Honderd.
Honderd “zjoetjes”, honderd bundeltjes van woorden.
Een eindpunt van een lange reeks, het begin van een nieuwe?
Ik doe mijn best maar soms denk ik berouwvol aan een spreuk die ik via een warme vriend kreeg:
Zij die spreken
weten niet.
Zij die weten
spreken niet!
Diep.
Zou het met het geschreven woord ook zo zijn? Zou ook ik niet beter zwijgen?
Ik heb erover nagedacht hoor, maar ja, ik schrijf zo graag.
En dan is er nog die ene songtekst. Ken je nog Matthias Reim die in 1990 succes had met zijn lied :”Verdammt ich lieb’ dich, lieb’ dich nicht”.
Eén zin eruit, aanhef tweede strofe:
…doch niemand, niemand sagt: hör auf!
(Niemand, niemand zegt: hou op!)
Doorgaan dus, naar een volgende honderd. Ik ga het proberen …
Terugkijken is gemakkelijker en zo handig nu in dit digitale tijdperk.
Sommige stukjes maken me nog steeds blij, andere juist triest.
Als spiegel van mijn bestaan mag dit werk toch al tellen. En trots denk ik dan: als het gedrukt zou worden aan twee à drie pagina’s per “Zjoetje” dan zou het toch al vlug een boekje zijn van 250 bladzijden. Nog wat foto’s en illustraties … 300?
Mooi, met mijn foto op de achtercover… Ijdel?
Ik kijk niet vaak en niet graag, achterom. Nu wel.
Achterhalen wat me destijds bezielde om dit toen en zo te schrijven is moeilijk, wel kan ik wat voorkeuren aanhalen:
In de categorie “om te lachen, maar toch weer niet”:
- Egidius – augustus 2019
- Ambiguïteiten 1 & 2 – maart en juni 2019
- Echte mannen – juli 2018
- De hofleverancier – januari 2018
- Jerry, de supermuis – november 2017.
Ach, smaken verschillen, natuurlijk heb jij, beste lezer, een andere top vijf.
In de categorie “echt niet om te lachen, maar toch weer wel!”:
- Afscheid van een vriend – december 2018
- Hallo Jezus – mei 2018
- Brief aan Prutske 1 & 2 – september 2017 en april 2018.
Behoorlijk moeilijk voor mij om te herlezen.
In de categorie “ik zat weer eens elders”: geen echte voorkeur, het waren er teveel. Tenerife, China, Zweden, Duitsland, Zeeland, USA, Schotland, Hongarije …
Als je aan herlezen toe bent, kies zelf maar: keuze uit “honderd”.
Eindigen wil ik met een andere songtekst, van de BeeGees ditmaal:
… It’s only words and words are all I have to take your heart away!
Als kind kreeg ik regelmatig te horen: “Zjiet, ge hebt honderd!” Waarmee ze aangaven dat de maat meer dan vol was.
Wel: nu heb ik er honderd.
Groetjes vanuit mijn zieltje, dankbaar met dit resultaat maar buiten proporties gezwollen van trots;
vanuit mijn hartje dat week is van het “roller-coaster” gevoel door het herlezen en herbeleven van die veelheid van gevoelens en herinneringen;
en vanuit mijn buikje dat lichtjes protesteert omdat er voor hem geen categorie werd voorbehouden.
Het had nochtans gekund:
–Wereldkeuken -augustus 2018.
Dat vraag ‘zou ik niet beter zwijgen’ heb ik me ook vaak gesteld dus niet alleen jij worstelde ooit met die vraag. Maar waarom zwijgen? Niemand is verplicht om jouw en mijn woorden over te nemen dus stop niet en doe maar lekker voort. Ik blijf jouw ‘zjietjes’ lezen.
Dank je Frans. Jij bent dikwijls de eerste om te reageren! Dat is voor mij héél fijn hoor!
En inderdaad: waarom zwijgen? Iemand moet de spiegel voorhouden!
Zjiet ge hebt 100…. een procentje voor een gezellig ventje… 100 procent dat kunnen er niet veel zeggen over gelijk wat…
Dank je wel Grote Broer!!!
En dat ik “honderd” heb, dat heb je me in een ver verleden vaker moeten zeggen.
Toen klonk het anders dan nu: nu ben ik er fier op, toen niet!!!
Kus en knuffel, zo gauw ik mag!
Wat is er mooier dan die creativiteit, die veelzijdigheid, het besef dat niets moest, alles mocht, tenzij je geest je kwelde tot je alles gaf….
Wellicht onbewust is deze spontaniteit de bron waarmee je “dagboek” tot leven kwam…. Greetings Crèce
Hallo Crèce.
Altijd mooi om jou reacties te lezen hoor!
Ik zou een grote fan zijn van jou schrijverij, oprecht.
Dank je voor de mooie analyse van mijn spontaniteit.`
Ik voel me er trots door.
En met deze nog een rede meer voor een pastiske!!!
