Oh! What a day !!!
Dag 4: donderdag 10 augustus.
Ik heb gezondigd. bewust gezondigd tegen mijn dieet. Ik heb zeggen en schrijven 13 koolhydraten gegeten. Gezoete youghurt, één potje bij het ontbijt. Sorry voor mijn zwakte, het was sterker dan mijzelf: de sterke wil en het zwakke vlees.
Als straf voor deze zonde is de rest van de dag chaotisch en vooral nat verlopen. Weergoden bestaan.
Na het ontbijt, verrukkelijk trouwens, begon het “gezeik” al: de nieuwe baterijlader die engel Jos gisteren zo ridderlijk bezorgde, werkt niet. De batterij bleef leeg. Google gaf dan het adres van de dealer van Bikkel-bikes in Brustem bij Sint Truiden. Er naartoe fietsen was zwaar, vooral voor Nelly, zonder elektrische bekrachting. Maar vooral de regen was zwaar, na een paar kilometers reeds viel het met bakken op onze ruggen. Reden we nog te ver voor de fietshandelaar Wellens, vader van Tim Wellens, de profrenner. We hebben een andere lader moeten kopen en die laadde wel. Dus hebben we batterij én lader bij hem gelaten voor vulling. Mijn jeansbroek was doorweekt, dus heb ik nog een regenbroek gekocht in promotie: 5€ ipv 50€, als je de kleuren ervan ziet begrijp je die prijs wel, én het was de laatste in de winkel, ook begrijpelijk. Er zijn foto’s van gemaakt; op simpel verzoek sturen we ze jou !!!
Ik ben dus zo mee naar Sint Truiden gereden, nat én koud. Eerst koffie op een terrasje. De mensen daar hebben wat afgelachen met mijn broek, vooral toen ik de broek trachtte te verkopen voor 15€: op de zijkant prijkte nog een oranje sticker: PROMO 5€. Geen winst dus. Wel voor de C&A: een sweater voor mij, dezelfde sweater voor Leo en voor Lisetje twee “fluisterbroeken”. Dat zijn van die spannende broeken, eigenlijk om ergens onder te dragen: je ziet de lippen bewegen maar je hoort niks! Voornamelijk snoep is er gekocht, maar niet voor mij, ik had mijn zonde, mea culpa, al gehad bij het ontbijt. Maar ook, als was de heilige voorzienigheid ermee gemoeid, een haardroger gekocht voor Lisetjes krullen, niet voor die van mij. Terug naar mijnheer Wellens en zijn lieftallige Franstalige echtgenote voor de lader én de batterij, langs de “Chausee d’amour”. Leo dacht dat het kleine winkeltjes waren waar ze barkrukken verkochten. Tot een schaarsgeklede blonde naar hem wenkte, toen viel zijn frankske. Het zal een briefje geweest zijn dat viel, want het duurde nogal, zoals wel vaker bij Leo.
Mijnheer Wellens was naar de dokter, mevrouw had alles klaar, ook de rekening. Maar dan werkte de computer display niet meer en we moesten wachten op mijnheer. Dat heeft behoorlijk wat tijd in beslag genomen. Leo had al wel door, ere wie ere toekomt, dat het vocht zou kunnen zijn en Lisetjes nieuwe haardroger kwam goed van pas om het vocht langs mogelijke openingen te verdampen; zonder resultaat evenwel. Bij mijnheer Wellens lukte het even later wel, hij kreeg het ding open en met wat perslucht en kontaktspray was het zo gepiept. Inmiddels hadden we reuzehonger, en op aanraden van mevrouw Wellens zijn we een dikke kilometer terug, aan de hoek van de “Chausee” gaan eten bij “Windsor”. Echt lekker, niet zo goedkoop, maar de mosselen, de kabeljauw met kreeftsaus en de pasta met zalm mochten er zijn. Ik heb het van horen zeggen, alleen de mosselen kan ik beoordelen: voor de cuisson een dikke negen, voor sfeer en gezelligheid een tien. Temeer omdat ook hier mijn regenbroek alla Ewik Vandewwaawde, opzien baarde.
Op de terugweg kregen we nog een laatste stortbui over ons heen. En nu zit Lisetje vrolijk als steeds de schoenen droog te blazen. Zelden was een haardroger zo welkom. Eén ding heb ik ervan geleerd: ik eet geen gezoete yogurt meer, zeker weten! Berouw komt nooit voor de zonde !!! Mijn rug doet zeer, mijn kont ook, mijn dijen én mijn tenen … Ik ga douchen.
Groetjes van mijn hartje, zieltje en buikje die zingen in koor en a capella: Vive les vacances.
Recente Reakties