Hoessis’t?
Hoessis’t?
Tsja! Wazaakseggen?
De start van een Lommelse conversatie. Ik vertaal even voor de rest van de wereld:
Hoe gaat het?
Ja! Wat zal ik zeggen?
Hoe zou jij op deze vraag reageren?
Er zijn verschillende mogelijkheden. Het gaat je voor de wind: Oh! Goed!
Niet helemaal voor de wind want hier en daar knelt er een figuurlijk schoentje dus:
Redelijk!Redelijk!
Of je zit in dal of een dalletje. Ach! Weet je: het kon beter!
Maar wat je ook antwoordt het past nooit bij de gestelde vraag.
Hoe gaat het?
Eigenlijk zou je dan moeten antwoorden met: Met wat?
Voor zeker krijg je dan het antwoord: Met jou natuurlijk?
En dan kan je terugvallen op één van die drie antwoorden hierboven.
Maar eigenlijk zou je moeten vragen waarnaar ze aan het polsen zijn!
Je gezondheid? Je financiële toestand? Je gemoedsrust? Je liefdesleven?
Als het de gezondheid is die de vraagsteller interesseert dan kan het gesprek starten. Je kan bijvoorbeeld een minutieuze omschrijving geven van de toestand van je aambeien mét bijhorend doktersadvies.
Je merkt dan snel hoe gemeend de interesse was.
Of wilde de ander weten wat de toestand van je financiën is?
Jeremiër dan over je aangifte van je inkomstenbelastingen en over de onfaire verdeling van je jaarlijkse bijdrage aan de staatskas.
Zelfde resultaat wat de diepgang van je gesprekspartner betreft.
Je gemoedsrust? Probeer te omschrijven hoe jouw ideaalbeeld van de wereld niet strookt met de rest van de gekende mensheid! Of hoe je je ergert aan de straffeloosheid van het kapitaal met boegbeeld Donald Trump in de USA.
Liefdesleven? Hoe je alweer bot gevangen hebt op je laatste date? Hoe je ex omspringt met het alimentatiegeld? Hoe je stilaan begint te wennen aan de eenzaamheid?
Moeilijke oefening hé!
Ik ben weliswaar niet volledig maar ik denk wel dat iedereen zich hier en daar wél herkent! Ik in alle geval.
Maar wat zou je dan moeten antwoorden als men je vraagt: hoe is’t?
Ik breek er al geruime tijd mijn kop over en tenslotte was het TV kok Jeroen Meus die mij soulaas bracht.
Hij antwoordt dan steeds: Dat ik het niet weet! Op VRT Één!
Ik vertaal voor de VTM clan: Dakketnieweet!
Perfect! Nu kan de conversatie beginnen want de “andere” kan bijvoorbeeld bijkomende vragen stellen.
In volgorde:
-Je hebt toch in de kliniek gelegen?
-Je had toch een redelijk groot lot gewonnen met de Lotto?
-Je bent toch nog niet zo lang geleden op reis geweest naar – waar was het ook alweer? – Mongolië?
-Je had toch weer een liefje? Ik zag je ermee door het centrum flaneren: een blondje met een figuurtje als van Venus!
Kijk, zo kan een mens verder praten. Zo beland je op een terrasje mét een goed glas. Zo worden vriendschappen intenser.
Hoe gaat het met je?
Laat me niet lachen. Eigenlijk heeft de ander er geen kl… mee te maken!!!
Laat de opppervlakkigheid van holle frases want sommige mensen denken daarover na!
Antropologie voor beginners.
Ik heb een vriend, Henri, waar ik nogal eens een wandelingetje mee maak.
Even verduidelijken voor jullie weer naar mijn liefdesleven gaan vragen: Henri is 92 jaar oud én een gewezen lange arm der wet! Een héél lange arm!
Het lijkt wel of héél Lommel hem kent want hoe vaak hoor je het niet: Hoe is’t?
Maar daar hadden we het hierboven al over.
Vaak volgt er dan een erg raar zinnetje: Maar gij ziet er NOG goed uit man!!!
Vermoedelijk is het als complimentje bedoeld en zo zou het ook zijn als die NOG er niet bij gezegd zou worden. Maar gij ziet er goed uit man!!!
Voel je het verschil?
Door die NOG ga je een vergelijking zoeken. Ik toch, als amateur antropoloog!
Willen ze dan eigenlijk zeggen: Je ziet er NOG goed uit voor je hoge leeftijd!
Of: Je ziet er NOG goed uit voor iemand met zulke joekels van aambeien!
Of: Je ziet er NOG goed uit voor een liederlijk rijke Lottowinnaar als jij!
Of: Je ziet er NOG goed uit voor een kerel met zoveel liefjes als jij!
Kies maar.
Afsluiten wil ik met een grapje:
Aan de toog vertelde een vriend mij: “Zjiet, weet jij dat 93% van de Vlaamse vrouwen seksueel niet aan hun trekken komen?”
Ik zei: “Ja Marc, ik weet het en ik doe mijn best! Maar ik kan niet overal tegelijk zijn!!!”
De moraal:
Pas op voor amateur antropologen en hun cursieve teksten!
