CHINA. Ni Hao.

​Ik wilde er niet over schrijven, niets.

Graag had ik de dierbaarheid van mijn herinneringen voor mezelf gehouden.

Maar er is vraag naar.

Toch is het zeer complex om te beschrijven want de hele reis was één aaneenschakeling van hoogtepunten en die chronologisch opsommen zou “boring” zijn, net als vroeger dia’s kijken van iemands vakantie.

Wat ik wel kan beschrijven zijn mijn gevoelens over deze reis, mijn eigen reflecties! Moeilijk.

Eén week na de reis voel ik me nog steeds als een diepzeeduiker in zijn decompressie periode, als een geopereerde patiënt wachtend om naar de “recovery room” gebracht te worden.

Echt, China heeft me overdonderd, van mijn sokken geblazen. Alles – maar dan ook alles – is mij superlatief goed overgekomen. China is mooi en ik weet dat er ook negatiefs over te vertellen valt, misschien zelfs meer dan positiefs, maar daarvan heb ik niets meegekregen. Niets. Goddank!

En wat het zo bijzonder maakte? Het reisgezelschap leek samengesteld als voor een reality show op TV. Perfect. Ik had het niet beter kunnen bedenken.

Top was vooral Mario, Ma-Li-Ao voor de Chinese vrienden. Mario is de bezieler van YingYingTravel, organisator en gids maar eigenlijk past geen enkele van deze beschrijvingen voor Mario.

Mario IS gewoon China. Hij spreekt, leest, zingt en denkt Chinees, kent vele mensen als vriend daar, is freaky wat de geschiedenis van het land betreft maar bovenal bezield. Mét een missie: China in onze harten planten.

En daar is hij ruimschoots in geslaagd! Ik heb het al meer beschreven maar Mario verdient subsidie van de Chinese overheid want niemand kan China zo mooi verkopen én inpakken als deze bescheiden kerel uit de Kempen.

Ik had altijd, op het einde van wat langere vakanties, een heimwee gevoel naar huis. Dit keer had ik er graag nog een paar weken bijgedaan.

En als je als lezer weet dat ik soms kritisch kan zijn en je op zoek gaat naar wat negatiefs: oké, het is erg druk in China. Er zijn verdorie veel Chinezen.

70 jaar Peoples Republic of China vierden ze toen we aankwamen in Shanghai en nooit in mijn leven heb ik een grotere mensenmassa bij elkaar gezien, beangstigend. Ik dacht dat de rest van dit immense land wel leeg zou zijn, maar nee hoor: Tian’an men Plein in Beijing, de Chinese muur, het terracotta leger van Xi’an: overal waren er duizenden en duizenden mensen.

Dikwijls werden we bekeken als “aliens” en werden er van ons foto’s genomen: gevraagd en stiekem.

Er wordt beweerd dat als alle Chinezen op elkaar gaan staan ze dan tot aan de maan zouden geraken. Naar in mijn gevoel komen ze nog een flink stuk verder, een flink stuk verder!

Deel één bracht ons van Brussel naar Shanghai. 11u comfortabel vliegen met Hainan Airlines. En Shanghai was … waaw!!! Onbeschrijfelijk. Ik probeer het niet eens.

Ocean Hotel Shanghai, 8952 km van Brussel. Gids “Leo”!

Tianzifang groentemarkt, de rivier Huang Pu, de Bund met de lichtshow voor 70 jaar PRC, de wolkenkrabbers, the city skyline, het Peace Hotel, Nanjng Road, de Franse concessies, Pudong, de Parel Toren met Museum, eten met de kaart, de Jade Boedhatempel, de oude Chinese Stad met de lotusvijver, de acrobatie show, de zijde demonstratie met uitleg over de zijderoute, het waterstadje ZhuJiaJiao

Waaw, Allemaal in een paar dagen, de eerste dagen.

Het tweede deel bracht ons naar Guilin. Dik 2 uur vliegen naar zuid-west.

Dan de bus richting “rijstvelden”, via Belgische frieten, naar Pingan, naar ons hotel met alleen bagage voor één nacht, de berg opgedragen door vrouwtjes en dit voor luttele centjes. Decadent.

Prachtige rijstvelden, goudgeel, plukklaar. Prachtige wandelingen met vergezichten als prentkaarten. Zo anders, zo mooi …

Yangshuo. Met zangeres Sa, én muzikaal talent Mario, in Weststreet!!!

Een groots spektakel op het meer is niet te vatten, zelfs de foto’s en filmpjes kunnen niet weergeven wat we zagen. China op zijn grootst.

Langs de Yulong Rivier fietsen was alweer een hoogtepunt en bovendien waren we getuigen van een begrafenis. Het bezoek aan een erg sober levende familie, met opa als gewichtheffer/zanger en oma’s doodskist klaar voor gebruik in haar keuken!

De provincie Guangxi bracht de ene verrassing na de andere. In SanJiang dansten we op het plein voor de drumtoren. In ChengYang wandelden we tussen de dorpjes en mochten een echte Chinese show ervaren. Misschien waren wij voor deze mensen wel de acteurs! Op thee-visite bij Qiang, een schuchtere gitaarspeler/zanger, supermooi. Dit jaar nog in België? Maybe!

