Merlijn de grote tovenaar.

Goede literatuur bezit het vermogen
ons met andermans ogen te laten zien!!

Gevleugelde woorden van Gerrit Komrij.

Mooie tekst en zo waar. 

Wat is er mooier dan weg te dromen in een wereld die de schrijver voor ons creëert door woorden, die iedereen kent, zo te ordenen dat onze fantasie op hol gebracht wordt. Magisch toch!

Als je al eens voorgelezen hebt voor kinderen dan zal je zeker de verbeelding in hun oogjes gezien hebben waarmee ze het vertelde verhaal absorberen.

Dat is goed want later, als ze zelf kunnen lezen, dan moeten ze ook die begeestering kunnen blijven voelen die hun meesleept in het verhaal.

Dan vinden ze lezen wel leuk en is het maar een kleine stap van lezen naar leren en studeren want het overgrote deel van de kennis die ze nog moeten en zullen  vergaren zal via letters, woorden en zinnen binnen sijpelen. Studenten die het moeilijk hebben met leren hebben nooit graag gelezen of werden nooit verwend met voorleessessies. Goede studenten zijn gretige lezers geweest, eigen in de wereld van de literatuur.

Magisch is dat!

En er wordt tegenwoordig al zo weinig gelezen. Echt jammer!

Maar als creator van verhaaltjes, als bedenker van de regie, lijkt het mij vaak alsof ik toveren kan.

Is het scheppen van de werelden uit mijn fantasie niet als toveren? 

Zo kan elke schrijver iedere oorlog – in onze fantasie – laten eindigen met een “happy end”.

Ik kan de zon doen opgaan, stralend mooi, boven elke oceaan, wanneer ik maar wil… met woorden. Ik kan Trump kaal laten worden op één nacht, lelijk was hij al!

Ik kan kabouterwerelden tekenen, net als Rien Poortvliet deed, en de vrolijkste capriolen bedenken en neerschrijven. Over liefde, in alle facetten, mooi en helder, eeuwig en ontroerend.

Maar ik kan ook schrijven over de schrijnende toestanden in de wereld, over kinderen die afgescheiden van hun ouders sterven in kou en ontbering, over de verminkingen en het doden van vrouwen en kinderen in de gewapende conflicten, over verongelukte poolreizigers of bergbeklimmers, over ziektes en pandemieën, over contrasten tussen oud en jong, over de problemen van de zorg, over…

Ik hou het liever bij het positieve, de rest laat ik aan de politici die we binnenkort weer gaan verkiezen. 

Stem goed, beste lezers, maar vooral DOE het!

Als je niet gaat stemmen is jouw stem verloren en heb je niks, heb je geen enkele reden, om tijdens de volgende legislatuur over te zagen en te klagen. 

Tenslotte: tot op de dag van de verkiezingen hebben al die strevers van politici, met hun jeugdfoto’s langs de straten, idealen en overschotten van gelijk.

De dag na de verkiezingen blijft alles als voorheen. 

Zo heb ik het mijn hele leven al ervaren en zo schat ik ook de toekomst in.

Somber!

Ad dies vitae!!!

Levenslang!

Groetjes vanuit mijn literatuur minnend hartje;

vanuit mijn zieltje  dat met argusogen naar onze toekomst kijkt en zou willen dat ik met schrijven alles kon verbeteren

en vanuit mijn buikje dat graag het glas heft op een betere toekomst voor onze wereld en dat hoeft niet écht een pastis te zijn maar het mag!

Laat me eindigen met wijze woorden, nostalgisch maar niet melancholisch, van Nelson Freire:

Positieve nostalgie maakt dat je het verleden kan herbeleven zonder te huilen!