Groetjes vanuit mijn hartje dat zich weer veilig voelt met de wetenschap dat we weer een stapje verder zijn naar een ideale wereld;
vanuit mijn zieltje dat erg goed weet dat het grapje in het slot van dit tekstje ver overdreven en enkel theoretisch is en dus niet als drukkingsmiddel gebruikt kan en mag worden, zelfs niet in een rechtbank van eender welke aanleg;
en vanuit mijn buikje dat het helemaal ziet zitten met dergelijke optimale conversaties als ze maar gepaard gaan met dat terrasje en dat goed glas!
Één vraagje nog: Wat zit er in dat glas???
een pernoce denk ik🤗
Hoi Christa!
Alweer terug uit jullie vakantie-modus?
En je hebt alweer gelijk hoor: pastiske eh! Altijd lekker.
Weet heel mooi daar kunnen we nog iets van leren
Hallo zusje!
Dat jij, als oudste van ons nestje, van mij, de jongste van ons nestje, nog wat kan leren.
Verbazend toch. Ik mis je wel hoor! Hopelijk zien we elkaar nog voor jou winter vertrek naar het zuiden.
LU
Weer een diepgaand psychologisch onderwerp dat een mens tot diep nadenken dwingt, maar na het tweemaal te lezen komt ge tot het bedoelde onderwerp wat de auteur bedoeld.. Moeilijk en toch zeer eenvoudig en duidelijk.. Ik leer nog veel van u bij Eguid. Danke…. Tot het volgende zjoetje. Uw kameraad Rik.
Hallo Henri,
Diepgaand? Psychologisch? Je geeft me teveel lof!
Het is dank zijn jou dat de leegheid van woorden als “hoessist?” en het belang van dat kleine woordje NOG mij deed nadenken over de échte interesse van de mensen. Vaak komt het gemaakt en gespeeld over. Spontane gevoelsuitingen worden zeldzaam. Zoals zeggen “ik hou van jou!”
Dankjewel Rik voor je mooie reactie.
Hoe ist? Is dit niet DE meest gestelde vraag ter wereld? Gevolgd door, das wel lang geleden hé? Maar goed. Dikwijls komen we mensen tegen die ons een bekend voorkomen geven en waar we door de jaren heen wel eens, of soms veel, contact mee gehad hebben. En plots bots je op een zonnige weekend namiddag op deze personen, die vaag een belletje doen rinkelen maar waarvan je nadien de vraagt stelt. “Wie was da nu weer?” En dan volgt de bekende vraag? … Wel ja, DIE! Is het echt uit interesse? Of uit beleefdheid? “ik moet iets zeggen want anders denk hij/zij /hun nog zo van… amai, die is ook te schoon om iets te zeggen..” Of uit sympathie? En dan die “je ziet er goed uit”. Is dat gemeend? Is dat omdat ze niets anders durven zeggen? Niets anders weten te zeggen? Of is het echt uit pure beleefdheid…. Ik zal het snel zeggen, dan ben ik er van af. Maar toch… Blij dat er toch een soort van interesse is. Dat is zoals een “goeiemorgen” zeggen. Maak je elke dag mee. Kost niets… maar blijft toch een moeilijk soort iets. De aanhouder wint…. meestal! Misschien is “Hallowkes. Goeiedag, hoe voel je je vandaag?” Breng dat geen beter antwoord op de been. Geraak je beter aan de praat en belandt je dan op café voor en welverdiende koffie? Misschien groeit hier idd een vriendschapsband uit. You’ll never now! Maar ook daar stel ik me verder geen vragen bij. Iedereen krijgt een goede morgen van mij! Het is de tegenpartij die dan beslist om te antwoorden of niet. Will it be a YES or a NO? En dat zal zo blijven tot het einde der tijden. En zeker in de tijd waarin we leven. Tot zover deze lezing. Goede avond! En morgen een fijne dag gewenst! Groetjes !
Dag Alex.
`Daar heb ik werkelijk geen verdere commentaar aan toe te voegen hoor!
Alleen misschien: hoe is het met jullie?
Dankjewel voor je reactie
ik zal je ff een mailtje sturen. 🙂
De vraag,” hoe ist” die je steeds krijgt als je iemand bekend lang niet meer hebt gezien en tegenkomt, is voor mij altijd een moeilijke om te beantwoorden. Meestal geef je dan een antwoord welk niet altijd strookt met de volledige waarheid. Wat mij achteraf een minder goed gevoel geeft. Ook de tijd die je hebt om alles te verduidelijken is meestal te beperkt. Een goed gesprek met een pint op het terras of eentje in de sauna zou dan op zijn plaats zijn. Wat een geluk dat ik een aantal goede vrienden en vriendinnen heb waaraan de vraag “hoe ist” toch naar waarheid kan uitleggen bij een pint of in de sauna.
Mooie tekst Zjiet en ik heb het met een glimlach gelezen.
Dankjewel Marc.
Blij dat je een glimlach overhield aan de woorden. Ik weet hoe belangrijk het ventileren voor jou is.
Wanneer heb je nog eens tijd voor een saunadagje?
Je hebt het ook zo druk met de mens te zijn die je bent op weg naar de zetel van de premier!