselen en een lekker glaasje wijn…. In Olen… Of in Lommel…. Ik gun het je alvast van harte. BTW, ze zen lekker, de mosselen! 🙂 Bedankt voor je ervaring weer te delen. Thx!
Ja Alex, zo heb je van die avonturen met de trein. Ik vind je verklaringen voor de letters NMBS wel hilarisch! Goed gezien. Maar het was een rotdag, dat verzeker ik je! Ééntje om vlug te vergeten.
Maar inderdaad, als het een doodnormale dag was geweest dan was ik het allang vergeten en nu heb ik er een stukje over kunnen schrijven. That’s life!
Weet je, mijn zoon zei me dat ik zeker een klacht moest indienen, want dat zou zeker nog meer hilariteit teweeg gebracht hebben. Maar ik heb het niet gedaan omdat een Olense vriendin het een week vroeger wel gedaan heeft, naar aanleiding van een afgeschafte laatste trein naar de Kempen. Zo stonden we in Antwerpen. Ze heeft gelijk gekregen en … een ticket ter waarde van … 7€20!!!