Zwart
Vandaag ga ik voor zwart.
Ik kleed mij uitsluitend in zwart, zoals de schaduwen in mijn ziel!
Geen ring, geen horloge, geen tijdsbesef … niets anders dan de sporen der jaren om me te sieren … zwart!
Vanmorgen omarmde ik de duisternis van de slaapkamer als een vriend, zonder welke reden dan ook om op te staan. Zomaar een dag.
Welke dag? Ook daar moet ik over nadenken!
Pas bij het zien van zonnelicht bij het obligatoire ochtendbezoek aan het toilet, kon ik mezelf motiveren om mijn badkamerritueel te volbrengen, zonder opsmuk, en om mij te kleden, zwart!
Waarom, vroeg ik mij af, waarom deze sombere gemoedsgesteldheid?
Ik weet het niet. Ik kan het niet duiden!
Het is een soort van treurnis, als na het zien van een goede trieste film, “Mourrir d’Aimer” of “Love Story”.
Komt het om het grote gemis van mensen en dieren die je lief zijn?
“Mi lanct na di, Gheselle mijn …” zo schrijft men in het “Gruuthuuse” boek!
Misschien wel, want de frequentie waarmee dierbaren worden ontnomen stijgt samen met mijn aantal leefjaren!
Is het om de eenzaamheid van lijf en ziel, om het volledig op jezelf aangewezen te zijn voor elke beslissing, klein en groot, om het hunkerende hart op zoek naar … ja … naar wat?
Is het om de onduidelijkheid van de tijden die we doormaken? Om de onzekerheid van de levensverwachtingen? Om de angst voor de toekomst van onze kinderen, van onze kleinkinderen?
Ik weet het niet.
De sfeer van de verduisterde slaapkamer op deze zondagmorgen was misschien wel de ideale voedingsbodem voor duistere gedachten!
Maar de zon schijnt! En beetje bij beetje komt het besef dat ik fout was met deze zwartgalligheid!
De ondertoon blijft.
Ik weet nu dat de ergernis in mij overheerst. Ergernis om de oppervlakkigheid waarin nu geleefd wordt! Het onpersoonlijke van het digitale, hoe levensnoodzakelijk ook, zoals blijkt in tijden van crisis!
Het bezitterige, hebberige van de beslissende politiekers misschien, los van het belang van ons, gewone mensen, als kruideniertjes… Ergernis.
Het aangeleerde spreken, onpersoonlijk, om zeker niemand tekort te doen of te vergeten. Zoals de voetbalspits die bij een interview gefeliciteerd wordt om zijn drie gescoorde doelpunten. En de reporter die zegt: “Het hadden er meer kunnen zijn, toch?” Het antwoord van de spits is ingestudeerd: “Ja, maar de hele ploeg heeft gescoord, want het belang van de ploeg primeert…”
Bla bla bla.
Hoeveel mooier zou het zijn geweest als de spits in kwestie eerlijk vanuit zijn hart had gesproken en vol animo zou hebben gezegd: “Ja, een veel hogere score had het kunnen zijn, had mijn collega X niet zo dom egoïstisch alle kansen de nek omgewrongen!”
Of de politicus die niet zou liegen als hij het had over “‘s lands belangen” maar eerlijk zou toegeven dat hij uit eigenbelang zijn kiescijfers in de gaten heeft …
Eerlijkheid is ver zoek in onze wereld. En dat, alleen dat, maakte mijn zondagmorgenhumeur zwart!
Het helpt wel dat ik het hier en nu van me afschrijf, zoals zo vaak!
De onverzettelijke domheid van roodharige presidenten kan me mateloos ergeren, maar nog veel meer erger ik me aan de domme mensen die zijn laveloos gemurmel blijven scanderen en als evangelie verkondigen.
Of de ergernis om mensen die, los van hun eigen overtuiging, uit “‘s lands belangen” (lees eigenbelang!) politiek bedrijven. Theresa May vocht als Brits Premier om de Brexit tot stand te krijgen, terwijl ze eigenlijk in het tegenovergestelde geloofde.
Ik begrijp dit niet. Hoe kan iemand zo oneerlijk zijn tegen zichzelf.
Ik denk dat mijn huid te dun is voor de politiek!
Er is maar één politicus in wie ik nog geloof, héél erg klein en lokaal. Een eerlijke politicus, Marc zal wel weten dat ik hem bedoel als hij dit leest!
Hopelijk blijft zijn politiek geweten zo maagdelijk blank als het nu is.
Go for it, maat!
Lees er het boek “De Kakkerlak” van de Ierse schrijver Ian McEwan maar eens op na! Hij beweert dat Boris Johnson een gemuteerde kakkerlak is, dat de Beatles opnieuw samen optreden, dat de Britten de Falklandoorlog verloren, dat varkens kunnen vliegen en Sinterklaas écht bestaat.
Waarom hij dit zo stelt? Hij zocht iets dat net zo stom en verbijsterend dom was als de Brexit! Het is hem niet gelukt!
Mij wel.
Groetjes vanuit mijn somber, donker zieltje. Zondagmorgen of niet, alleen zijn is geen weekend activiteit! Ik ben niet bang om alleen te sterven, wel om alleen te leven…
Vanuit mijn hartje dat met angst de wereld waarin we leven beschouwt omdat de natuur ons nog meer beproevingen, als convid-19, zal sturen om ons te bekritiseren.
