CETURU

Al ooit van gehoord? Neen?

Het is de naam van een piepklein gehuchtje bij Houffalize

Zo. Dat weet je ook alweer. En in Ceturu staat een huis, een vakantiehuis. Er staan wel meer huizen hoor maar het huis van ons verhaal staat op nummer 44.

Ann en Guy zijn de gastvrouw en gastheer en wat leuk is: ze zijn afkomstig uit Geel. Niet dat dit iets te maken heeft met hun verstandelijke vermogens maar zo kennen ze onze vriend Mario, ook van Geel en zaakvoerder van YingYing Travel

Jeugdvrienden zeg maar.

Mario organiseerde al eerder weekends in dit vakantiehuisje in Ceturu, ook in het prille voorjaar.

Een Tai Chi weekend. 

Weet je wat Tai Chi is? Ik ook niet, nog steeds niet en ik heb het weekend zelf meegemaakt. Ik heb het geprobeerd maar het is écht mijn ding niet. Ritueel bewegen, hoe langzaam ook, ik heb het er altijd al moeilijk mee gehad.

De enige keer dat dit me lukte was bij het leger, de dril oefeningen, maar daar was het “doen” of “een week patatten-jassen”! 

Ik haal er de folder bij van onze Tai-chi master Gert Clerckx. (gert@taichirelaxation – O476/451437) en ik citeer:

Tai Chi gaat veel verder dan zacht en vloeiend en ontspannen bewegen.Meegaan met de krachten die naar je toekomen en toch in balans en evenwicht blijven, zich kunnen aanpassen aan een situatie die continu verandert, leren omgaan met een teveel aan stress, lichaam en geest tot rust brengen,… het zijn allemaal principes die niet enkel in Tai Chi belangrijk zijn maar ook in je dagelijks leven.

Tot zover het citaat van de meester.

Maar wat doe ik ermee. De tekst is mij te vaag en niet definiërend. Ik ben niet zo dromerig ingesteld en meer een man van daden. Ik zou eerder een frisse pint en een goed bed adviseren voor het tot rust brengen van lichaam en geest.

Maar wie ben ik.

Pint en bed waren trouwens aanwezig op Ceturu 44. Ik vermoed dat de meegereisde “echte” tai chi-ers er wel veel aan hadden want het was een mooi schouwspel in zo’n Ardense weide fraaie bewegingen te zien ontplooien.

Maar voor meer dan de helft van ons was het niet je-dat. Dus prefereerden wij de pint en het bed. 

Ann en Guy hebben het ons met alle mogelijkheden erg naar onze zin gemaakt want vriend Mario, de organisator, was ondertussen blijven steken op de tarmac van Entebbe in Oeganda! Jammer voor hem, jammer voor ons.

Maar bij kampvuur en petanque werd goed verbroederd. Héérlijk. Want ik leerde daar een dame kennen! Manmanman… meer hierover op simpel verzoek!

Maar ik ging het over Ceturu hebben. Geen Tai Chi, geen Mario, geen…manmanman!

Ceturu! 

Toen in de middeleeuwen de zwarte dood, de pest, door de wereld raasde werd iedereen in de streek rond Houffalize gedood. Iedereen.

Of toch niet want op de heuvel waar ons vakantiehuis staat overleefden zeven mensen de plaag. Zeven gelukkigen! 

Sept heureux. 

Maar omdat Gert er nog niet was in de middeleeuwen om te mediteren en Tai Chi nog niet doorgedrongen was bij deze middeleeuwse boeren werd “sept heureux” stilaan verbasterd naar “ceturu”.

Als we allemaal in de ban van Tai Chi geraakt waren dat weekend dan hadden we kunnen spreken van “Treize Heureux” 

Want we waren met dertienen, de master incluis.

En hoe dat zou geklonken hebben na wat pinten en een goed bed … ik heb er het raden naar!

Misschien “Treisuru”. Goed genoeg voor dit Zjoetje maar zeker niet om er een Ardeens dorpje naar te vernoemen. Hoewel?

Groetjes vanuit mijn zieltje dat graag terugdenkt aan mijn verwoede pogingen om de denkbeeldige strandbal voor mijn verliefde borst te draaien en te keren en het kosmische Tai-Chi-draadje dat ons moet recht houden niet voelde trekken;

vanuit mijn hartje dat verliefd blijft slaan sinds dat memorabele weekend al duurde het nog twee weken voor de mooie dame en ik elkaar terugzagen

en vanuit mijn buikje dat de kookkunsten van Guy en Ann hoog waardeerde.

Zeker een meerwaarde aan het sowieso geslaagde weekend.

Tai Chi is niets voor mij maar misschien wel voor jou. Neem gerust contact met Gert, zijn gegevens staan hierboven. En verwijs maar naar deze website. Hij kent ons!

Recente Reakties