Proficiat met deze 100, Zjiet! Door je zus leerde ik ook jou en je schrijfsels kennen. Ik hoop er nog veel van te kunnen genieten.
Op naar de volgende 100! Veel succes!
Dank je Mia.
Ik vraag me trouwens af of ik jou al ooit heb ontmoet?
Ik kan me jou wel voorstellen hoor van je FB profiel!
Fijn dat je hiervan geniet. Ik ga mijn best doen om vol te houden. Beloofd!
Dikke proficiat met je 100ste schrijfsel. Je weet ons steeds te boeien met afwisselende onderwerpen die je in je eigen, leuke stijl weet te brengen. We kijken al uit naar de volgende 100. Laat maar komen Zjiet! Veel succes!
Suzy en Herman
Goe gedaan en doe zeker verder. Het doe met ongewild denken aan
het boek “De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween” van
Jonas Jonasson – ook een aanrader zoals al jouw Zjoetjes.
Bedankt voor al het moois !
Het, dag Lieve@zee!
Amai, vergeleken worden met Jonas Jonassen! Dat is voorwaar niet de eerste de beste. Een prachtig boek waarnaar je verwijst! Het staat op een ereplaats in mijn boekenkast, naast Stieg Larsson, Toon Hermans, Aster Berkhof, Kluun, Youp van’t Hek, etc…
Dank je Lieve. Je hebt een plekje speciaal in mijn hart!
En of ik fier op je ben en ook op mijn zoon die alles zo mooi bij elkaar brengt. Bedankt Tom en
broer. Ik geniet er nog altijd van als ik stukjes opnieuw lees. Wat een talenten heb jij toch. Maar blijf toch maar met je twee voeten op de grond en natuurlijk op naar de volgende 100. ❤️❤️❤️
Hallo Hermanita,
Fijn dat je ervan geniet. Maar het mooie, daar is je zoon, mijn vriend en webmaster, verantwoordelijk voor hoor! Prachtig wat hij allemaal doet. Wist je trouwens dat hij deze website telkens toont aan nieuwe klanten om te laten zien wat hij kan en hoe het eigenlijk moet!
En nu, op naar de volgende honderd? Nelly! Gefeliciteerd wordt geschreven met een “d”!!! 😉
Jou schrijfsel heb ik leren kennen tijdens of na onze leuke uitstappen/ reizen. Ik was altijd benieuwd of ik werd vernoemd. Fier was ik als dat zo was. Later zijn de Zjoetjes gekomen. De ene al wat moeilijker te begrijpen als de andere. Vooral die van Ambiguïteiten. Het is ook leuk om te weten dat de Zeno’s van mijn krant De morgen nu een bron van inspiratie zijn voor jou Zjoetjes. Neen Zjiet niet stoppen hop naar de 200.
Dank je Marc!
Inderdaad was jij dikwijls mede-onderwerp. Maar toch nooit negatief, hoop ik dan, want jij bent me te dierbaar als goede vriend én bron van de “zeno” magazines! We hebben samen al héél wat watertjes doorzwommen, letterlijk en figuurlijk, soms gekleed, soms niet gekleed. Maar altijd was er de warmte tussen ons, die ik voor geen geld ter wereld wil missen!
Dank je voor deze leuke feedback!
100 stuks!! Indrukwekkend! intussentijd er al weer een aantal over. Mooi zo. Het is een jubileum. Ik lees ze graag en reply ze nog veel liever. Want elke mening verschilt. Soms kunnen we het helemaal eens zijn, soms verschillen we. En dat is goed. Elke cursiefje heeft zen eigenheid en betekenis. Ook al is die voor elk van ons anders. Wat het ene voor mij “zus” betekent, zal dit voor iemand anders “zo” betekenen. Zo heeft ieder zen eigen gevoel bij elk werkstukje. Want dat zijn het. Prachtige werkstukjes die soms diep snijden in je hart en ziel. Maar langs de andere kant dan weer lachwekkend en liefdevol zijn. Ze zijn fenomenaal! Altijd is het genieten om ze te lezen. Ook al lees ik met vertraging. 🙁 Blijft dit doen en ik zal u gedenken. Hoeveel pennen heb je hier al leeg geschreven? Ah ja, tis nu meer digitaal he. Uw toetsen bord zal wel versleten zijn. Het is zeer moeilijk om hier voor mij een top 5 aan te geven. Want ze betekenen allemaal iets. Is het goed dat ik ze allemaal op 1 zet? Dan hoef ik niet te kiezen. Op naar de volgende 100… Binnen 5 jaar kana je bundelen in een boek en uitgeven. Het zal veel mensen inspireren. Zo heb ik geleerd van de meester…. Bedankt! Heel erg bedankt! Lex
Alleen dit Alex: dank je wel voor het lof! Heerlijk om van jou feedback te krijgen!!!!
Het is dan ook een verdiende eer die jou toekomt.
Dank je wel voor de erkenning.