En vanuit mijn buikje dat, alweer zondagmorgen of liefst wat later, graag beroep doet op een versterkertje in de vorm van een pastisje, ook wel een hartverwarmertje genoemd want daarmee is ook mijn hartje gediend.
Zjiet groot gelijk niemand spreekt vrijelijk vanuit zijn hart waarschijnlijk en meer dan dat omdat er niet velen zijn die eerlijkheid kunnen verdragen.
Kwestie uw eenzaamheid kan ik u maar al te goed begrijpen niemand is gemaakt om alleen te zijn. Leven moet je kunnen delen daarom hoop ik dat Corona snel plaats maakt opdat we mekaar kunnen opzoeken.
Maar kop op want toch schijnt vandaag ook voor u het zonnetje.
Dank je wel Frans.
Eerlijkheid in onze harten, laten we het daar bij houden voor de rest van onze dagen!
We staan er veel te weinig bij stil hoe eenzaam mensen kunnen zijn..Trek je op aan ons weekend aan zee..Het aangenaam gezelschap,de kaarten (Ik zal maar gaan slapen zekers😂),wandelen op het strand en al het lekkers (pastiske,noten,Chineseke….)
Voor herhaling vatbaar😍😍.vive la Fleur de beurre en bloedsinaasappelsap
Inderdaad Christa, optrekken aan de mooie herinneringen. Weekendje Bredene was zalig!
Als bloedsinaasappelsap!
Zo vlug ik het vind!
Dank jullie!
Dag Zjiet,
Dit is een super mooie tekst. Recht uit het hart en eerlijk. Kop op man. We sleuren er ons wel door!
Dag Marc, de one and only Marc uit deze tekst, degene waarin ik nog pollitieke geloof.
Dank je Marc.
hallo ,lieve vriend,als jij je alleen voelt,ga dan naar meisjes die ook alleen zijn,en doe samen iets, blijf niet in jou donkere kamer hangen,Doe je kleurrijk aan kleden en trek er op uit,,,inderdaad is een mens niet gemaakt om alleen te zijn,er is iemand die jou graag ziet,en heel eerlijk is,die gezellig en lief is,die alles voor jou zou doen….maar jij ziet het niet…wees eens wat aandachtiger voor mijn lieve vriendin en nodig haar eens uit om gewoon wat samen te keuvelen of iets te drinken op een gezellig terrasje,zij is ook maar alleen net als jij,met haar kan je lachen en plezier maken,en je goed voelen,ze is echt een lieve gezellige schat van een vrouw,van Dilsen – Stokkem .ja gewoon als vrienden,dat moet toch kunnen, wens je nog veel kleur rijke dagen en hoop dat je mijn goede raad eens op volgt, groetjes van Ronnie en Ingrid xxx
Hey maatjes.`
Raar dat jullie je nu mijn leven gaan infiltreren. Maar goed, erg lief van jullie hoor! Maar ik ben en blijf een eeuwige twijfelaar … De chemie moet goed zitten, anders …
Tot gauw! Bij een lekkere Chinese maaltijd (met stokjes)à!!!
Ik weet niet goed wat ik hierop moet antwoorden. Prachtig verwoord dat zeker. Maar vergeet niet dat iedereen wel eens van die dagen heeft en dat je je daar overheen moet sleuren. En dat kun je, dat weet ik wel. En glimlach met deze gedachte : beter af en toe eenzaam alleen dan diep ongelukkig met twee ! ❤️
Hallo zusje.
Dank je wel voor je goede raad: beter af en toe …
Je hebt groot gelijk. Jouw hulp en het gaat wel!!!
Woow! Dat is een zware brok. Een zwarte brok, zwart als houtskool. Is het dat zondag gevoel, die je zegt: manneke, dit is het einde…. het einde van weer een week? Op naar de volgende maar met het terug draaien van de klok komt dat zwarte meer en meer boven drijven. Langere nachten en kortere dagen. Oktober en november zijn moeilijke maanden in een mensenleven. Dat zijn ook de maanden waar menige individuen de “eer aan zichzelf” houden. Maar desalniettemin mogen wij daar niet bij stil staan. Doen we niet! Enkel als het om mensen uit je vrienden- familiekring gaat. Of bekenden in je geburen… dan wel. Maar genoeg over dat negatieve, dat zwarte! No more black! Zie het rooskleurig. Geef de mensen die nog bij je zijn, fysiek en/of psychisch de mogelijkheid om dit “leven” met je te delen. Vergeet al die politieke zever, vergeet die negativiteit die sommige mensen kunnen uitstralen. Michael Jackson zong het al…. You are not alone! Alleen is maar alleen? Ja en nee. Ook dat heeft positieve en negatieve kanten. En het is makkelijk om als buitenstaander te zeggen. “Cheer up mate!” Maar deze buitenstaander meent wat hij zegt! Always …. ALWAYS welcome! Nu kan het moeilijker of niet , you know…. C-19 maar na regen komt zonneschijn. Ook in dit geval. En dan … dan is alles zoveel mooier, gezelliger, liefdevoller, eerlijker, …. en wat nog allemaal. Dus zwart wordt weer wit (of roos)! En daar trekken we ons aan op. No more black. The sky is blue! En je weet sometimes, somewhere, somehow, somebody ….. somebody to love! (Queen, een van men favorieten). En dan ligt de wereld weer voor je voeten. En kan je weer volop genieten van de dingen des levens. Leef. Leef! Leef, alsof het je laatste dag is… En dat proberen we. It’s never too late (Kylie Minogue), Never….. NEVER! Vriend!