In YangDi gingen we op bamboevlotten raften naar XingPing en lunchten we bij een boerenfamilie onder toeziend oog van de alom aanwezige Mao.

Ik had ondertussen veilig en wel mijn “Rode Boekje” al aangeschaft, Chinees/Engels !!!

Wat ze hier allemaal met bamboe doen werd ons getoond, lichtgevende onderbroeken bijvoorbeeld.

Bravo Hotel Guilin. Gids Richard !!! Toffe kerel. Begrijpelijke goede vriend van Mario. Geen metingen mogelijk.

PinganHotel: 25°54’21” N – 110°46’01”.

Geen verdere metingen mogelijk.

Dag Richard. Het ga je goed. Tot volgend jaar in België.

Deel drie brengt ons naar Xi’an, gekend van het terracotta leger.

Onvergelijkbaar met eender wat ter wereld, terecht een wereldwonder.

Fietsen op muren van de stad, minstens een hoogtepunt, de aflossing van de wacht, de door een aardbeving gescheurde pagode die 40 jaar later bij een nieuwe aardbeving terug in zijn oorspronkelijke plooi viel, kaligrafie les, de wandeling naar de bel- en drumtoren, de moslimwijk, de “Belgium Bar” …

Ik vergeet heel veel, zeker weten, maar het is niet belangrijk, alleen voor de mensen die met mij reisden. Sorry voor wat ik vergat. Doeweeboetsjie.

Ondertussen konden we al “goeiedag” en “sorry” zeggen in het Chinees, tellen wilde ook al wat vlotten en zelfs “happy birthday” zingen in het Chinees voor de jarige kinderen van Mario op facetime !!!

Gids Chris! Sober efficiënt.

Het vierde en laatste deel: Beijing.

Een unieke ervaring, geen vergelijkingen mogelijk!

Inderdaad; there are 9 million bycicles in Beijing, en op één daarvan mocht ik achter onze gidse (Linda) hotelwaarts racen.

Linda, ons duracel meisje, wat een energie, wat een persoonlijkheid!!!

het Plein van de Hemelse Vrede, Tian’an Men plein met het mausoleum van Mao, de Verboden Stad, Het Zomerpaleis, de Lamatempel, het Olympisch dorp met het “Vogelnest” stadion, de Hutongsteegjes met lunch bij een heuse kungfu master, de grootse Kungfu show, de Chinese Opera, …

De Chinese muur! Tsonge jonge …

Een onvergetelijke orgie met de vrienden van Mario: Lalalalalalala … Dank je Suki en Joe. De vloekende, billenwrijvende vriend van Mario.

Ga er maar van uit dat ik nog één derde vergeten ben van onze belevenissen en ik hoop dat jullie begrijpen wat ik bedoelde in de aanhef met: een aaneensluiting van hoogtepunten.

Beijing Sunworld Hotel, Dengshikou Street; 39°31’49”N – 116°20’33” O. Geen verdere metingen mogelijk.

China kruipt in je hart. Chirurg van dienst en hiervoor verantwoordelijk: Mario Steurs.

Maar ik verwijt hem niets, in tegendeel: eeuwig dankbaar ben ik hem.

Als ik op mijn honderdste verjaardag aan deze reis terug denk zal ik waarschijnlijk alles en nog meer vergeten zijn. Maar het tomeloze enthousiasme, de doorgedreven specialisatie, de liefde voor China en de bezieling van onze gids Mario die zal ik nooit, nooit vergeten. En met mij de negentien andere groepsleden, gekend bij YingYingTravel als de groep “oktober 2019”.

Dank je Mario. You made it! Sjiesjie.

Dank je Carine, Hubert, Lucrèce, Lieve en Lieve, Julien, Kristine, Christel, Hugo, Danny en Lutgard, Walter en Ingrid, Werner en Marine, Cecile en George voor de vriendschap en voor het verdragen van mijn grappen.

En vooral mijn zusje Nelly. Tenslotte heeft zij het meeste van en met mij moeten delen.

“Doeweeboetsjie”

Thuis vond ik nog 500 Yuan, zeg maar Chinese dollars, in mijn broekzak.

Eerst was ik wat boos op mezelf dat ik ze niet opgemaakt heb op onze laatste dag tot ik me realiseerde dat ik ze niet terug ga verkopen aan een bank …

Neen, ik ga de biljetten houden en ik ga ze zelf gebruiken… volgende keer in China.

Groetjes vanuit mijn zieltje dat erg blij is met het aantal nieuwe vrienden en vriendinnen die deze reis bracht maar vooral de kwaliteit van deze vriendschappen, vanuit mijn hartje dat compleet vol zit van China en nieuwe plannen en vanuit mijn buikje dat zo gelukkig was met drie maal daags Chinees eten. Ik lust het erg graag. En al klinkt het erg decadent zo drie maal daags uitgebreid Chinezen, ik was ietsjes lichter bij aankomst dan bij vertrek !!! Goed hé !!!

Chinese kookkunst !!!

Recente Reakties