Ik werd verrast met het nieuws dat het niet goed gaat met “De Lijn”, de Vlaamse Busmaatschappij.

Ik ken wat mensen die er werken dus het nieuws raakte mij.

Hoe is het mogelijk, vroeg ik me telkens weer af.

Maar als het niet goed gaat met die maatschappij, dan heeft het toch te maken met geld, zoals bijna met alles in onze wereld.

En geld is de hoofdbezorgdheid van de CEO’s, al was het maar om zichzelf astronomische uitstapvergoedingen te kunnen betalen.

Geld dus. 

Hoe kunnen ze de slechte staat waarin de Lijn zich bevindt verbeteren? 

Volgens deze jongen,met een beetje gezond boerenverstand, zijn er twee mogelijkheden: zorgen voor meer inkomen en zorgen voor minder uitgaven. Logisch.

De uitgaven gaan ze verminderen door busdiensten af te schaffen, door personeel af te danken en hele lijnen te laten verdwijnen.

De inkomsten gaan ze verhogen door de tarieven te verzwaren.

Rare denkwereld, maar ik moet toegeven: ik moet in mijn eigen hart kijken en denken: hoe lang is het geleden dat ik nog in een bus zat? Waarschijnlijk de kusttram een tiental jaren geleden.

Ik vraag me af: hoe komt dat, dat ik er geen gebruik van maak?

Weinig nadenkwerk hoor:  probleem 1: waar koop ik een kaartje? Meestal zijn de loketten gesloten. Loketten vind je alleen in de grotere steden, Hasselt voor ons. Voor de rest zou ik het echt niet weten. Aan de chauffeur vragen dan? Maar die hebben liever dat je een kaartje “download” op je IPhone. Maar ik ben te dom om te weten hoe ik daaraan zou moeten beginnen. En ik niet alleen, maar 90% van de doelgroep busgebruikers: senioren of mensen zonder auto. 

Oeps, denkfoutje van Mr. CEO?

Probleem 2: ik heb er geen idee van hoe met de bus rijden eraan toe gaat tegenwoordig. Alles is verdeeld in zones en je moet zoveel keer je kaartje afstempelen als je zones meerijdt. Voor mij te moeilijk hoor. Ik ken er niets van.

Probleem 3: wanneer komt de bus dan? Als je nog een halte vindt, ga er eens naartoe en bestudeer de uurtabellen. Succes! Meestal zijn ze beklad met vieze troep of gewoon stukgeslagen. Mocht je er toch ééntje aantreffen in redelijk leesbare staat: succes! Ook die algebra gaat mijn petje te boven!

Zoveel tabellen, zoveel uitzonderingen … Daar vind een kat zijn jongen niet in terug. Er zijn nu ook elektronische aankondigingspanelen, waarop je kunt aflezen hoe lang je nog moet wachten voor de bus komt.

Een lachertje, zeggen vele getuigen in de nieuwsuitzendingen van vandaag.

Oeps, foutje in de uitvoering van de plannen Mr. CEO?

Probleem 4: als je een bus/trein aansluiting nodig hebt, ben je ook in een avontuur gestapt. Op papier lukt het wel, maar in realiteit? En of het nu gaat over bus/trein of trein/bus, ze hebben beiden een zware reputatie op dat gebied.

Probleem 5: personeel afdanken: werkloosheid de hoogte in, stakingen, sociale onrust, overuren voor de politiedienst … maakt hier iemand een kostenplaatje van?

Een of andere dure CEO?

Probleem 6: het materiaal, wordt dat aan de kant gezet, ‘on hold’ tot betere tijden of tot de prijs voor oud ijzer weer eens piekt. Ik weet anders nog wel een paar roestige wrakken staan, en al een héle tijd.

Verder wil ik niet zagen over de problemen van de rubriek “uitgaven”. 

Ik kan nog wel een tijdje doorgaan.

De inkomsten dan: de prijzen van een ticket gaan de hoogte in !!!

Mooi. Dus de mensen die nu wél de bus gebruiken (je kent ze wel: schoolkinderen, werknemers, senioren, mensen zonder auto …) krijgen de rekening voorgeschoteld en moeten de tekorten wegwerken, als dank voor hun klandizie.

Bingo, Mr. CEO, dat gaat werken. 

Ik weet: de beste stuurlui staan aan wal, en daar en ik er ééntje van.

Maar ik zou, als ik CEO was, eerst en vooral onderzoeken hoe groot mijn loon is in het aandeel van de geldproblemen. Dan zou ik mezelf de vraag stellen: hoe lang is het geleden dat ik de bus nam en niet de auto, al dan niet met chauffeur.

Maar goed, dat is muggenzifterij. 

In plaats van lijnen te verminderen; maak er meer, maak het toegankelijk, maak het tarief uniform, maak een regelmaat in de uurtabellen, dan hebben we geen uurtabellen meer nodig (bv. elk half uur), koop kleinere bussen en geef die mastodonten aan de erg drukke lijnen, zorg voor een betere ticketverkoop en niet alleen “on line” want die drempel is héél hoog voor vele van jullie gebruikers.

Kortom: maak klanten en zorg ervoor.

Als het gemakkelijk is, georganiseerd en goedkoop dan komen de klanten vanzelf. Kijk maar naar de Steve Stevaert stunt in Hasselt: bomvolle bussen, telkens weer!!!  Blooming business !!!

Beste CEO’s, je mag mijn gedachtengoed hebben, gebruik het (en je verstand ook !)

Een grapje op mijn scheurkalender bracht me op deze ideeën:

In een park staat een bordje in het gras: “Verboden op het Gras te lopen, op straffe van boete van 3€”. Een passant vraagt aan een agent: “was dat vroeger geen 50€?” Antwoord: “Het tarief is verlaagd omdat er geen mens nog over het gras liep !!!”

Groetjes vanuit mijn zieltje dat treurt om alweer een verlies van een openbare service; vanuit mijn hartje dat erg blij is met mijn autootje en daardoor die dagelijkse ellende niet hoeft mee te maken en tenslotte vanuit mijn buikje dat een ander voorstel wil lanceren: verkoop koffie/frisdrank/snoep op de bus! Twee voordelen: meer inkomen en de chauffeurs zullen wat minder ruw rijden: zo niet zit hun bus onder de klevende koffievlekken !!!