Flower of Scotland
Oh Flower of Scotland …
Met deze woorden blijft een oud Schots volkslied mijn gedachten beheersen in de laatste dagen van mijn bezoek aan dit wondermooie land.
Oh Flower of Scotland, when will we see your likes again ?…
Een hymne is dit aan de roemrijke en trotse geschiedenis van dit stukje Verenigd Koninkrijk.
Deze reis werd er een vol herinneringen aan het verleden waarin we eerder hier waren met vele vrienden, waarvan wij (mijn zusje en ik) er velen hebben verloren…
Daarom is het moeilijk voor mij om dagdagelijks, als een verslag, te berichten over onze uren hier. Ik heb daarom dus gekozen voor een reflectie, over mijn gevoelens voor dit mooie land; het mooiste ter wereld (voorzover ik tot nu toe kan beoordelen); en waarvan ik ooit zei; “hier zou ik kunnen wonen”.
Nu niet meer.
Er is iets gebeurd hier, zowel met mij als met dit land. Mijn eenzaamheid? De Brexit?
De whiskey is nog wel voortreffelijk en de landschappen adembenemend, maar toch.
Ik heb het land gedeeld met mensen die mij daarin begrepen en met hen is ook een deel van mij gestorven, door te veel, te vaak ? …
De schoonheid is hier nog steeds hoor, voelbaar in bijvoorbeeld de prachtige eeuwenoude bomen zoals eiken, berken, beuken, kastanjes… die fier alle stormen in eenzaamheid gelaten, de schoonheid van de landschappen dragen, in oorverdovende stilte.
Het woeste en onbestemde is er ook nog, in elke draai van de veel te smalle wegen, in de kleine steden en dorpen, slapend in een tijdloze vormgeving die nooit veranderen mag en nooit veranderen zal.
De mensen zijn er ook nog steeds niet op veranderd, stug maar vriendelijk en goedlachs, hulpvaardig en gastvrij, koppig en politiek verdeeld … volhardend in hun collectieve spookrijderij.
Het zal dus waarschijnlijk aan mij liggen!
Hun taaltje en uitdrukkingen zijn zo bizar, ik zal je wat voorbeelden geven.
Ethel is de zus van onze gastvrouw en wij zouden haar een “spraakwaterval” noemen, maar hier zeggen ze:
She can talk the back legs of a donkey …
Humor hebben ze ook hoor, overal aanwezig:
A balanced diet is a chocolate in each hand !!!
Mooi toch.
Een titel van een boek:
Carpe that f*cking diem!!!
Een prent: Be the person your dog thinks you are.
Drie tea tassen met teksten:
-I’m the FIRST CHILD, I make the rules.
-I’m the MIDDLE CHILD, I am the reason why we have the rules.
-I’m the LAST CHILD, the rules don’t apply to me.
Grappige dingen, die het afscheid dragelijk zullen maken, hopelijk.
Brexit voor ons: uit het Verenigd Koninkrijk (waar ze een prinsje Archie durven noemen en vergelijken met een aap) en in de Europese Unie, waar wij (en zij) eigenlijk thuis horen.
Geloof het of niet: ik begrijp nu nog minder van deze Brexit, temeer omdat vele mensen hier niet eens begrijpen wat er met het woord “Brexit” bedoeld wordt, dus ….
Tot slot misschien een eigen tekstje dat het meest benadert wat er met mij en Groot Brittanië aan de hand is, zonder dat één van ons beiden er iets kan aan doen:
I leave pieces of my life behind,
Everywhere I go …
It is easier to feel the sun without them !!!
Groetjes van een zacht nostalgisch treurend zieltje, vanuit een hartje vol van liefde voor dit prachtige land en voor deze mooie mensen en vanuit mijn buikje dat, ondanks overtuigende diëten, nu al weet dat ik heel erg de typische Schotse gastronomie zal missen. Vaarwel “Haggis”, goodbye “Arbroath Smooky’s”, Turnips, Scottish Eggs, Giggets, Broth, Stew, Steak and Kidney Pie, Triffle, Fudge, Spam, Cheddar, …. en natuurlijk WHISKEY !!!
Schol.
Ik begrijp je gevoelens ten volle. Voelde mij ook melancholisch bij het verlaten van dit mooie land en mooie mensen. When will we see your likes again …………
Bedankt om dit met mij te delen. Mooi geschreven. X
Als iemand die melancholie begrijpt, dan ben jij het wel.
Want Schotland hebben we heel wat gedeeld.
Dank je daarvoor. Dit land en mijn liefde ervoor is zeker een meerwaarde van mijn leven !!!
Inderdaad, we zijn zo nauw betrokken geweest bij Schotland en al voor vele jaren …
Welke Belgen kunnen deze Schotse hymne nog zingen “by hart” ?
Dank je.
Mooi,
Het woeste en onbestemde is er ook nog, in elke draai van de veel te smalle wegen, in de kleine steden en dorpen, slapend in een tijdloze vormgeving die nooit veranderen mag en nooit veranderen zal.
Een poētisch kunstwerk.je, dat je liefde voor het land volledig uitdrukt !!
Mooi
Dank je wel Bart. Het doet me deugd dat je terug wat tijd hebt om te lezen en te reageren op Zjoetjes. En natuurlijk voor wat meer “life” contact.
Ozze zjiets gevoelig zieltje aan het woord… weer een nieuwe ervaring toegevoegd…opgeslagen…Schotland plekt aan onze ziel. Mooi geschreven !
Fijn gesteld, broer. Over septische afwateringen is minder fraais te schrijven … hoewel.
En die ervaring: bedoel je voor mij of voor jou?
Het heeft werkelijk iets nostalgisch en tegelijkertijd iets magisch. Those memory’s … al die jaren van vreugde. Maar ook van verdriet. De mensen die ooit mee gegaan zijn naar Schotland kunnen het waarschijnlijk beamen of hebben het kunnen beamen. Ik vind het persoonlijk sterk van je hoe je zoveel gevoel in een reis kan leggen. Weliswaar een reis met misschien een missie, een doel? Of gewoon zomaar… Het lijkt als een magneet op je te werken. Echt knap hoe je je kan verenigen met de mensen daar. De liefde en vriendschap die je deelt en terug krijgt. Banden voor het leven, mensen waarbij je je thuis voelt, in het hoge noorden van Great Britain en zuidelijk grenzend aan Engeland. Met mooie landschappen, rotsen en kastelen. Een perfect decor voor menig goede films. En de mooiste en één van mijn favorieten… Braveheart met Mel Gibson in een prachtrol. In dat mooie berglandschap. En natuurlijk Highlander uit ’86, in de Schotse highlands. Met natuurlijk een pracht van een soundtrack van mijn meest favoriete groep aller tijden: Queen: who wants to live forever? Ja, wie wil dat ook…. Een eeuwig leven… for ever and ever… Ik begrijp je gevoelens met dit land,….. prachtland, …..Schotland, …..the brave…. Thank you!
Fijn, Alex, dat je voelt wat de onderliggende toon wel is. Als je er éénmaal was, in vrijheid, dan ga je er ooit terug, al was het maar om te bewonderen hoe ze Schotland zijn eigenheid gelaten hebben, niks verandert en dat is goed. Na drie jaar is het net of je nooit weg was.
Een aanrader maar je hebt mobiliteit nodig om er ten volle van te kunnen genieten …
dus begin maar al met oefenen in links rijden ;;; en besef dan wat die spookrijders hier aan het doen zijn !!!